تابعین در معارف دعا و زیارات: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

[[امام سجاد]] {{ع}} از [[خدای متعال]] می‌خواهد که [[پیروان]] [[پیامبران]] {{ع}} را به [[مغفرت]] و [[رضوان]] خود یاد فرماید: {{متن حدیث|اللَّهُمَ‏ وَ أَتْبَاعُ‏ الرُّسُلِ‏ وَ مُصَدِّقُوهُمْ‏ مِنْ‏ أَهْلِ‏ الْأَرْضِ‏... فَاذْكُرْهُمْ مِنْكَ بِمَغْفِرَةٍ وَ رِضْوَانٍ}}<ref>دعای ۴.</ref>؛ «بار خدایا به [[آمرزش]] و [[خشنودی]] خود آن گروه از [[مردم]] روی [[زمین]] را یاد کن که پیرو پیامبران بودند.

[[تابعین]] در اصطلاح به کسانی گفته می‌شود که شخص [[پیامبر]] {{صل}} را [[ملاقات]] نکردند اما [[اصحاب]] و [[یاران]] ایشان را [[درک]] و در امور خداپسندانه از آنها [[پیروی]] کردند. امام سجاد بر پیروان و [[یاران پیامبر]] {{صل}} [[درود]] می‌فرستد و برای آنان در درگاه خدای متعال این گونه [[دعا]] می‌فرماید: بار خدایا تابعین [[اصحاب محمد]] {{صل}} را [[بهترین]] [[پاداش]] ارزانی دار؛ آنان که به [[نیکی]] در پی اصحاب رفتند»<ref>نیایش چهارم.</ref>.

آن [[حضرت]] از خدای متعال می‌خواهد که بر [[دوستان]]، [[جانشینان]] و [[برگزیدگان خدا]] - [[ائمه اطهار]] {{عم}}-درود بفرستد و [[دشمنان]] آنان را [[لعن]] فرماید: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى‏ أَوْلِيَائِهِمُ‏ الْمُعْتَرِفِينَ‏ بِمَقَامِهِمُ‏، الْمُتَّبِعِينَ‏ مَنْهَجَهُمُ‏}}<ref>دعای ۴۷.</ref>؛ «بار خدایا درود فرست دوستان ایشان را؛ آن اعتراف‌کنندگان به [[مقام]] و [[منزلت]] ایشان، آن پیروی‌کنندگان [[راه]] ایشان. و در جایی دیگر دشمنان آن [[برگزیدگان الهی]] را مورد لعن و [[نفرین]] قرار می‌دهد: «بار خدایا [[لعنت]] کن دشمنان ایشان را از اولین و آخرین و لعنت کن هر کس را که به [[اعمال]] آنان [[رضا]] می‌دهد و لعنت کن [[اتباع]] و پیروان ایشان را»<ref>نیایش چهل‌وهشتم.</ref><ref>التحقیق، حسن مصطفوی، دارالکتب العلمیة، بیروت، ۱۴۲۰، چاپ سوم؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم؛ قاموس قرآن، سید علی‌اکبر قرشی، دارالکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۷۱، چاپ ششم.</ref><ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «تابعین»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۱۳۳.</ref>