حسن بن محبوب سراد: تفاوت میان نسخه‌ها

حسن بن محبوب سراد (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۴۱

۷ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲

جز

وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم

دیداریویکی‌متن

HeydariBot

۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[حسن بن محبوب سراد در تاریخ اسلامی]] - [[حسن بن محبوب سراد در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
-==مقدمه==
+== مقدمه ==
-[[ابوعلی حسن بن محبوب بن وهب بن جعفر بن وهب سراد بجلی کوفی]] [[لقب]] زرّاد به معنای زره‌ساز است که [[حرفه]] جد او وهب بوده و [[امام رضا]]{{ع}} حسن را سراد نامید. جد اعلایش وهب از [[مردمان]] [[هند]] و از بردگان [[جریر بن عبدالله بجلی]] بود که از [[امام علی]]{{ع}}درخواست خرید خود را کرد، ولی جریر چون به این کار [[تمایل]] نداشت، او را [[آزاد]] کرد و وهب پس از [[آزادی]] به خدمت [[امام]] درآمد،<ref>اختیار معرفة الرجال ۵۸۴.</ref> از همین روست که اینان بجلی خوانده می‌‌شوند.
+[[ابوعلی حسن بن محبوب بن وهب بن جعفر بن وهب سراد بجلی کوفی]] [[لقب]] زرّاد به معنای زره‌ساز است که [[حرفه]] جد او وهب بوده و [[امام رضا]] {{ع}} حسن را سراد نامید. جد اعلایش وهب از [[مردمان]] [[هند]] و از بردگان [[جریر بن عبدالله بجلی]] بود که از [[امام علی]] {{ع}}درخواست خرید خود را کرد، ولی جریر چون به این کار [[تمایل]] نداشت، او را [[آزاد]] کرد و وهب پس از [[آزادی]] به خدمت [[امام]] درآمد،<ref>اختیار معرفة الرجال ۵۸۴.</ref> از همین روست که اینان بجلی خوانده می‌‌شوند.
 گزارش دقیقی از ولادت ابوعلی نداریم، ولی از آنجا که در سن ۷۵ سالگی [[وفات]] یافته، <ref>خلاصة الاقوال ۳۷.</ref> پس باید در حدود ۱۵۰ هـ زاده شده باشد. ابن محبوب در [[شهر کوفه]] می‌‌زیسته<ref> الاعلام ۲/۲۱۲.</ref> و پس از طی دوره‌ای، به [[علم آموزی]] روی آورد. پدرش محبوب برای [[تشویق]] فرزند در مقابل هر روایتی که از [[علی بن رئاب]] می‌‌نوشت، یک درهم می‌‌داد.<ref>اختیار معرفة الرجال ۵۸۴.</ref>
-حسن سرّاد از [[شاگردان]] و [[یاران امام کاظم]]، [[امام رضا]]<ref>رجال الطوسی ۳۴۷ و ۳۷۲.</ref> و [[امام جواد]]{{ع}} به شمار می‌‌رود<ref>الفهرست (الندیم) ۲۷۶.</ref> و از این بزرگواران و نیز شصت تن از [[شاگردان امام صادق]]{{ع}}<ref>معجم رجال الحدیث ۵/۹۱.</ref> و افرادی چون [[ابوحمزه ثمالی]]، [[جعفر بن سالم]]، [[حنان بن سدیر]]، [[صالح بن زراره]] و [[عبادة بن صهیب]] [[روایت]] دارد.<ref>لسان المیزان ۲/۲۴۸.</ref> [[محدثان]] بزرگی مانند [[محمد بن ابی عمیر]]، [[احمد بن محمد بن عیسی اشعری قمی]]، [[معاویه بن حکیم]]، [[یونس بن علی عطار]] و [[هیثم بن ابی مسروق]] از او روایت کرده‌اند.
