دعاهای پیامبر خاتم برای امام علی: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

* «خدایا! برای‌من یاوری‌از خاندانم‌قرار ده؛ [[علی]]، برادرم را»: [[پیامبر خدا]] {{صل}}: خدایا! همان گونه که برادرم [[موسی]] گفت، می‌گویم: خدایا! برای من [[یاوری]] از خاندانم قرار ده؛ [[علی]] برادرم را. پشتم را با او محکم بدار و او را در کارم شریک گردان تا تو را فراوانْ [[تقدیس]] کنیم و به ذکرت بپردازیم که تو به کار ما [[بینایی]]<ref>رسول الله {{صل}}: {{متن حدیث|اللهُم أقولُ کما قالَ أخی موسی‌: اللهُم اجعَل لی وَزیراً مِن أهلی، عَلِیاً أخی، اشدُد بِهِ أزری، وأشرِکهُ فی أمری، کی نُسَبحَک کثیراً، ونَذکرَک کثیراً، إنک کنتَ بِنا بَصیراً}} (فضائل الصحابة، ابن حنبل، ج ۲، ص ۶۷۸، ح ۱۱۵۸).</ref>.

* «خدایا! [[حق]] را دایر مدار او قرار بده‌»: [[پیامبر خدا]] {{صل}}: [[رحمت]] [[خداوند]] بر [[علی]] باد! خدایا! [[حق]] را بر مدار او بگردان، هر جا که او می‌گردد<ref>عنه {{صل}}: {{متن حدیث|رَحِمَ اللهُ عَلِیاً، اللهُم أدِرِ الحَق مَعَهُ حَیثُ دارَ}} (سنن الترمذی، ج ۵، ص ۶۳۳، ح ۳۷۱۴).</ref>. [[پیامبر خدا]] {{صل}}: خدایا! [[حق]] را بر مدار [[علی]] بگردان، هر جا که او می‌گردد<ref>عنه {{صل}}: {{متن حدیث|اللهُم أدِرِ الحَق مَعَ عَلِی حَیثُما دارَ}} (الجمل، ص ۸۱).</ref>.

* «خدایا! هر کس او را [[دوست]] می‌دارد، دوستش بدار»: [[پیامبر خدا]] {{صل}}‌- در حَجة [[الوداع]]-: هر کس که [[خدا]] و پیامبرش مولای اویند، این [علی‌] مولای اوست. خدایا! هر کس او را [[دوست]] می‌دارد، دوستش بدار و هر کس وی را [[دشمن]] می‌دارد، دشمنش بدار. خدایا! با هر کس از [[مردم]] که به او [[محبت]] دارد، [[دوست]] باش و با هر کس که وی را [[دشمن]] می‌دارد، [[دشمن]] باش<ref>رسول الله {{صل}}- فی حَجةِ الوَداعِ-: {{متن حدیث|مَن یکنِ اللهُ ورَسولُهُ مَولَیاهُ فَإِن هذا مَولاهُ، اللهُم والِ مَن والاهُ، وعادِ مَن عاداهُ، اللهُم مَن أحَبهُ مِنَ الناسِ فَکن لَهُ حَبیباً، ومَن أبغضَهُ فَکن لَهُ مُبغِضاً}} (المعجم الکبیر، ج ۲، ص ۳۵۷، ح ۲۵۰۵).</ref>.

* «دعای جامع [[پیامبر]] {{صل}} برای [[امام]] {{ع}}‌»: [[امام علی]] {{ع}}: به دردی دچار شدم. نزد [[پیامبر]] {{صل}} آمدم. او مرا در جای خود نشاند و به [[نماز]] ایستاد و گوشه لباسش را رویم انداخت و سپس فرمود: "ای پسر [[ابو طالب]]! بهبود یافته‌ای و هیچ ناراحتی‌ای نداری. چیزی از [[خدا]] نخواستم، مگر آنکه مانند آن را برای تو خواستم، و چیزی از [[خدا]] نخواستم، مگر آنکه به من عطا کرد، جز آنکه به من گفته شد: "" پس از تو هیچ [[پیامبری]] نیست""<ref>الإمام علی {{ع}}: {{متن حدیث|وَجَعتُ وَجَعاً، فَأَتَیتُ النبِی {{صل}}، فَأَقامَنی فی مَکانِهِ وقامَ یصَلی، وألقی‌ عَلَی طَرَفَ ثَوبِهِ، ثُم قالَ: قَد بَرَأتَ یابنَ أبی طالِبٍ، لا بَأسَ عَلَیک؛ ما سَأَلتُ اللهَ شَیئاً إلاسَأَلتُ لَک مِثلَهُ، ولا سَأَلتُ اللهَ شَیئاً إلاأعطانیهِ، غَیرَ أنهُ قیلَ لی: إنهُ لا نَبِی بَعدَک}} (المعجم الأوسط، ج ۸، ص ۴۷، ح ۷۹۱۷).</ref><ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۸۹.</ref>.