خطبه غدیریه در معارف و سیره امام صادق: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

{{متن حدیث|إِنَّ يَوْمَ الْغَدِيرِ فِي السَّمَاءِ أَشْهَرُ مِنْهُ فِي الْأَرْضِ إِنَّ لِلَّهِ فِي الْفِرْدَوْسِ الْأَعْلَى قَصْراً لَبِنَةٌ مِنْ فِضَّةٍ وَ لَبِنَةٌ مِنْ ذَهَبٍ فِيهِ مِائَةُ أَلْفِ قُبَّةٍ مِنْ يَاقُوتَةٍ حَمْرَاءَ وَ مِائَةُ أَلْفِ خَيْمَةٍ مِنْ يَاقُوتٍ أَخْضَرَ تُرَابُهُ الْمِسْكُ وَ الْعَنْبَرُ فِيهِ أَرْبَعَةُ أَنْهَارٍ نَهَرٌ مِنْ خَمْرٍ وَ نَهَرٌ مِنْ ماءٍ وَ نَهَرٌ مِنْ لَبَنٍ وَ نَهَرٌ مِنْ عَسَلٍ وَ حَوَالَيْهِ أَشْجَارُ جَمِيعِ الْفَوَاكِهِ عَلَيْهِ طُيُورٌ أَبْدَانُهَا مِنْ لُؤْلُؤٍ وَ أَجْنِحَتُهَا مِنْ يَاقُوتٍ تَصُوتُ بِأَلْوَانِ الْأَصْوَاتِ}}.

روز غدیر، در [[آسمان]]، مشهورتر از [[زمین]] است. [[خدا]] در بهشت برین، کاخی دارد که خشت‌هایش یکی از سیم و یکی از زر است و در آن، صد هزار گنبد از یاقوت سرخ و صد هزار [[خیمه]] از یاقوت سبز است و [[خاک]] آن نیز [[مشک]] و عنبر است. در آن، چهار نهر جاری است: نهر شراب، نهر آب، نهر شیرونهر عسل. و پیرامون آن، درختانی با همه گونه میوه هست که بر آنها پرندگانی با پیکرهایی از مروارید و بال‌هایی از یاقوت با صداهای گوناگون نشسته‌اند.

{{متن حدیث|ثُمَّ قَالَ يَا أَهْلَ الْكُوفَةِ لَقَدْ أُعْطِيتُمْ خَيْراً كَثِيراً وَ إِنَّكُمْ لَمِمَّنِ امْتَحَنَ اللَّهُ قَلْبَهُ لِلْإِيمَانِ مُسْتَقَلُّونَ مَقْهُورُونَ مُمْتَحَنُونَ يُصَبُّ عَلَيْكُمُ الْبَلَاءُ صَبّاً ثُمَّ يَكْشِفُهُ كَاشِفُ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ}}.

سپس فرمود: «ای [[کوفیان]]! خیری فراوان به شما عطا شده و شما از کسانی هستید که [[خداوند]]، دل‌هایشان را به [[ایمان]] آزموده است. شما را [[خوار]] و [[مقهور]] می‌سازند و [[آزمایش]] می‌شوید و [[بلاها]] بر شما سرازیر می‌شود. سپس بازکننده گره‌های بزرگ، آن را می‌گشاید.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۴۹۷.</ref>

{{متن حدیث|وَ اللَّهِ لَوْ عَرَفَ النَّاسُ فَضْلَ هَذَا الْيَوْمِ بِحَقِيقَتِهِ لَصَافَحَتْهُمُ الْمَلَائِكَةُ فِي كُلِّ يَوْمٍ عَشْرَ مَرَّاتٍ وَ لَوْ لَا أَنِّي أَكْرَهُ التَّطْوِيلَ لَذَكَرْتُ مِنْ فَضْلِ هَذَا الْيَوْمِ وَ مَا أَعْطَى اللَّهُ فِيهِ مَنْ عَرَفَهُ مَا لَا يُحْصَى بِعَدَدٍ}}.

به [[خدا]] [[سوگند]]، اگر [[مردم]]، فضیلت [[حقیقی]] این [[روز]] را می‌دانستند، [[فرشتگان]] با آنها در هر روز، ده بار [[مصافحه]] می‌کردند و اگر نبود که درازگویی را ناخوش دارم، از فضیلت‌های این روز و عطایای خداوند بر شناسندگان (قدر) این روز، چندان ذکر می‌کردم که به شماره نیاید.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۴۹۸.</ref>

   

