حفی در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

واژه حفی در سخنان [[معصوم]] نیز به معنای [[آگاه]]، [[مهربان]] و [[نیکوکار]] آمده است. [[امام علی]] {{ع}} در توصیف [[مؤمن]] می‌فرماید: {{متن حدیث|حَفِيٌّ بِأَهْلِ الْمَسْكَنَةِ}}<ref>الکافی، ج۲، ص۲۲۹.</ref>، «به تهیدستان آگاه و مهربان و نیکوکار است». [[امام حسین]] {{ع}} در [[دعای عرفه]] به خداوند چنین عرض می‌کند: {{متن حدیث|أَمْ كَيْفَ أَخِيبُ وَ أَنْتَ الْحَفِيُّ بِي}}، «چگونه [[ناامید]] شوم، حال آنکه تو نسبت به من آگاه و [[نیکوکاری]]»<ref>بحارالانوار، ج۹۵، ص۲۲۵.</ref> و [[امام سجاد]] {{ع}} نیز خداوند را چنین میخواند: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ قَدْ تَعْلَمُ مَا يُصْلِحُنِي مِنْ أَمْرِ دُنْيَايَ وَ آخِرَتِي فَكُنْ بِحَوَائِجِي حَفِيّاً}}<ref>صحیفه سجادیه، دعای ۲۲.</ref>، «خداوندا، بی‌گمان آنچه را که کار [[دنیا]] و [[آخرت]] مرا [[اصلاح]] کند، می‌دانی؛ پس نیازهای مرا به [[نیکی]] برآور». نام حفی در برخی [[روایات]]، از نود و نه نام نیکوی خداوند ([[اسماء حسنی]]) شمرده شده است<ref>بحارالانوار، ج۴، ص۱۸۶.</ref>.