+حسن سرّاد از [[شاگردان]] و [[یاران امام کاظم]]، [[امام رضا]]<ref>رجال الطوسی ۳۴۷ و ۳۷۲.</ref> و [[امام جواد]] {{ع}} به شمار می‌‌رود<ref>الفهرست (الندیم) ۲۷۶.</ref> و از این بزرگواران و نیز شصت تن از [[شاگردان امام صادق]] {{ع}}<ref>معجم رجال الحدیث ۵/۹۱.</ref> و افرادی چون [[ابوحمزه ثمالی]]، [[جعفر بن سالم]]، [[حنان بن سدیر]]، [[صالح بن زراره]] و [[عبادة بن صهیب]] [[روایت]] دارد.<ref>لسان المیزان ۲/۲۴۸.</ref> [[محدثان]] بزرگی مانند [[محمد بن ابی عمیر]]، [[احمد بن محمد بن عیسی اشعری قمی]]، [[معاویه بن حکیم]]، [[یونس بن علی عطار]] و [[هیثم بن ابی مسروق]] از او روایت کرده‌اند.
-ابوعلی از [[راویان]] و محدثان بلند پایه و مورد [[وثوق]] [[شیعه]] و از فقهای [[اصحاب]] [[ائمه معصومین]]{{ع}} و از [[ارکان اربعه]] عصر خود و از [[اصحاب اجماع]] به شمار آمده است.<ref>الفهرست (طوسی) ۴۷.</ref> سرّاد سرانجام در سال ۲۲۴ هـ درگذشت.<ref>خلاصة الاقوال ۳۷.</ref> جای بسی [[شگفتی]] است با اینکه ابن محبوب [[راوی]] بسیاری از آثار [[عالمان شیعه]] بوده و [[نجاشی]] به این مناسبت بارها از او یاد کرده، اما از شرح حال خود وی [[غفلت]] ورزیده است.
+ابوعلی از [[راویان]] و محدثان بلند پایه و مورد [[وثوق]] [[شیعه]] و از فقهای [[اصحاب]] [[ائمه معصومین]] {{ع}} و از [[ارکان اربعه]] عصر خود و از [[اصحاب اجماع]] به شمار آمده است.<ref>الفهرست (طوسی) ۴۷.</ref> سرّاد سرانجام در سال ۲۲۴ هـ درگذشت.<ref>خلاصة الاقوال ۳۷.</ref> جای بسی [[شگفتی]] است با اینکه ابن محبوب [[راوی]] بسیاری از آثار [[عالمان شیعه]] بوده و [[نجاشی]] به این مناسبت بارها از او یاد کرده، اما از شرح حال خود وی [[غفلت]] ورزیده است.
 ابوعلی آثار و تألیفات متعددی دارد که عبارت‌اند از: التفسیر الحدود النکاح الفرائض الدیات <ref>الفهرست (الندیم) ۲۷۶.</ref> معرفة رواة الاخبار<ref> معالم العلماء ۳۳.</ref> طبقات الرجال علل الاحادیث فضائل الاعمال فضائل القرآن الاحتجاج المصالح الارضین الازاهیر الاسباب الاشکال الافانین اللانبیاء احادیث الجن و الانس اخص الاعمال تعبیر الرؤیا التحذیر جداول الحکمه الاوامر الاوائل البزائر البلدان التاریخ المصالح المحبوبات المحاسن معانی الحدیث و التحریف الحیرة و الصفوه الحیوان و الاجناس التخویف الروایه الریاضه السماء صوم الایام المکروهات العتق الترهیب الفروق القرائن الکعبه اللطائف المآثر ما خاطب الله به خلقه الجمل<ref>هدیة العارفین ۱/۲۶۶.</ref> المراج الطلاق النوادر (هزار ورقه) و المشیخه<ref>الفهرست (طوسی)۴۷.</ref> که در اصول [[شیعه]] نوشته شده و مشهورتر از کتاب [[مزنی]] و امثال آن است. این کتاب بیش از صد سال پیش از [[غیبت کبری]] نگاشته شده و برخی از [[اخبار]] [[غیبت]] را در بر دارد.<ref>اعلام الوری ۲/۲۵۸.</ref> [[ابوسلیمان داود بن کوره قمی]]، از اساتید [[کلینی]] کتاب المشیخه را بر اساس [[کتب فقهی]] به صورت باب باب در آورده و [[شهید ثانی]] حدود هزار [[حدیث]] از آن را [[گزینش]] کرده است<ref>الذریعه ۳/۳۲۷ و ۲۱/۶۹.</ref> که نشان می‌‌دهد این اثر گران قدر تا سده دهم وجود داشته است.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص ۲۵۹.</ref>