ام الفضل دختر مأمون: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

نامش [[زینب]] و از [[دختران]] [[مأمون]] بود در [[مراسم]] [[ولایتعهدی امام رضا]] {{ع}} در حالی‌که ۵ سال داشت، به نامزدی [[امام جواد]] {{ع}} که آن [[زمان]] در [[مدینه]] حضور داشتند، در آمد<ref>البدایة و النهایة، ج۱۰، ص۲۶۹؛ تاریخ طبری، ج۷، ص۱۴۹؛ مروج الذهب، ج۳، ص۴۴۱؛ عیون اخبار الرضا {{ع}}، ج۲، ص۱۴۷؛ بحارالانوار، ج۴۹، ص۱۳۲؛ تذکرة الخواص، ص۳۵۳.</ref>.

مأمون به ظاهر می‌خواست با این قبیل اقدامات، [[دوستی]] و ارادت خویش را به [[خاندان]] [[اهل بیت]] {{عم}} ابراز دارد و این در حالی بود که در [[باطن]]، [[افکار]] دیگری داشت.

مأمون گاهی می‌گفت: من به این [[ازدواج]] [[اقدام]] کردم تا [[محمد بن علی]] {{ع}} از دخترم صاحب فرزند شود و من [[پدر]] بزرگ [[کودکی]] باشم که از [[نسل]] [[رسول الله]] {{صل}} و [[علی بن ابی‌طالب]] {{ع}} است<ref>تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۴۵۴.</ref>.

بعد از [[شهادت امام رضا]] {{ع}} در [[سال ۲۰۳ هجری]] قمری، امام جواد {{ع}} بنا بر دو ویژگی خاص که ایشان مسلط بر [[علم لدنی]] بودند و به تمام سوالات پاسخ می‌دادند و همچنین به سبب [[عصمت]] و [[طهارت]] ایشان، به [[امامت]] رسیدند. در این زمان مأمون به [[بغداد]] آمده بود و توانسته بود نظر [[عباسیان]] معترض را باری دیگر جلب نماید.

او در پی بقای خلافتش بود، بنابراین می‌بایست برنامه‌های شومش را ادامه دهد؛ و اینکه امام جواد {{ع}} را به بغداد فرا خواند و [[ام الفضل]] را که تا کنون به عنوان نامزد امام جواد {{ع}} بود، بالاجبار و [[تهدید]]، به [[عقد]] [[امام]] {{ع}} درآورد تا بر [[مصلحت]] امور خویش، اقدام کرده، مأموری خانگی در [[منزل]] امام {{ع}} بگمارد<ref>اعیان الشیعه، ج۲، ص۳۳.</ref>. به هر ترتیب، او در این زمینه موفق هم شد و سرانجام این [[زن]] ملعونه، به [[وسوسه]] عمویش [[معتصم عباسی]]، در [[سال ۲۲۰ هجری]] قمری، امام جواد {{ع}} را [[مسموم]] و به [[شهادت]] رساند.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۸۱.</ref>