ام وهب: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

وی دختر [[عبد]] و [[همسر]] [[عبدالله بن عمیر کلبی]] از [[طایفه]] بنی علیم بود چون شوهرش [[تصمیم]] گرفت از [[کوفه]] به [[یاری]] [[امام حسین]] بیرون آید، ام وهب نیز [[اصرار]] کرد تا او را هم باخود ببرد. شبانه به [[یاران]] [[امام حسین]] در [[کربلا]] پیوستند. روز [[عاشورا]] وقتی شوهرش به میدان رفت، او نیز چوبی به دست گرفت و به میدان شتافت ولی [[امام حسین]] مانع او شد و فرمود: بر [[زنان]] [[جهاد]] نیست. اما پس از [[شهادت]] شوهرش به بالین او رفت و صورت او را [[پاک]] می‌کرد که [[شمر]]، غلامی را سراغ او فرستاد. آن [[غلام]]، با گرزی بر سر آن [[زن]] کوبید و او را [[شهید]] کرد<ref>انصار الحسین، ص ۶۱ به نقل از تاریخ طبری</ref>.<ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۶۵.</ref>