پرش به محتوا

رشید هجری: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲
جز
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[رشید هجری در رجال و تراجم]] - [[رشید هجری در تاریخ اسلامی]] - [[رشید هجری در نهج البلاغه]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[رشید هجری در رجال و تراجم]] - [[رشید هجری در تاریخ اسلامی]] - [[رشید هجری در نهج البلاغه]]| پرسش مرتبط  = }}


[[رُشَیْد هَجَری]] از [[یاران باوفای امام علی]]{{ع}} و از [[دوستان]] صمیمی [[میثم تمار]] و [[حبیب بن مظاهر]] بود. [[اهل یمن]] بود. پس از [[شهادت]] [[امام علی|علی]]{{ع}} در [[کوفه]] دچار فتنه‌های «زیاد» شد. او را دستگیر کرده به [[شهادت]] رساندند.<ref>بحار الأنوار، ج ۴۲ ص ۱۲۲</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۷۵.</ref>.
[[رُشَیْد هَجَری]] از [[یاران باوفای امام علی]] {{ع}} و از [[دوستان]] صمیمی [[میثم تمار]] و [[حبیب بن مظاهر]] بود. [[اهل یمن]] بود. پس از [[شهادت]] [[امام علی|علی]] {{ع}} در [[کوفه]] دچار فتنه‌های «زیاد» شد. او را دستگیر کرده به [[شهادت]] رساندند.<ref>بحار الأنوار، ج ۴۲ ص ۱۲۲</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۷۵.</ref>.
==مقدمه==
== مقدمه ==
[[رُشَید هَجَری]] از [[فقیهان]]، [[محدثان]] و [[عالمان]] بزرگ [[شیعی]] و از [[یاران خاص امام علی|یاران بیدار دل و استوارگام علی]]{{ع}} است. او را از [[یاران امام حسن]]{{ع}} و [[یاران امام حسین|امام حسین]]{{ع}} نیز شمرده‌اند. [[علی]]{{ع}} رُشَید را بزرگ می‌داشت و به او "[[رشید بلایا]]" می‌گفت. نگاه نافذ او به فراسوی ظاهر [[دنیا]] راه یافته بود و از این رو، او را عالم به حوادث گذشته و [[آینده]] دانسته‌اند. [[علی]]{{ع}} روزی به رُشید فرمود: "آن گاه که فرزندْ خوانده [[بنی‌امیه]]، در پی تو فرستد و دست‌ها و پاها و زبانت را [[قطع]] کند، چگونه [[شکیبایی]] خواهی کرد؟". رُشید پرسید که: آیا فرجام آن، [[بهشت]] است؟<ref>الأمالی، طوسی، ص ۱۶۵، ح ۲۷۶.</ref> و بدین‌سان، شکوه [[شکیبایی]] را رقم زد و [[استوارگامی]] در [[عشق علی]]{{ع}} را بیان کرد و چون آن هنگامه رسید و [[زیاد بن ابیه]] چنان کرد، او از [[حق]]، روی برنتافت و شهد [[شهادت]] نوشید و به دار کشیده شد<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۸۳۷.</ref>.
[[رُشَید هَجَری]] از [[فقیهان]]، [[محدثان]] و [[عالمان]] بزرگ [[شیعی]] و از [[یاران خاص امام علی|یاران بیدار دل و استوارگام علی]] {{ع}} است. او را از [[یاران امام حسن]] {{ع}} و [[یاران امام حسین|امام حسین]] {{ع}} نیز شمرده‌اند. [[علی]] {{ع}} رُشَید را بزرگ می‌داشت و به او "[[رشید بلایا]]" می‌گفت. نگاه نافذ او به فراسوی ظاهر [[دنیا]] راه یافته بود و از این رو، او را عالم به حوادث گذشته و [[آینده]] دانسته‌اند. [[علی]] {{ع}} روزی به رُشید فرمود: "آن گاه که فرزندْ خوانده [[بنی‌امیه]]، در پی تو فرستد و دست‌ها و پاها و زبانت را [[قطع]] کند، چگونه [[شکیبایی]] خواهی کرد؟". رُشید پرسید که: آیا فرجام آن، [[بهشت]] است؟<ref>الأمالی، طوسی، ص ۱۶۵، ح ۲۷۶.</ref> و بدین‌سان، شکوه [[شکیبایی]] را رقم زد و [[استوارگامی]] در [[عشق علی]] {{ع}} را بیان کرد و چون آن هنگامه رسید و [[زیاد بن ابیه]] چنان کرد، او از [[حق]]، روی برنتافت و شهد [[شهادت]] نوشید و به دار کشیده شد<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۸۳۷.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش