خشونت خانوادگی: تفاوت میان نسخهها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخههای بحث '''[[خشونت]]''' است. </div> | <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخههای بحث '''[[خشونت]]''' است. </div> | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
آموزههای [[قرآن کریم]] و مدرسه [[نبوی]] سخت بر [[نفی]] [[خشونت]] در [[خانواده]] تأکید دارد و هیچ نوع آن را روا نمیدارد، چنانکه [[کتاب الهی]] خشونتهای [[جاهلی]] را که در [[جامعه]] آن [[روز]] پذیرفته شده بود زیر پا گذاشت و جهتگیری خود را در نفی خشونت و [[حاکم]] نمودن [[روابط انسانی]] در خانواده و [[حمایت]] از [[زنان]] و احقاق [[حقوق]] آنان روشن ساخت. | آموزههای [[قرآن کریم]] و مدرسه [[نبوی]] سخت بر [[نفی]] [[خشونت]] در [[خانواده]] تأکید دارد و هیچ نوع آن را روا نمیدارد، چنانکه [[کتاب الهی]] خشونتهای [[جاهلی]] را که در [[جامعه]] آن [[روز]] پذیرفته شده بود زیر پا گذاشت و جهتگیری خود را در نفی خشونت و [[حاکم]] نمودن [[روابط انسانی]] در خانواده و [[حمایت]] از [[زنان]] و احقاق [[حقوق]] آنان روشن ساخت. | ||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
[[قرآن کریم]] در تنگنا قرار دادن [[همسر]] را در هیچ شرایطی روا نمیداند و به [[پیروان]] خود در سختترین اوضاع و احوال [[خانوادگی]] نیز اجازه خشونتورزی نمیدهد؛ و بهطور کلی مردان را به پاسداشت [[حقوق]] و حدود [[زنان]] و رعایت احوال آنان و [[پرهیز]] از [[آزار]] دادن ایشان و زیان رساندن و در تنگنا قرار دادن آنان [[فرمان]] داده است:{{متن قرآن|وَلَا تُضَارُّوهُنَّ لِتُضَيِّقُوا عَلَيْهِنَّ}}<ref>«و به آنها زیان مرسانید برای آنکه (زندگی را) برایشان تنگ گیرید» سوره طلاق، آیه ۶.</ref>. | [[قرآن کریم]] در تنگنا قرار دادن [[همسر]] را در هیچ شرایطی روا نمیداند و به [[پیروان]] خود در سختترین اوضاع و احوال [[خانوادگی]] نیز اجازه خشونتورزی نمیدهد؛ و بهطور کلی مردان را به پاسداشت [[حقوق]] و حدود [[زنان]] و رعایت احوال آنان و [[پرهیز]] از [[آزار]] دادن ایشان و زیان رساندن و در تنگنا قرار دادن آنان [[فرمان]] داده است:{{متن قرآن|وَلَا تُضَارُّوهُنَّ لِتُضَيِّقُوا عَلَيْهِنَّ}}<ref>«و به آنها زیان مرسانید برای آنکه (زندگی را) برایشان تنگ گیرید» سوره طلاق، آیه ۶.</ref>. | ||
و [[پیامبر اکرم]]{{صل}} نسبت به [[خشونت]] - در انواع و اقسامش و نسبت به هرکس - سخت حساسیت نشان میداد و بر [[نفی]] آن بهطور کامل تأکید مینمود، چنانکه در سخنی والا فرمود: {{متن حدیث|مَنْ آذَى مُؤْمِناً فَقَدْ آذَانِي وَ مَنْ آذَانِي فَقَدْ آذَى اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ مَنْ آذَى اللَّهَ فَهُوَ مَلْعُونٌ فِي التَّوْرَاةِ وَ الْإِنْجِيلِ وَ الزَّبُورِ وَ الْفُرْقَانِ}}<ref>«هرکه مؤمنی را بیازارد بیگمان مرا آزرده است، و هرکه مرا بیازارد بیگمان خدا را آزرده است، و چنین کسی در تورات و انجیل و زبور و قرآن از رحمت خدا به دور [معرفی شده] است». روضة الواعظین، ص۳۲۱؛ مشکاة الانوار، ص۸۳؛ بحارالانوار، ج۶۷، ص۷۲، ج۷۵، ص۱۵۰؛ مستند الشیعة، ج۱۴، ص۱۵۹؛ مستدرک الوسائل، ج۹، ص۹۹؛ جامع أحادیث الشیعة، ج۱۶، ص۳۰۵.</ref>. | و [[پیامبر اکرم]] {{صل}} نسبت به [[خشونت]] - در انواع و اقسامش و نسبت به هرکس - سخت حساسیت نشان میداد و بر [[نفی]] آن بهطور کامل تأکید مینمود، چنانکه در سخنی والا فرمود: {{متن حدیث|مَنْ آذَى مُؤْمِناً فَقَدْ آذَانِي وَ مَنْ آذَانِي فَقَدْ آذَى اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ مَنْ آذَى اللَّهَ فَهُوَ مَلْعُونٌ فِي التَّوْرَاةِ وَ الْإِنْجِيلِ وَ الزَّبُورِ وَ الْفُرْقَانِ}}<ref>«هرکه مؤمنی را بیازارد بیگمان مرا آزرده است، و هرکه مرا بیازارد بیگمان خدا را آزرده است، و چنین کسی در تورات و انجیل و زبور و قرآن از رحمت خدا به دور [معرفی شده] است». روضة الواعظین، ص۳۲۱؛ مشکاة الانوار، ص۸۳؛ بحارالانوار، ج۶۷، ص۷۲، ج۷۵، ص۱۵۰؛ مستند الشیعة، ج۱۴، ص۱۵۹؛ مستدرک الوسائل، ج۹، ص۹۹؛ جامع أحادیث الشیعة، ج۱۶، ص۳۰۵.</ref>. | ||
آزار نمودن و خشونت ورزیدن چنان مطرود است که در تعبیری شگفت از [[رسول خدا]]{{صل}} آمده است: {{متن حدیث|مَنْ آذَى مُؤْمِناً بِغَيْرِ حَقٍّ فَكَأَنَّمَا هَدَمَ مَكَّةَ وَ بَيْتَ اللَّهِ الْمَعْمُورَ عَشْرَ مَرَّاتٍ وَ كَأَنَّمَا قَتَلَ أَلْفَ مَلَكٍ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ}}<ref>«هرکه مؤمنی را به ناحق بیازارد چنان باشد که مکه و خانه آباد خدا را ویران کرده و هزار فرشته مقرب را کشته باشد». جمالالدین الحسن بن یوسف المطهر (العلامة الحلی)، الرسالة السعدیة، اخراج و تعلیق و تحقیق عبد الحسین محمد علی بقال، الطبعة الاولی، مکتبة المرعشی النجفی، قم، ۱۴۱۰ ق. ص۱۴۳؛ عوالی اللآلی، ج۱، ص۳۶۱؛ مستدرک الوسائل، ج۹، ص۱۰۰؛ جامع أحادیث الشیعة، ج۱۶، ص۳۰۵.</ref>. | آزار نمودن و خشونت ورزیدن چنان مطرود است که در تعبیری شگفت از [[رسول خدا]] {{صل}} آمده است: {{متن حدیث|مَنْ آذَى مُؤْمِناً بِغَيْرِ حَقٍّ فَكَأَنَّمَا هَدَمَ مَكَّةَ وَ بَيْتَ اللَّهِ الْمَعْمُورَ عَشْرَ مَرَّاتٍ وَ كَأَنَّمَا قَتَلَ أَلْفَ مَلَكٍ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ}}<ref>«هرکه مؤمنی را به ناحق بیازارد چنان باشد که مکه و خانه آباد خدا را ویران کرده و هزار فرشته مقرب را کشته باشد». جمالالدین الحسن بن یوسف المطهر (العلامة الحلی)، الرسالة السعدیة، اخراج و تعلیق و تحقیق عبد الحسین محمد علی بقال، الطبعة الاولی، مکتبة المرعشی النجفی، قم، ۱۴۱۰ ق. ص۱۴۳؛ عوالی اللآلی، ج۱، ص۳۶۱؛ مستدرک الوسائل، ج۹، ص۱۰۰؛ جامع أحادیث الشیعة، ج۱۶، ص۳۰۵.</ref>. | ||
