اهلاک در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

* هلاک در [[قرآن کریم]] با موضوعات و موارد مختلف، معانی متعددی را دلالت می‌کند؛ از جمله این موارد:

# '''فقدان و از دست‌ دادن:''' {{متن قرآن|هَلَكَ عَنِّي سُلْطَانِيَهْ}}<ref>«اختیارم از کفم رفت» سوره حاقه، آیه ۲۹.</ref>؛

# '''نابودی به استحاله و [[فساد]]:''' {{متن قرآن|وَيُهْلِكَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَ}}<ref>«و کشت و پشت را نابود کند» سوره بقره، آیه ۲۰۵.</ref>؛

# '''[[مرگ]]:''' {{متن قرآن|إِنِ امْرُؤٌ هَلَكَ لَيْسَ لَهُ وَلَدٌ}}<ref>«اگر مردی مُرد و دارای فرزندی نبود.».. سوره نساء، آیه ۱۷۶.</ref>؛

# '''فنا و باطل‌شدن ذاتی:''' {{متن قرآن|كُلُّ شَيْءٍ هَالِكٌ إِلَّا وَجْهَهُ}}<ref>«هر چیزی نابود شدنی است جز ذات او» سوره قصص، آیه ۸۸.</ref><ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۸۲۶.</ref>.

* از سنت‌های قطعی [[الهی]] نابودی و [[هلاکت]] [[اقوام]] و تمدن‌هایی بوده که در مقابل [[دعوت]] [[انبیای الهی]]، [[سرکشی]] و [[طغیان]] و [[آیات الهی]] را [[تکذیب]] کردند و به [[مؤمنان]] [[ظلم]] و [[تجاوز]] روا داشتند. [[هلاکت]] این [[اقوام]] و تمدن‌ها نوعی [[عذاب الهی]] و مبدئی برای تحولات [[سیاسی]] و [[اجتماعی]] در بخشی از [[زمین]] بوده است: {{متن قرآن|وَتِلْكَ الْقُرَى أَهْلَكْنَاهُمْ لَمَّا ظَلَمُوا وَجَعَلْنَا لِمَهْلِكِهِمْ مَوْعِدًا}}<ref>«و این شهرهاست که چون ستم ورزیدند نابودشان کردیم و برای نابودی آنها موعدی نهادیم» سوره کهف، آیه ۵۹.</ref><ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۸۴۳-۸۴۴.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۳۲.</ref>.