ایمان به آخرت: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

[[ایمان]] به آخرت، تأثیرات شگرفی در [[زندگی]] [[انسان]] دارد از جمله: [[عقیده]] به آخرت، چهره [[مرگ]] را که برای [[بشر]] همواره آزاردهنده بوده است، [[زیبا]] نشان می‌دهد. [[عقیده]] به آخرت، [[فضائل اخلاقی]] را در [[روح انسان]] پرورش می‌دهد و او را از قید و بند [[تباهی‌ها]] [[نجات]] می‌دهد. [[اعتقاد]] به آخرت، [[بهترین]] ضامن اجرایی برای انجام صحیح و درست تمام کارهاست. [[دلبستگی]] به آخرت، [[امیدواری]] و [[خوش‌بینی]] به [[آینده]] [[انسانی]] و ریشه کن کردن [[یأس]] و [[ناامیدی]] است. شخص [[معتقد]] به آخرت به [[فکر]] [[خودسازی]] و [[اصلاح]] نفس خویش می‌افتد. [[آزاد]] [[زندگی]] می‌کند و [[استقلال]] خود را [[حفظ]] نموده و زیر بار [[ذلت]] نمی‌رود. باورمند به آخرت، با تمام [[تباهی‌ها]] و [[ستم‌ها]] و [[تبعیض‌ها]] می‌ستیزد و در مقابل [[رنج‌ها]] و محرومیت‌ها و گرفتاری‌هایی که متحمّل می‌شود به [[رحمت خدا]] و [[پاداش]] او [[امیدوار]] می‌گردد. بنابراین [[عقیده]] به [[عالم آخرت]]، [[بهترین]] تکیه‌گاه انسان‌های [[مؤمن]] به شمار می‌رود. [[مؤمن]] در [[پناه]] [[عقیده]] به آخرت، خود را از هر گونه لغزشی نگه می‌دارد و با [[قوّت]] [[روح]] و [[آرامش]] [[دل]] به [[انتظار]] لقا و [[رحمت]] [[پروردگار]] خویش از [[مرگ]] با چهره گشاده و [[نیکو]] استقبال می‌کند و زبان حال و قال او این است که {{متن قرآن|الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ}}<ref>«همان کسان که چون بدیشان مصیبتی رسد می‌گویند: «انّا للّه و انّا الیه راجعون» (ما از آن خداوندیم و به سوی او باز می‌گردیم)» سوره بقره، آیه ۱۵۶.</ref><ref>[[محمد علی کوشا|کوشا، محمد علی]]، [[آخرت - کوشا (مقاله)|مقاله «آخرت»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]]، ص:۳۱-۳۳.</ref>