اینگونه بیانات حاکی از شدت ویرانگری [[خشونت]] است و کسی که [[خانواده]] را که محبوبترین بنیان نزد خداست ویران سازد و با [[رفتار]] غیر [[انسانی]] و خشونتورزی [[حقوق]] و حدود [[همسر]] و خانواده خویش را تباه کند گویا [[خانه خدا]] را ویران ساخته و بزرگترین تعدیها را نموده است. از [[امام صادق]]{{ع}} [[روایت]] شده است که فرمود: {{متن حدیث|كَفَى بِالْمَرْءِ إِثْماً أَنْ يُضِيعَ مَنْ يَعُولُ...}}<ref>«همین یک گناه برای مرد کافی است که خانواده خود را تباه کند». دعائم الاسلام، ج۲، ص۲۵۴؛ کتاب من لا یحضره الفقیه، ج۳، ص۱۶۸؛ عدة الداعی، ص۸۲؛ وسائل الشیعة، ج۱۲، ص۴۴؛ بحار الانوار، ج۱۰۳، ص۱۳.</ref>. | اینگونه بیانات حاکی از شدت ویرانگری [[خشونت]] است و کسی که [[خانواده]] را که محبوبترین بنیان نزد خداست ویران سازد و با [[رفتار]] غیر [[انسانی]] و خشونتورزی [[حقوق]] و حدود [[همسر]] و خانواده خویش را تباه کند گویا [[خانه خدا]] را ویران ساخته و بزرگترین تعدیها را نموده است. از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] شده است که فرمود: {{متن حدیث|كَفَى بِالْمَرْءِ إِثْماً أَنْ يُضِيعَ مَنْ يَعُولُ...}}<ref>«همین یک گناه برای مرد کافی است که خانواده خود را تباه کند». دعائم الاسلام، ج۲، ص۲۵۴؛ کتاب من لا یحضره الفقیه، ج۳، ص۱۶۸؛ عدة الداعی، ص۸۲؛ وسائل الشیعة، ج۱۲، ص۴۴؛ بحار الانوار، ج۱۰۳، ص۱۳.</ref>. | ||
بر مرد است که بیش از هر چیز [[حرمت]] و [[کرامت]]، و حقوق و [[حریم]] خانواده و همسر را پاس دارد و با خشونتورزی آن را نشکند و تباه نسازد، چنانکه امام صادق{{ع}} از [[پدر]] گرامیاش روایت کرده است که فرمود: {{متن حدیث|مَنِ اتَّخَذَ امْرَأَةً فَلْيُكْرِمْهَا فَإِنَّمَا امْرَأَةُ أَحَدِكُمْ لُعْبَتُهُ فَمَنِ اتَّخَذَهَا فَلَا يُضَيِّعْهَا}}<ref>«کسی که زنی را به همسری گزیند باید او را تکریم نماید. بیگمان همسرتان محبوب شماست و هر که ازدواج میکند حق ندارد همسر خود را تباه سازد». قرب الاسناد، ص۷۰؛ وسائل الشیعة، ج۳، ص۳۸۱؛ بحارالانوار، ج۷۹، ص۲۹۷، ج۱۰۳، ص۲۲۴.</ref>. | بر مرد است که بیش از هر چیز [[حرمت]] و [[کرامت]]، و حقوق و [[حریم]] خانواده و همسر را پاس دارد و با خشونتورزی آن را نشکند و تباه نسازد، چنانکه امام صادق {{ع}} از [[پدر]] گرامیاش روایت کرده است که فرمود: {{متن حدیث|مَنِ اتَّخَذَ امْرَأَةً فَلْيُكْرِمْهَا فَإِنَّمَا امْرَأَةُ أَحَدِكُمْ لُعْبَتُهُ فَمَنِ اتَّخَذَهَا فَلَا يُضَيِّعْهَا}}<ref>«کسی که زنی را به همسری گزیند باید او را تکریم نماید. بیگمان همسرتان محبوب شماست و هر که ازدواج میکند حق ندارد همسر خود را تباه سازد». قرب الاسناد، ص۷۰؛ وسائل الشیعة، ج۳، ص۳۸۱؛ بحارالانوار، ج۷۹، ص۲۹۷، ج۱۰۳، ص۲۲۴.</ref>. | ||
