شفاعت در فقه اسلامی: تفاوت میان نسخهها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[شفاعت]] از ریشه «شفع» به معنای جفت و قرین شدن است و چون در شفاعت فردی که [[مقام]] بالاتری دارد و دارای قوت در امری است، فرد [[ضعیف]] را جفت و قرین خود میکند تا از این طریق به او نفعی برساند، اعم از [[دنیوی]] و [[اخروی]]، به او [[شفیع]] اطلاق کردهاند<ref> المیزان، ج۱، ص۱۵۷.</ref>. | [[شفاعت]] از ریشه «شفع» به معنای جفت و قرین شدن است و چون در شفاعت فردی که [[مقام]] بالاتری دارد و دارای قوت در امری است، فرد [[ضعیف]] را جفت و قرین خود میکند تا از این طریق به او نفعی برساند، اعم از [[دنیوی]] و [[اخروی]]، به او [[شفیع]] اطلاق کردهاند<ref> المیزان، ج۱، ص۱۵۷.</ref>. | ||
از بدیهیات [[مذهب شیعه]]، [[شفاعت]] کردن [[پیامبر]]{{صل}} و [[امامان معصوم]]{{عم}} و دیگر مقرّبان [[درگاه الهی]]، همچون [[عالمان]]، [[صالحان]] و [[شهدا]] است؛ البته [[شفاعت کبری]] از آنِ [[پیامبر اعظم]]{{صل}} میباشد<ref>مکیال المکارم، ج۱، ص۳۱۰ ـ ۳۱۳.</ref>، چنان که [[قرآن کریم]] نیز ـ برحسب آنچه در [[روایات]] آمده ـ از جمله [[شفیعان]] [[روز قیامت]] برای افرادی است که به آن چنگ زدهاند<ref>الکافی (کلینی، ج ۲، ص۵۹۷ ـ ۵۹۹.</ref>. | از بدیهیات [[مذهب شیعه]]، [[شفاعت]] کردن [[پیامبر]] {{صل}} و [[امامان معصوم]] {{عم}} و دیگر مقرّبان [[درگاه الهی]]، همچون [[عالمان]]، [[صالحان]] و [[شهدا]] است؛ البته [[شفاعت کبری]] از آنِ [[پیامبر اعظم]] {{صل}} میباشد<ref>مکیال المکارم، ج۱، ص۳۱۰ ـ ۳۱۳.</ref>، چنان که [[قرآن کریم]] نیز ـ برحسب آنچه در [[روایات]] آمده ـ از جمله [[شفیعان]] [[روز قیامت]] برای افرادی است که به آن چنگ زدهاند<ref>الکافی (کلینی، ج ۲، ص۵۹۷ ـ ۵۹۹.</ref>. | ||
درخواست شفاعت از [[رسول خدا]]{{صل}} و سایر [[معصومان]]{{عم}} و [[توسّل]] به ایشان، امری مطلوب و [[مستحب]] و موجب [[تقرب به خداوند]] است<ref>بحار الأنوار، ج۹۴، ص:۱؛ کشف الغطاء ۳، ص۵۰۰.</ref>. | درخواست شفاعت از [[رسول خدا]] {{صل}} و سایر [[معصومان]] {{عم}} و [[توسّل]] به ایشان، امری مطلوب و [[مستحب]] و موجب [[تقرب به خداوند]] است<ref>بحار الأنوار، ج۹۴، ص:۱؛ کشف الغطاء ۳، ص۵۰۰.</ref>. | ||
وساطت کردن برای [[مؤمن]]، بهویژه در امر [[ازدواج]] مستحب و بر اساس مفاد برخی روایات، دارای [[پاداش]] و [[ثواب]] فراوانی است<ref>وسائل الشیعة، ج۱۶، ص۳۳۹؛ وسیلة النجاة، ص۶۹۵.</ref>. | وساطت کردن برای [[مؤمن]]، بهویژه در امر [[ازدواج]] مستحب و بر اساس مفاد برخی روایات، دارای [[پاداش]] و [[ثواب]] فراوانی است<ref>وسائل الشیعة، ج۱۶، ص۳۳۹؛ وسیلة النجاة، ص۶۹۵.</ref>. |