اهل کتاب در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخهها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
'''[[اهل کتاب]]''' اصطلاحی است [[فقهی]] برگرفته شده از [[آیات قرآن]] که اطلاق آن بر [[یهودیان]] و [[مسیحیان]] مورد اتفاق است. در مورد [[نجاست]] یا طاهر بودن اهل کتاب [[اختلاف]] است. | '''[[اهل کتاب]]''' اصطلاحی است [[فقهی]] برگرفته شده از [[آیات قرآن]] که اطلاق آن بر [[یهودیان]] و [[مسیحیان]] مورد اتفاق است. در مورد [[نجاست]] یا طاهر بودن اهل کتاب [[اختلاف]] است. | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
اهل کتاب اصطلاحی است [[فقهی]] که برای نخستین بار در [[قرآن کریم]] به کار رفته است. بنابر [[آیات قرآنی]]، [[اهل کتاب]]، همان [[یهودیان]]، [[مسیحیان]] و صابئیاناند. [[پیروان]] برخی [[مذاهب]] همانند [[زرتشتیان]] را نیز به [[اهل کتاب]] ملحق کردهاند<ref>دائرة المعارف تشیع، ج۲، ص۶۱۶.</ref>. در اینکه آیا صابئیان هماناند که هم اکنون در جنوب غربی [[ایران]] و [[شرق]] [[عراق]] [[زندگی]] میکنند، [[تردید]] است<ref>دائرة المعارف تشیع، ج۲، ص۶۱۷.</ref>. | اهل کتاب اصطلاحی است [[فقهی]] که برای نخستین بار در [[قرآن کریم]] به کار رفته است. بنابر [[آیات قرآنی]]، [[اهل کتاب]]، همان [[یهودیان]]، [[مسیحیان]] و صابئیاناند. [[پیروان]] برخی [[مذاهب]] همانند [[زرتشتیان]] را نیز به [[اهل کتاب]] ملحق کردهاند<ref>دائرة المعارف تشیع، ج۲، ص۶۱۶.</ref>. در اینکه آیا صابئیان هماناند که هم اکنون در جنوب غربی [[ایران]] و [[شرق]] [[عراق]] [[زندگی]] میکنند، [[تردید]] است<ref>دائرة المعارف تشیع، ج۲، ص۶۱۷.</ref>. | ||
[[قرآن کریم]] با تعابیر دیگر نیز از [[اهل کتاب]] یاد کرده است<ref>{{متن قرآن|وَلَمَّا جَاءَهُمْ رَسُولٌ مِّنْ عِندِ اللَّهِ مُصَدِّقٌ لِّمَا مَعَهُمْ نَبَذَ فَرِيقٌ مِّنَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ كِتَابَ اللَّهِ وَرَاء ظُهُورِهِمْ كَأَنَّهُمْ لاَ يَعْلَمُونَ }}؛ سوره بقره، آیه ۱۰۱ و {{متن قرآن| الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاوَتِهِ أُوْلَئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَمَن يَكْفُرْ بِهِ فَأُولَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ}}؛ آیه ۱۲۱.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۱۴۵.</ref> | [[قرآن کریم]] با تعابیر دیگر نیز از [[اهل کتاب]] یاد کرده است<ref>{{متن قرآن|وَلَمَّا جَاءَهُمْ رَسُولٌ مِّنْ عِندِ اللَّهِ مُصَدِّقٌ لِّمَا مَعَهُمْ نَبَذَ فَرِيقٌ مِّنَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ كِتَابَ اللَّهِ وَرَاء ظُهُورِهِمْ كَأَنَّهُمْ لاَ يَعْلَمُونَ }}؛ سوره بقره، آیه ۱۰۱ و {{متن قرآن| الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاوَتِهِ أُوْلَئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَمَن يَكْفُرْ بِهِ فَأُولَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ}}؛ آیه ۱۲۱.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۱۴۵.</ref> | ||
==[[احکام شرعی]] [[اهل کتاب]]== | == [[احکام شرعی]] [[اهل کتاب]] == | ||
فقه [[امامیه]] درباره [[اهل کتاب]] مسائلی را مطرح ساخته است؛ از جمله اینکه آیا آنان پاکاند یا نجس. فقهای [[امامیه]] در این باره دو دستهاند: دستهای بر آناند که [[اهل کتاب]] همانند [[کفار]]، نجساند. دسته دوم، به [[پاکی]] آنان [[حکم]] کردهاند<ref>دائرة المعارف تشیع، ج۲، ص۶۱۷.</ref>. بیشتر [[فقها]] در شمار دسته نخست جای دارند. [[فتوا]] به نجاست [[اهل کتاب]] میان فقهای [[امامیه]] چنان مشهور است که برخی مدعی [[اجماع]] بر آن شدهاند و برخی دیگر گفتهاند این [[فتوا]] مبدل به یکی از ویژگیهای [[فقه]] [[شیعی]] شده است و [[شیعه]] را بدان میشناسند<ref>طهارت و نجاست اهل کتاب و مشرکان، ص۲۲۲ و ۲۳۱.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۸۵-۸۶ و ۱۴۵.</ref> | فقه [[امامیه]] درباره [[اهل کتاب]] مسائلی را مطرح ساخته است؛ از جمله اینکه آیا آنان پاکاند یا نجس. فقهای [[امامیه]] در این باره دو دستهاند: دستهای بر آناند که [[اهل کتاب]] همانند [[کفار]]، نجساند. دسته دوم، به [[پاکی]] آنان [[حکم]] کردهاند<ref>دائرة المعارف تشیع، ج۲، ص۶۱۷.</ref>. بیشتر [[فقها]] در شمار دسته نخست جای دارند. [[فتوا]] به نجاست [[اهل کتاب]] میان فقهای [[امامیه]] چنان مشهور است که برخی مدعی [[اجماع]] بر آن شدهاند و برخی دیگر گفتهاند این [[فتوا]] مبدل به یکی از ویژگیهای [[فقه]] [[شیعی]] شده است و [[شیعه]] را بدان میشناسند<ref>طهارت و نجاست اهل کتاب و مشرکان، ص۲۲۲ و ۲۳۱.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۸۵-۸۶ و ۱۴۵.</ref> | ||