[[خداوند]] نسبت به هیچچیز همچون [[زنان]] و [[کودکان]] تأکید نکرده است که در [[حدیث]] [[امام کاظم]]{{ع}} آمده است: {{متن حدیث|إِنَّ اللَّهَ لَا يَغْضَبُ بِشَيْءٍ كَغَضَبِهِ لِلنِّسَاءِ وَ الصِّبْيَانِ}}<ref>«بیگمان خداوند به اندازهای که برای زنان و کودکان خشم میگیرد، برای هیچچیز به خشم نمیآید». الکافی، ج۵، ص۵۱۱؛ بحارالانوار، ج۱۰۴، ص۷۳؛ مستدرک الوسائل، ج۱۴، ص۲۵۲. بدین صورت نیز روایت شده است: {{متن حدیث|إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَیْسَ يَغْضِبُ كَغَضَبِهِ لِلنِّسَاءِ وَ الصِّبْيَانِ}}. الکافی، ج۶، ص۵۰؛ عدة الداعی، ص۷۵؛ وسائل الشیعة، ج۱۵، ص۲۰۲.</ref>. | [[خداوند]] نسبت به هیچچیز همچون [[زنان]] و [[کودکان]] تأکید نکرده است که در [[حدیث]] [[امام کاظم]] {{ع}} آمده است: {{متن حدیث|إِنَّ اللَّهَ لَا يَغْضَبُ بِشَيْءٍ كَغَضَبِهِ لِلنِّسَاءِ وَ الصِّبْيَانِ}}<ref>«بیگمان خداوند به اندازهای که برای زنان و کودکان خشم میگیرد، برای هیچچیز به خشم نمیآید». الکافی، ج۵، ص۵۱۱؛ بحارالانوار، ج۱۰۴، ص۷۳؛ مستدرک الوسائل، ج۱۴، ص۲۵۲. بدین صورت نیز روایت شده است: {{متن حدیث|إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَیْسَ يَغْضِبُ كَغَضَبِهِ لِلنِّسَاءِ وَ الصِّبْيَانِ}}. الکافی، ج۶، ص۵۰؛ عدة الداعی، ص۷۵؛ وسائل الشیعة، ج۱۵، ص۲۰۲.</ref>. | ||
[[خشم]] و [[خشنودی خداوند]] چون خشم و [[خشنودی]] [[آدمیان]] نیست که ناشی از [[انفعال]] نفس باشد، بلکه خشم و خشنودی خداوند به معنای دور شدن از [[رحمت خدا]] و مورد [[عذاب]] و [[عقاب]] واقع شدن و مشمول رحمت خدا شدن و مورد [[ثواب]] و [[رضا]] واقع گردیدن است؛ و آنکه [[خشونت]] میورزد خود را از رحمت خدا [[محروم]] میسازد و گرفتار عقاب این جهانی و آن جهانی مینماید.<ref>[[مصطفی دلشاد تهرانی|دلشاد تهرانی، مصطفی]]، [[سیره نبوی ج۴ (کتاب)|سیره نبوی]]، ج۴ ص ۳۱۹-۳۲۴.</ref> | [[خشم]] و [[خشنودی خداوند]] چون خشم و [[خشنودی]] [[آدمیان]] نیست که ناشی از [[انفعال]] نفس باشد، بلکه خشم و خشنودی خداوند به معنای دور شدن از [[رحمت خدا]] و مورد [[عذاب]] و [[عقاب]] واقع شدن و مشمول رحمت خدا شدن و مورد [[ثواب]] و [[رضا]] واقع گردیدن است؛ و آنکه [[خشونت]] میورزد خود را از رحمت خدا [[محروم]] میسازد و گرفتار عقاب این جهانی و آن جهانی مینماید.<ref>[[مصطفی دلشاد تهرانی|دلشاد تهرانی، مصطفی]]، [[سیره نبوی ج۴ (کتاب)|سیره نبوی]]، ج۴ ص ۳۱۹-۳۲۴.</ref> | ||
==پرسش مستقیم== | == پرسش مستقیم == | ||
# [[اهمیت نفی خشونت در خانواده چیست؟ (پرسش)]] | # [[اهمیت نفی خشونت در خانواده چیست؟ (پرسش)]] | ||
{{پایان مدخل وابسته}} | {{پایان مدخل وابسته}} |