{{متن حدیث|مَنْ صَلَّى فِيهِ رَكْعَتَيْنِ يَغْتَسِلُ عِنْدَ زَوَالِ الشَّمْسِ مِنْ قَبْلِ أَنْ تَزُولَ مِقْدَارَ نِصْفِ سَاعَةٍ يَسْأَلُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقْرَأُ فِي كُلِّ رَكْعَةٍ سُورَةَ الْحَمْدِ مَرَّةً وَ عَشْرَ مَرَّاتٍ {{متن قرآن|قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ}} وَ عَشْرَ مَرَّاتٍ آيَةَ الْكُرْسِيِّ وَ عَشْرَ مَرَّاتٍ {{متن قرآن|إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ}} عَدَلَتْ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِائَةَ أَلْفِ حَجَّةٍ وَ مِائَةَ أَلْفِ عُمْرَةٍ وَ مَا سَأَلَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ حَاجَةً مِنْ حَوَائِجِ الدُّنْيَا وَ حَوَائِجِ الْآخِرَةِ إِلَّا قُضِيَتْ كَائِنَةً مَا كَانَتِ الْحَاجَةُ وَ إِنْ فَاتَتْكَ الرَّكْعَتَانِ وَ الدُّعَاءُ قَضَيْتَهُمَا بَعْدَ ذَلِكَ}}.

کسی که در [[عید غدیر]] نیم [[ساعت]] به ظهر مانده [[غسل]] کند، [[دعا]] کند و دو رکعت نماز، در هر رکعت یک مرتبه [[حمد]]، و ده مرتبه {{متن قرآن|قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ}} و ده مرتبه «[[آیت]] الکرسی» و ده مرتبه {{متن قرآن|إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ}} بخواند، این نماز در نزد [[خدای تعالی]] معادل صد هزار حج و صد هزار عمره است و هر [[حاجت]] [[دنیایی]] و [[آخرتی]] از [[خدا]] درخواست کند، هرچه باشد، برآورده می‌شود. و اگر این دو رکعت نماز و دعا از تو فوت شد، بعد از آن [[قضا]] کن.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۵۰۰.</ref>

{{متن حدیث|وَ مَنْ فَطَّرَ فِيهِ مُؤْمِناً كَانَ كَمَنْ أَطْعَمَ فِئَاماً وَ فِئَاماً وَ فِئَاماً فَلَمْ يَزَلْ يَعُدُّ إِلَى أَنْ عَقَدَ بِيَدِهِ عَشْراً ثُمَّ قَالَ أَ تَدْرِي كَمِ الْفِئَامُ قُلْتُ لَا قَالَ مِائَةُ أَلْفٍ كُلُّ فِئَامٍ كَانَ لَهُ ثَوَابُ مَنْ أَطْعَمَ بِعَدَدِهَا مِنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاءِ فِي حَرَمِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ سَقَاهُمْ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ وَ الدِّرْهَمُ فِيهِ بِأَلْفِ أَلْفِ دِرْهَمٍ}}.

هر کس در [[روز غدیر]] مؤمنی را افطاری دهد، همانند کسی است که [[اطعام]] کرده باشد فِآمی و فِآمی و فِآمی... را. و همواره آن کلمه را با انگشتان می‌شمردند تا این که به ده مرتبه رسید. آن‌گاه فرمودند: «آیا می‌دانی فِآم چیست؟» گفتم: نه! فرمود: هر فِآم صد هزار نفر است. و برای کسی که مؤمنی را افطاری دهد، [[ثواب]] و [[پاداش]] کسی است به همین تعداد (یک میلیون) از [[پیامبران]] و صدقین و [[شهدا]] را در [[حرم]] [[خدای عزوجل]] اطعام کند و در [[روز]] [[قحطی]] به آنان آب دهد. و هزینه کردن یک درهم برای [[بزرگداشت عید غدیر]]، معادل یک میلیون درهم است.

{{متن حدیث|ثُمَّ تَقُولُ بَعْدَ ذَلِكَ}}؛ آن‌گاه بعد از آن می‌گویی:

{{متن حدیث|ثُمَّ تَسْأَلُ بَعْدَهَا حَاجَتَكَ لِلدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ فَإِنَّهَا وَ اللَّهِ مَقْضِيَّةٌ فِي هَذَا الْيَوْمِ}}.

سپس حاجت‌های [[دنیا]] و [[آخرت]] خود را از خدای تعالی درخواست کن که به [[خدا]] قسم در این [[روز]] برآورده است.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۵۰۰.</ref>

{{متن حدیث|أَ تَعْرِفُونَ يَوْماً شَيَّدَ اللَّهُ بِهِ الْإِسْلَامَ وَ أَظْهَرَ بِهِ مَنَارَ الدِّينِ وَ جَعَلَهُ عِيداً لَنَا وَ لِمَوَالِينَا وَ شِيعَتِنَا فَقَالُوا اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ ابْنُ رَسُولِهِ أَعْلَمُ أَ يَوْمُ الْفِطْرِ هُوَ يَا سَيِّدَنَا قَالَ لَا قَالُوا أَ فَيَوْمُ الْأَضْحَى قَالَ لَا وَ هَذَانِ يَوْمَانِ جَلِيلَانِ شَرِيفَانِ وَ يَوْمُ أمناء [مَنَارُ] الدِّينِ أَشْرَفُ مِنْهُمَا وَ هُوَ الْيَوْمُ الثَّامِنَ عَشَرَ مِنْ ذِي الْحِجَّةِ}}.

