جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==[[کلمات قصار]] پیرامون انفاق== | == [[کلمات قصار]] پیرامون انفاق == | ||
در غررالحکم و دررالکلم در «باب الانفاق» از مولای [[موحدان]]، [[امیرمؤمنان]]{{ع}}، سخنانی به اقتصار بیان شده که در این جا فقط به [[نقل]] برخی از آنها میپردازیم: | در غررالحکم و دررالکلم در «باب الانفاق» از مولای [[موحدان]]، [[امیرمؤمنان]] {{ع}}، سخنانی به اقتصار بیان شده که در این جا فقط به [[نقل]] برخی از آنها میپردازیم: | ||
#{{متن حدیث|إِذَا رُزِقْتَ فَأَنْفِقْ}}: هرگاه روزی داده شوی، پس انفاق کن. | #{{متن حدیث|إِذَا رُزِقْتَ فَأَنْفِقْ}}: هرگاه روزی داده شوی، پس انفاق کن. | ||
#{{متن حدیث|إِذَا رُزِقْتَ فَأَوْسِعْ}}: چون روزی داده شدی، پس (بر [[اهل]] و عیال و بر [[مردم]]) توسعه ده. | #{{متن حدیث|إِذَا رُزِقْتَ فَأَوْسِعْ}}: چون روزی داده شدی، پس (بر [[اهل]] و عیال و بر [[مردم]]) توسعه ده. | ||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
#{{متن حدیث|إِنَّكُمْ إِلَى إِنْفَاقِ مَا كَسَبْتُمُ أَحْوَجُ مِنْكُمْ إِلَى اكْتِسَابِ مَا تَجْمَعُونَ}}: به راستی شما به [[بخشش]] آنچه فراهم میآورید، نیازمندترید از آنچه که در تلاش گردآوری آن هستید.<ref>[[عبدالنبی امامی|امامی، عبدالنبی]]، [[فرهنگ قرآن ج۱ (کتاب)|فرهنگ قرآن ج۱]]، ص ۲۳۶.</ref> | #{{متن حدیث|إِنَّكُمْ إِلَى إِنْفَاقِ مَا كَسَبْتُمُ أَحْوَجُ مِنْكُمْ إِلَى اكْتِسَابِ مَا تَجْمَعُونَ}}: به راستی شما به [[بخشش]] آنچه فراهم میآورید، نیازمندترید از آنچه که در تلاش گردآوری آن هستید.<ref>[[عبدالنبی امامی|امامی، عبدالنبی]]، [[فرهنگ قرآن ج۱ (کتاب)|فرهنگ قرآن ج۱]]، ص ۲۳۶.</ref> | ||
در [[فرهنگ]] عمید نیز چنین آمده: انفاق به کسر همزه؛ یعنی نفقه دادن، خرج کردن، دادن یا بخشیدن مال به کسی<ref>فرهنگ عمید، ص۱۹۹.</ref>. | در [[فرهنگ]] عمید نیز چنین آمده: انفاق به کسر همزه؛ یعنی نفقه دادن، خرج کردن، دادن یا بخشیدن مال به کسی<ref>فرهنگ عمید، ص۱۹۹.</ref>. | ||
در مقدمه کتاب مرآة الانوار و مشکوة الاسرار هم گفته شده: {{عربی|انفق ماله}}؛ یعنی مالش را خرج نمود، و [[رجل]] منفاق، کثیر النفقه را گویند، و نفقه، آن چیزی از [[پول]] و نحو آن است که آن را خرج میکنند، و انفاق و نفقه، [[تأویل]] شده به [[علم]] مأخوذ از [[اهل]] آن و رسانیدن این علم به اهلش، و لذا جنبه [[معنوی]] و [[روحانی]] دارد، بنا بر اینکه [[انسان]] هر چه از [[علوم]] مأخوذ از [[کتاب و سنت]] منسوب به [[ائمه معصومین]]{{عم}} را بر براداران [[مؤمن]]، ذویالارحام، اهل و غیر آن بذل و نشر نماید، مانند: انتشار معالم [[دینی]]، [[دفع شبهات]] [[مخالفان]] مُضِل، بیان [[فضایل]] و [[کمالات]] آنان و سایر آنچه بر [[شأن]] و جلالشان دلالت دارد، چنین کاری تأویل به انفاق است<ref>مقدمه برهان، ص۲۱۳.</ref><ref>[[عبدالنبی امامی|امامی، عبدالنبی]]، [[فرهنگ قرآن ج۱ (کتاب)|فرهنگ قرآن ج۱]]، ص ۲۱۶.</ref> | در مقدمه کتاب مرآة الانوار و مشکوة الاسرار هم گفته شده: {{عربی|انفق ماله}}؛ یعنی مالش را خرج نمود، و [[رجل]] منفاق، کثیر النفقه را گویند، و نفقه، آن چیزی از [[پول]] و نحو آن است که آن را خرج میکنند، و انفاق و نفقه، [[تأویل]] شده به [[علم]] مأخوذ از [[اهل]] آن و رسانیدن این علم به اهلش، و لذا جنبه [[معنوی]] و [[روحانی]] دارد، بنا بر اینکه [[انسان]] هر چه از [[علوم]] مأخوذ از [[کتاب و سنت]] منسوب به [[ائمه معصومین]] {{عم}} را بر براداران [[مؤمن]]، ذویالارحام، اهل و غیر آن بذل و نشر نماید، مانند: انتشار معالم [[دینی]]، [[دفع شبهات]] [[مخالفان]] مُضِل، بیان [[فضایل]] و [[کمالات]] آنان و سایر آنچه بر [[شأن]] و جلالشان دلالت دارد، چنین کاری تأویل به انفاق است<ref>مقدمه برهان، ص۲۱۳.</ref><ref>[[عبدالنبی امامی|امامی، عبدالنبی]]، [[فرهنگ قرآن ج۱ (کتاب)|فرهنگ قرآن ج۱]]، ص ۲۱۶.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |