تحیز در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

* تَحَیُّز: جمع‌ شدن و تجمّع<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۱۱۷.</ref> از ریشه "حوز" به معنای جمع <ref>فخرالدین طریحی، مجمع البحرین، ج۴، ص۱۷.</ref>.

* در اصطلاح نظامی در معنای الحاق گروهی به گروه دیگر<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۲۷۵.</ref>، [[پشتیبانی]] نیرو، تجمع نیرو از مواضع متفرق<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۳۱۰.</ref>.  

* از جمله توصیه‌ها و آموزش‌های نظامی [[قرآن]] به [[پیامبر اکرم]] {{صل}} و [[مسلمانان]] تاکتیک‌های [[جنگی]] بوده که در ضمن [[نهی]] از عقب نشینی و فرار از مقابل [[دشمن]]، در [[قرآن کریم]] وارد شده است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۶۹.</ref>.