ادرع اسلمی: تفاوت میان نسخه‌ها

براساس نسبی که برای پسرش - [[محجن]] - گفته‌اند، باید وی را از تیره [[اسلم بن افصی بن حارثة بن عمرو بن عامر]]<ref>ابن اثیر، ج۵، ص۶۴.</ref> از [[قبیله]] [[مضر]]<ref>ابن حزم، جمهره، ص۲۴۰.</ref> دانست، نسبت وی را سلمی نیز گفته‌اند<ref>ابن اثیر، ج۵، ص۶۴؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۱۹۲.</ref>. با آنکه وی در شمار نگهبانان [[رسول خدا]] {{صل}} بود<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۱۸۱؛ ابن حجر، فنح، ج۱۳، ص۱۸۸.</ref> اما تأکید شده که از [[حضرت]] بیش از یک [[روایت]] نقل نکرده است<ref>ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۶۸؛ ابن حزم، اسماء الصحابه، ص۵۰۲؛ ابن اثیر، ج۱، ص۱۸۱؛ صفدی، ج۸، ص۳۱۳.</ref>. [[ابن جوزی]]<ref>ابن جوزی، ص۳۷۸.</ref> نیز وی را در شمار کسانی که یک [[حدیث]] از رسول خدا {{صل}} نقل کرده‌اند آورده است؛ اما اولاً «الأذرع السلمی» گفته و ثانیاً نام وی را به ضمیمه آبی اللحم به شکل «آبی اللحم الأذرع السلمی» آورده به گونه‌ای که چنین تلقی می‌شود که «آبی اللحم» [[لقب]] أذرع سلمی است؛ در حالی که «آبی اللحم» [[صحابی]] دیگری است که مدخل جداگانه دارد، از بنو‌غفار بوده و در شرح حال وی به نام ادرع یا نسبت سلمی اشاره نشده است.

به هر حال بر پایه روایت پیشین، ادرع گوید: شبی آمدم تا از رسول خدا {{صل}} [[نگهبانی]] کنم. دیدم مردی درگذشته است؛ صدای مردی برای قرائت بلند است. در این هنگام رسول خدا {{صل}} خارج شد، گفتم: ای رسول خدا {{صل}} این [[ریاکار]] است<ref>ابن ماجه، ج۱، ص۴۹۷؛ ابن ابی عاصم، ج۴، ص۳۴۸؛ بغوی، ج۱، ص۱۸۶.</ref>، گفته‌اند آن [[مرد]] [[عبدالله ذوالبجادین]] بود<ref>بغوی، ج۱، ص۱۸۶؛ ابونعیم، ج۱، ص۳۵۲؛ ر. ک: ابن اثیر، ج۱، ص۱۸۱.</ref>.

اما بیشتر منابع این [[روایت]] را از خود ادرع نقل کرده‌اند، بنابراین شاید اشتباهی رخ داده یا در برخی موارد کلمه «عن» به «ابن» تصحیف با «ابن» اضافه شده باشد. البته پسران ادرع نیز از نگهبانان [[رسول خدا]] {{صل}} در [[غزوه حنین]] بوده‌اند<ref>ابن حجر، فتح، ج۱۳، ص۱۸۸.</ref>، و اینکه این ماجرا به یک شکل برای [[پدر]] و پسر رخ داده باشد، بعید می‌نماید. به نظر [[ابن حجر]]<ref>الاصابه، ج۱، ص۱۹۳.</ref> در سلسله سند این [[حدیث]] «[[موسی بن عبیده ربذی]]» وجود دارد که [[ضعیف]] است. برخی نیز گفته‌اند این حدیث را جز با این سند نمی‌شناسند؛ از این رو، آن را ناشناخته دانسته‌اند<ref>ر. ک: ابن اثیر، ج۱، ص۱۸۱.</ref>.

ادرع اسلمی در [[مدینه]] درگذشت و هنگام [[دفن]] او رسول خدا {{صل}} فرمود: با او [[مدارا]] کنید تا [[خدا]] با او مدارا کند، او خدا و رسولش را [[دوست]] داشت<ref>بغوی، ج۱، ص۱۸۶؛ ابونعیم، ج۱، ص۳۵۲.</ref><ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «ادرع اسلمی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۲۲.</ref>