آیا روزی را که [[خدا]] به وسیله آن بنای [[اسلام]] را محکم و رفیع و مناره دین را آشکار کرد و آن را برای ما و [[دوستداران]] و شیعیانمان [[عید]] قرار داد، می‌شناسید؟ گفتند: خدا و [[پیامبر]] و پسر پیامبرش داناترند. ای [[سرور]] ما، آیا روز (عید) [[فطر]] است؟ فرمود: نه. گفتند: آیا روز (عید) قربان است؟ فرمود: نه. این دو روز از [[جلالت]] و شرافتی برخوردارند، ولی روز آشکار شدن مناره دین شریف‌تر از اینهاست، و آن [[روز هجدهم ذیحجه]] است.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۵۰۳.</ref>

{{متن حدیث|فَإِذَا كَانَ وَقْتُ الزَّوَالِ أَخَذْتَ مَجْلِسَكَ بِهُدُوءٍ وَ سُكُونٍ وَ وَقَارٍ وَ هَيْبَةٍ وَ إِخْبَاتٍ وَ تَقُولُ {{متن قرآن|الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ}} كَمَا فَضَّلَنَا فِي دِينِهِ عَلَى مَنْ جَحَدَ وَ عَنَدَ وَ فِي نَعِيمِ الدُّنْيَا عَلَى كَثِيرٍ مِمَّنْ عَمَدَ وَ هَدَانَا بِمُحَمَّدٍ نَبِيِّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ شَرَّفَنَا بِوَصِيِّهِ وَ خَلِيفَتِهِ فِي حَيَاتِهِ وَ بَعْدَ مَمَاتِهِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ اللَّهُمَّ إِنَّ مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ نَبِيُّنَا [كَمَا] أَمَرْتَ وَ عَلِيّاً صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ مَوْلَانَا كَمَا أَقَمْتَ وَ نَحْنُ مَوَالِيهِ وَ أَوْلِيَاؤُهُ}}.

{{متن حدیث|ثُمَّ تَقُومُ وَ تُصَلِّي شُكْراً لِلَّهِ تَعَالَى رَكْعَتَيْنِ تَقْرَأُ فِي الْأُولَى بِالْحَمْدِ [الحمد] مَرَّةً وَ {{متن قرآن|إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ}} وَ {{متن قرآن|قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ}} كَمَا أُنْزِلَتَا لَا كَمَا نُقِصَتَا ثُمَّ تَقْنُتُ وَ تَرْكَعُ وَ تُتِمُّ الصَّلَاةَ وَ تُسَلِّمُ وَ تَخِرُّ سَاجِداً فِي سُجُودِكَ وَ قُلْ اللَّهُمَّ إِنَّا إِلَيْكَ نُوَجِّهُ وُجُوهَنَا فِي يَوْمِ عِيدِنَا الَّذِي شَرَّفْتَنَا فِيهِ بِوَلَايَةِ مَوْلَانَا أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ عَلَيْكَ نَتَوَكَّلُ وَ بِكَ نَسْتَعِينُ فِي أُمُورِنَا اللَّهُمَّ لَكَ سَجَدَتْ وُجُوهُنَا وَ أَشْعَارُنَا وَ أَبْشَارُنَا وَ جُلُودُنَا وَ عُرُوقُنَا وَ أَعْظُمُنَا وَ أَعْصَابُنَا وَ لُحُومُنَا وَ دِمَاؤُنَا اللَّهُمَّ إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ لَكَ نَخْضَعُ وَ لَكَ نَسْجُدُ عَلَى مِلَّةِ إِبْرَاهِيمَ وَ دِينِ مُحَمَّدٍ وَ وَلَايَةِ عَلِيٍّ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ حُنَفَاءَ مُسْلِمِينَ وَ مَا نَحْنُ مِنَ الْمُشْرِكِينَ وَ لَا مِنَ الْجَاحِدِينَ اللَّهُمَّ الْعَنِ الْجَاحِدِينَ الْمُعَانِدِينَ الْمُخَالِفِينَ لِأَمْرِكَ وَ أَمْرِ رَسُولِكَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ اللَّهُمَّ الْعَنِ الْمُبْغِضِينَ لَهُمْ لَعْناً كَثِيراً لَا يَنْقَطِعُ أَوَّلُهُ وَ لَا يَنْفَدُ آخِرُهُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ ثَبِّتْنَا عَلَى مُوَالاتِكَ وَ مُوَالاةِ رَسُولِكَ وَ آلِ رَسُولِكَ وَ مُوَالاةِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ اللَّهُمَّ {{متن قرآن|آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً}}<ref>«در این جهان به ما نکویی بخش و در جهان واپسین هم نکویی ده» سوره بقره، آیه ۲۰۱.</ref> وَ أَحْسِنْ مُنْقَلَبَنَا يَا سَيِّدَنَا وَ مَوْلَانَا}}

