بسر بن سفیان: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

درباره زندگانی وی تا [[سال ششم هجری]] اطلاعات چندانی در دست نیست. او از بزرگان [[قبیله خزاعه]] بود که [[پیامبر]] {{صل}} در سال ششم هجری طی نامه‌ای او را به [[دین اسلام]] فرا خواند.<ref> الاستیعاب، ج ۱، ص ۲۴۷؛ الاصابه، ج ۱، ص ۴۲۴؛ الطبقات، ج ۵، ص ۴۵۸.</ref> وی با پذیرش درخواست پیامبر {{صل}} در [[مدینه]] به حضور آن [[حضرت]] رسید و پس از مدتی چون [[عزم]] بازگشت نزد خانواده‌اش کرد به پیشنهاد پیامبر {{صل}} برای شرکت در [[سفر]] [[عمره]] همراه [[مسلمانان]] در مدینه ماند، [[بُسر]] در این سفر شرکت کرد و [[مأمور]] خرید [[قربانی]] از سوی پیامبر شد.<ref> المغازی، ج ۲، ص ۵۷۲.</ref> آن حضرت در میان [[راه]] او را برای خبرگیری از [[قریش]] به [[مکه]] فرستاد،<ref> المغازی، ج ۲، ص ۵۷۲.</ref> زیرا قریش از [[اسلام آوردن]] او خبر نداشتند.

بُسر پس از کسب اطلاع از قریش مبنی بر [[تدارک]] [[سازماندهی]] لشکری به [[فرماندهی]] [[خالد بن ولید]] در نزدیک مکه برای [[رویارویی]] با پیامبر و مسلمانان،<ref> المغازی، ج ۲، ص ۵۷۹؛ السیره‌النبویه، ج ۳، ص ۳۰۹؛ الثقات، ج ۱، ص ۲۹۷.</ref>به نزد پیامبر {{صل}} آمد و خبر [[آمادگی]] و [[تصمیم]] [[قریش]] را به اطلاع ایشان رساند، ازاین‌رو پیامبر {{صل}} به کمک راه بلدی مسیر خود را [[تغییر]] داد تا با [[لشکر]] قریش مواجه نشود.<ref> السیره‌النبویه، ج ۳، ص ۳۰۹ ـ ۳۱۰.</ref> بسر در سال هشتم و در جریان [[فتح مکه]] از طرف پیامبر {{صل}} به سوی [[قبیله]] بنوکعب رفت تا نیروهای این قبیله را برای مقابله با قریش [[بسیج]] کند. پس از آمادگی نیرو او یکی از سه [[پرچمدار]] آن قبیله در فتح مکه شد. بسر در [[غزوه]] [[حُنَین]] نیز پرچمدار همین قبیله بود <ref> المغازی، ج ۳، ص ۸۹۶.</ref> و پس از [[جنگ]] به [[فرمان پیامبر]] {{صل}}، برای اسیرانی که [[پوشش]] مناسبی نداشتند از مکه [[لباس]] خرید.<ref> المغازی، ج ۳، ص ۹۴۳.</ref>در [[سال نهم هجری]] که پیامبر {{صل}} افرادی را برای گرفتن [[صدقات]] به سوی [[قبایل]] می‌فرستاد، بسر را [[مأمور]] جمع‌آوری صدقات بنوکعب کرد.<ref>الطبقات، ج ۱، ص ۲۲۴؛ ج ۲، ص ۱۲۱؛ المغازی، ج ۳، ص ۹۷۳.</ref> در [[مأموریت]] دیگری او مأمور جمع‌آوری صدقات [[خزاعه]] شد که پس از دریافت صدقات آنان، [[قبیله]] [[بنو تمیم]] [[راه]] را بر او بستند، ازاین‌رو [[پیامبر]] {{صل}} عُیَیْنَة بن حِصْن را با ۵۰ سوار برای [[یاری]] او و سرکوبی آنان فرستاد.<ref>الاصابه، ج ۴، ص ۴۱۹ ـ ۴۲۰.</ref> [[بُسر]] در [[جنگ تَبوک]] به همراه عده‌ای دیگر، برای [[بسیج]] نیروهای بنوکعب و شرکت در [[جنگ]]<ref>المغازی، ج ۳، ص ۹۹۰.</ref> از سوی پیامبر مأموریت یافت و پس از آن دیگر خبری از وی در منابع دیده نمی‌شود.<ref>[[محمد رضا بارانی|بارانی، محمد رضا]]، [[بسر (مقاله)|مقاله «بسر»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۵ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۵.</ref>.

== بسر بن [[سفیان]] در [[شان نزول]] ==

برخی از [[مفسران]] ذیل [[آیه]] {{متن قرآن|لِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنْسَكًا هُمْ نَاسِكُوهُ فَلَا يُنَازِعُنَّكَ فِي الْأَمْرِ وَادْعُ إِلَى رَبِّكَ إِنَّكَ لَعَلَى هُدًى مُسْتَقِيمٍ}}<ref>«برای هر امّتی آیینی نهاده‌ایم که آنان بر همان (آیین) رفتار می‌کنند پس نباید در این کار با تو بستیزند و (مردم را) به سوی پروردگارت فرا خوان! بی‌گمان تو بر رهنمودی راست قرار داری» سوره حج، آیه ۶۷.</ref> آورده‌اند که وی (قبل از [[مسلمان]] شدن) و دو تن دیگر از [[مشرکان]] نسبت به [[ذبح]] حیوانات با [[مسلمانان]] به [[جدال]] برخاسته، گفتند: آیا شما از آنچه خود می‌کشید می‌خورید؛ ولی از آنچه [[خداوند]] کشته است (مردار) نمی‌خورید؟<ref>غررالتبیان، ص ۳۵۴؛ تفسیر بغوی، ج ۳، ص ۲۵۰؛ روح المعانی، مج ۱۰، ج ۱۷، ص ۲۹۰.</ref> که خداوند پیامبر {{صل}} را از [[نزاع]] با آنان برحذر داشت: {{متن قرآن|فَلَا يُنَازِعُنَّكَ فِي الْأَمْرِ}}، هرچند بسیاری از مفسران این آیه را با توجه به ادامه آنکه درباره [[اهل کتاب]] است، به [[یهود]] مربوط می‌دانند.<ref>روح المعانی، مج ۱۰، ج ۱۷، ص ۲۹۰.</ref><ref>[[محمد رضا بارانی|بارانی، محمد رضا]]، [[بسر (مقاله)|مقاله «بسر»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۵ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۵.</ref>