جابر بن عبدالله بن رئاب: تفاوت میان نسخه‌ها

وی [[جابر بن عبد الله بن رئاب بن نعمان بن سنان بن عبید بن عدی بن غنم بن کعب بن سلمة خزرجی]]<ref>ریاب با رباب ر. ک: ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم، المعارف، ص۳۰۸.</ref> [[انصاری]] است که گاه او را «جبار»<ref>واقدی، المغازی، ج۲، ص۷۲۱.</ref> و گاه به جد منسوب کرده، «جابر بن رئاب» گویند<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۴۵ و ۵۴۶.</ref>. [[طوسی]]<ref> طوسی، محمد بن حسن (م۴۶۰)، رجال، ص۳۲.</ref> کنیه‌اش را «ابویاسر» بیان کرده که صحیح نیست و [[ابویاسر بن اخطب]] کسی است که در [[روایت]] جابر آمده است<ref>بنگرید: بخاری، التاریخ الکبیر، ج۲، ص۲۰۸.</ref>.

از او نقل شده که [[رسول خدا]] {{صل}} در [[جنگ بدر]] هفتاد نفر از جمله [[عباس بن عبدالمطلب]] و [[عقیل]] را [[اسیر]] نمود و برای [[آزادی]] هر یک چهل اوقیه طلا مقرر فرمود<ref>شامی، سبل الهدی و الرشاد، ج۴، ص۷۱.</ref>. همچنین از جابر نقل شده است که گفت: در جنگ بدر [[پیامبر]] در [[نماز عصر]] [[تبسم]] کرد و چون از آن [[حضرت]] سؤال شد، فرمود: [[میکائیل]] (یا [[جبرئیل]]) را به همراه [[ملک]] دیگری تبسم کنان دیدم که غبار بر چهره (یا بر بال‌هایش) از میدان [[جنگ]] باز می‌گشتند<ref>ابن قانع، معجم الصحابه، ج۱، ص۱۳۹؛ بغوی، معجم الصحابه، ج۱، ص۴۵۰؛ طبرانی، المعجم الکبیر، ج۲، ص۱۸۸.</ref>. [[آگاهی]] [[بغوی]]<ref>بغوی، معجم الصحابه، ج۱، ص۴۵۰-۴۵۱.</ref> از [[روایات]] [[مسند]] او تنها همین [[روایت]] بود که بغوی آن را نیز به دلیل [[ضعف]] [[وازع بن نافع]] در سند، رد کرده است <ref>نیز بنگرید: ابن ابی حاتم، الجرح و التعدیل، ج۲، ص۴۹۲-۴۹۳.</ref>. [[ابن عبدالبر]]<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۲۹۲.</ref> نیز تنها روایتی که از جابر شناخته این است که رسول خدا {{صل}} [[آیه]] {{متن قرآن|يَمْحُو اللَّهُ مَا يَشَاءُ وَيُثْبِتُ}}<ref>«خداوند هر چه را بخواهد (از لوح محفوظ) پاک می‌کند و (یا در آن) می‌نویسد و لوح محفوظ نزد اوست» سوره رعد، آیه ۳۹.</ref>. را قرائت، و آن را به [[رزق و روزی]] [[تفسیر]] کرده است<ref>بنگرید: بخاری، التاریخ الکبیر، ج۲، ص۲۰۸؛ طبری، تاریخ طبری، ج۱، ص۱۳۸؛ ابن کثیر، ابوالفداء اسماعیل، تفسیر، ج۲، ص۵۳۸.</ref>. [[راوی]] روایت یاد شده [[باز وازع بن نافع]] است که [[ابن حجر]]<ref>فتح الباری، ج۱۳، ص۴۳۵.</ref> سند این روایت را به شدت [[تضعیف]] کرده است. از دیگر [[روایات تفسیری]] او این است که می‌گوید: رسول خدا {{صل}} آیه {{متن قرآن|لَهُمُ الْبُشْرَى فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَفِي الْآخِرَةِ}}<ref>«در زندگی این جهان و در جهان واپسین نوید آنان راست» سوره یونس، آیه ۶۴.</ref>. را به [[رؤیای صادقه]] تفسیر کرده‌اند<ref>ابن حمید، عبد، المنتخب من مسند ابن حمید، ص۳۳۲؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۴۳۱.</ref>.