پس از آن برخیز و دو رکعت برای [[خدا]] [[نماز]] [[شکر]] به جای آور: در رکعت اول [[حمد]] و [[سوره قدر]] و در رکعت دوم حمد و [[سوره توحید]] را بخوان و [[قنوت]] بگیر و [[رکوع]] بنما و نماز را تمام کن و [[سلام]] بده و پس از نماز خود را به [[سجده]] بیفکن و در حال سجده بگو:

پروردگارا، ما فقط تو را می‌پرستیم، و برای تو [[خضوع]] داریم و برای تو سجده می‌کنیم، بر [[ملت]] [[ابراهیم]] و [[دین]] محمد و [[ولایت علی]] که [[درود]] تو بر تمام آنها باد! ما پیوسته از [[باطل]] به سوی [[حق]] می‌گراییم و از [[تسلیم شدگان]] و [[اسلام]] آوردگان می‌باشیم، و از [[مشرکان]] و [[منکران]] نمی‌باشیم.

پروردگارا، لعنت خود را برای [[دشمنان]] و [[بغض]] داران ایشان بفرست، لعنت بسیاری که اول و آخر نداشته باشد.

پروردگارا، در [[دنیا]] به ما [[حسنه]] [[عنایت]] بفرما و در [[آخرت]] به ما حسنه عنایت بفرما و [[آینده]] ما را [[نیکو]] بگردان، ای آقای ما، و ای مولای ما!

و سپس بخور و بیاشام و اظهار [[سرور]] و [[شادمانی]] کن و برادرانت را [[اطعام]] کن و در [[نیکی]] و [[احسان]] به آنها بسیار تلاش کن و برای [[بزرگداشت]] این روزت و [[مخالفت]] با آنان که در این [[روز]] اظهار [[غم]] و [[حزن]] و [[اندوه]] کردند، - که [[خداوند]] حزن و اندوهشان را دوچندان کند- [[حاجات]] برادرانت را برآورده کن.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۵۰۵.</ref>

   

{{متن حدیث|قَالَ قُلْتُ وَ أَيُّ يَوْمٍ هُوَ فِي السَّنَةِ قَالَ فَقَالَ لِي إِنَّ الْأَيَّامَ تَتَقَدَّمُ وَ تَتَأَخَّرُ فَرُبَّمَا كَانَ يَوْمَ السَّبْتِ وَ الْأَحَدِ وَ الْإِثْنَيْنِ إِلَى آخِرِ الْأَيَّامِ [السَّبْعَةِ] قَالَ قُلْتُ فَمَا يَنْبَغِي لَنَا أَنْ نَعْمَلَ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ قَالَ هُوَ يَوْمُ عِبَادَةٍ وَ صَلَاةٍ وَ شُكْرٍ لِلَّهِ [تَعَالَى‌] وَ حَمْدٍ لَهُ وَ سُرُورٍ لِمَا مَنَّ اللَّهُ بِهِ عَلَيْكُمْ مِنْ وَلَايَتِنَا وَ إِنِّي أُحِبُّ لَكُمْ أَنْ تَصُومُوهُ [تَصُومُوا]}}.

گفتم: این چه روزی از سال است؟ فرمود: روزها تقدم و تأخر دارد، چه بسا روز [[شنبه]]، یا یکشنبه، یا [[دوشنبه]]، و یا یکی از روزهای دیگر هفته باشد. گفتم: در آن روز [[شایسته]] است چه عملی انجام دهیم؟ فرمود: آن روز، روز [[عبادت]] و [[نماز]] و [[شکر]] و [[سپاس]] [[خداوند]] و [[سرور]] و [[شادمانی]] به خاطر اینکه خداوند بر شما [[منت]] گزارد و [[ولایت]] ما ([[اهل بیت]]) را به شما ارزانی داشت. و من دوست دارم شما در آن روز [[روزه]] بگیرید.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۵۱۰.</ref>

   

== منابع ==