تفسیر قرآن به قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[تفسیر قرآن به قرآن در علوم قرآنی]]| پرسش مرتبط  = }}

==مقدمه==

#محدودیت‌های ناشی از کاربرد این روش در آیات. این روش در صورتی موفق خواهد بود که میان آیات نگاه متقابل و تفسیرگرایانه ملاحظه شده باشد، که این نگاه دست‌کم در برخی آیات، روشن نیست.

#محدودیت‌های مربوط به توان [[علمی]] [[مفسر]] در احاطه بر جوانب آیات و [[درک]] تمام پیوندهای ممکن میان آیات.

[[غیبت طولانی]] این تفسیر، پس از [[عصر ائمه]]{{ع}} تا سده اخیر نیز خبر از نوعی [[دشواری]] و ابهام برخی زوایای آن دارد.

درباره نقش عقل در تفسیر قرآن به قرآن باید گفت به [[شهادت]] [[تاریخ ائمه]]{{ع}} که [[اسوه]] تفسیرند، در لابه‌لای مباحث [[قرآنی]] خود از [[استدلال‌های عقلی]] استفاده کرده‌اند، و میان [[تابعین]] نیز کسانی چون [[مجاهد]] و [[زید بن مسلم]] به نوعی [[عقل‌گرایی]] [[گرایش]] داشته‌اند.

# [[توانایی]] [[روایات]] صحیح در کمک به تبیین پاره‌ای از [[آیات]] مثل آیات‌الاحکام و [[قصص]]؛ با [[اذعان]] به اینکه [[قرآن]] خود مبین خویش است<ref>زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن(باحاشیه)،جلد۲، صفحه ۱۷۵؛ اوسی، علی، روش علامه طباطبایی در تفسیرالمیزان، صفحه ۱۷۴؛ ذهبی، محمد سین، التفسیر و المفسرون، جلد۱، صفحه (۴۰-۴۳)؛ طباطبایی، محمد حسین، قرآن در اسلام، صفحه (۸۵-۱۰۲)؛ عمید زنجانی، عباسعلی، مبانی و روشهای تفسیر قرآن،صفحه ۲۸۸؛ خرمشاهی، بهاء الدین، قرآن پژوهی(هفتادبحث وتحقیق قرآنی)،صفحه ۳۲۳؛ سبحانی، جعفر، الایمان والکفرفی الکتاب والسنة، صفحه ۲۱۰؛ صالح، صبحی،مباحث فی علوم القرآن،صفحه (۲۹۹-۳۱۲)؛ جمعی از محققان، مجله پژوهشهای قرآنی، جلد۱۱، صفحه (۲۸-۳۹).</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص۱۸۲۲.</ref>

==[[تفسیر مأثور]]==

==[[تفاسیر قرآن]] به [[قرآن]]==

به تفسیرهایی که [[مفسر]] با استفاده از [[سیاق آیات]] مختلف قرآن به شرح و توضیح مفهوم [[آیه]] یا مراد از مفردات آن می‌پردازد تفاسیر قرآن به قرآن می‌گویند. مفسر هنگام [[تعارض]] میان چنین مفهومِ صرفاً [[قرآنی]] با آن‌چه از قول [[مفسران]] یا [[روایات]] آنان نقل شده است، وجه اول را [[انتخاب]] می‌کند که مبتنی بر کتاب است. در این شیوه، مفسر با کنار هم نهادن [[آیات]] مختلف قرآن در موضوع واحد، به استنباطی [[بدیع]] یا نکته‌ای تازه دست می‌یابد. [[اهل‌بیت]]{{ع}} قرآن را به‌این شیوه [[تفسیر]] می‌کردند.