سالم غلام عبیدالله بن زیاد: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

او [[غلام]] [[عبیدالله بن زیاد]] بود. در [[روز عاشورا]]، همراه با [[یسار غلام زیاد بن ابی‌سفیان]] به میدان آمد و هم‌آورد‌ طلبیدند. [[حبیب بن مظاهر]] و [[بریر بن خضیر همدانی]] آماده [[نبرد]] شدند؛ [[امام حسین]] {{ع}} اجازه به آنان نفرمود و چون [[عبدالله بن عمیر کلبی]] اجازه خواست، [[حضرت]] {{ع}}به او اجازه دادند. عبدالله بن عمیر کلبی به میدان رفت آن دو پرسیدند: «تو کیستی؟» عبدالله خود را معرفی کرد. آنها گفتند: «ما تو را نمی‌شناسیم باید جهت [[جنگ]] با ما افرادی چون زهیر بن قین بجلی و حبیب بن مظاهر و بریر بن خضیر همدانی». یسار جلوتر از سالم ایستاده بود و فاصله چندانی با عبدالله نداشت. عبدالله بن عمیر کلبی گفت: «از جنگ با [[مردم]] [[ننگ]] داری؟ هر کس به جنگ تو آید بهتر از تو خواهد بود». پس بر او [[حمله]] برد و او را با شمشیرش به [[قتل]] رساند؛ هنگامی که عبدالله سرگرم [[مبارزه]] با "یسار" بود، "سالم" از سوی دیگر به سوی عبدالله [[یورش]] آورد [[یاران امام]] {{ع}} فریاد برآوردند: «عبدالله به هوش باش غلام خونت را نریزد»؛ اما عبدالله زمانی متوجه "سالم" شده بود که او به عبدالله نزدیک شده بود و ضربتی را فرود آورده بود. پس عبدالله به ناچار دست چپ خود را سپر خود قرار داد. ضربت سالم انگشتان دستش را قطع کرد. عبدالله نیز پس از دفع حمله سالم، امانش نداد و به او نزدیک شد و او را به [[هلاکت]] رساند.<ref>ابن‌اثیر، علی بن ابی الکرم؛ الکامل فی التاریخ، بیروت، دارصادر-داربیروت، ۱۹۶۵، ج۴، ص۶۵؛ الطبری، محمد بن جریر؛ تاریخ الأمم و الملوک(تاریخ الطبری)، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، ۱۹۶۷، ج۵، ص:۴۲۹-۴۳۰ و شیخ مفید؛ الارشاد، قم، کنگره شیخ مفید، ج۲، ص۱۰۱.</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [http://pajoohe.ir/%D9%82%D8%A7%D8%AA%D9%84%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86%D8%B9-5__a-44276.aspx#_ftn31 مقاله «قاتلان امام حسین (ع)، ش۵»، پایگاه پژوهه].</ref>