شهادت در رکاب امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

شهادت در رکاب امام مهدی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۱۱

۶ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲

جز

وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم

دیداریویکی‌متن

HeydariBot

۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش

@@ خط ۷: / خط ۷: @@
 }}
-==مقدمه==
+== مقدمه ==
-*چون [[هدف]] از [[جنگ‌ها]] در زمان [[حضرت مهدی]] {{ع}}، نابودی [[ستمگران]] و [[تشکیل حکومت اسلامی]] است، شرکت در [[جنگ]] در رکاب [[حضرت]] نیز از پاداشی چند برابر برخوردار است. [[امام باقر]] {{ع}} به [[شیعیان]] می‌فرمایند: اگر شما چنان باشید که ما سفارش کرده‌ایم و از امر ما [[سرپیچی]] نکنید، اگر در آن حال کسی از شما [[پیش از ظهور]] [[قائم]] ما بمیرد، [[شهید]] خواهد بود و اگر [[حضرت]] را [[درک]] کند و در رکاب او به [[شهادت]] برسد، [[پاداش]] دو [[شهید]] را دارد و اگر یکی از [[دشمنان]] ما را بکشد، [[پاداش]] بیست [[شهید]] را خواهد داشت<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۳ و ۳۱۷؛ امالی طوسی، ج ۱، ص ۲۳۶.</ref>.
+* چون [[هدف]] از [[جنگ‌ها]] در زمان [[حضرت مهدی]] {{ع}}، نابودی [[ستمگران]] و [[تشکیل حکومت اسلامی]] است، شرکت در [[جنگ]] در رکاب [[حضرت]] نیز از پاداشی چند برابر برخوردار است. [[امام باقر]] {{ع}} به [[شیعیان]] می‌فرمایند: اگر شما چنان باشید که ما سفارش کرده‌ایم و از امر ما [[سرپیچی]] نکنید، اگر در آن حال کسی از شما [[پیش از ظهور]] [[قائم]] ما بمیرد، [[شهید]] خواهد بود و اگر [[حضرت]] را [[درک]] کند و در رکاب او به [[شهادت]] برسد، [[پاداش]] دو [[شهید]] را دارد و اگر یکی از [[دشمنان]] ما را بکشد، [[پاداش]] بیست [[شهید]] را خواهد داشت<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۳ و ۳۱۷؛ امالی طوسی، ج ۱، ص ۲۳۶.</ref>.
-*در [[روایت]] دیگری می‌خوانیم: رزمنده [[امام]]، اگر [[دشمن]] ما را بکشد، [[پاداش]] بیست [[شهید]] را دارد و کسی که همراه [[قائم]] ما به [[شهادت]] برسد، [[پاداش]] بیست و پنج [[شهید]] برای اوست<ref>کافی، ج ۲، ص ۲۲۲.</ref>. [[امیر المؤمنین]] {{ع}} درباره شیوه [[رفتار]] [[امام زمان]] {{ع}} با [[شهیدان]] و [[خانواده]] آنان می‌فرماید: [[حضرت قائم]] {{ع}} پس از عملیات روانه [[کوفه]] می‌شود و در آن‌جا اقامت می‌گزیند... و هیچ شهیدی نمی‌ماند مگر آن‌که [[حضرت]] بدهی او را می‌پردازد و برای خانواده‌اش [[حقوق]] و [[مستمری]] قرار می‌دهد<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۴.</ref>. و اما دو [[آرزو]] در [[روایات]] ما مطلوب است؛ یکی، بودن در [[کربلا]] و [[شهادت]] در رکاب [[حسین]] {{ع}} {{عربی|"يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً"}}<ref>مفاتیح الجنان، زیارت مطلقه [[امام حسین]] {{ع}}.</ref> و دیگرى، [[فیض]] [[جهاد]] و [[شهادت در رکاب حضرت]] مهدى {{ع}} {{عربی|"اللَّهُمَّ إِنِّي أُجَدِّدُ لَهُ فِي صَبِيحَةِ يَوْمِي هَذَا... اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي مِنْ أَنْصَارِهِ... وَ الْمُسْتَشْهَدِينَ بَيْنَ يَدَيْهِ... فَأَخْرِجْنِي مِنْ قَبْرِي مُؤْتَزِراً كَفَنِي شَاهِراً سَيْفِي..."}}<ref>همان، دعای عهد.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۴۰.</ref>.
+* در [[روایت]] دیگری می‌خوانیم: رزمنده [[امام]]، اگر [[دشمن]] ما را بکشد، [[پاداش]] بیست [[شهید]] را دارد و کسی که همراه [[قائم]] ما به [[شهادت]] برسد، [[پاداش]] بیست و پنج [[شهید]] برای اوست<ref>کافی، ج ۲، ص ۲۲۲.</ref>. [[امیر المؤمنین]] {{ع}} درباره شیوه [[رفتار]] [[امام زمان]] {{ع}} با [[شهیدان]] و [[خانواده]] آنان می‌فرماید: [[حضرت قائم]] {{ع}} پس از عملیات روانه [[کوفه]] می‌شود و در آن‌جا اقامت می‌گزیند... و هیچ شهیدی نمی‌ماند مگر آن‌که [[حضرت]] بدهی او را می‌پردازد و برای خانواده‌اش [[حقوق]] و [[مستمری]] قرار می‌دهد<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۴.</ref>. و اما دو [[آرزو]] در [[روایات]] ما مطلوب است؛ یکی، بودن در [[کربلا]] و [[شهادت]] در رکاب [[حسین]] {{ع}} {{عربی|"يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً"}}<ref>مفاتیح الجنان، زیارت مطلقه [[امام حسین]] {{ع}}.</ref> و دیگرى، [[فیض]] [[جهاد]] و [[شهادت در رکاب حضرت]] مهدى {{ع}} {{عربی|"اللَّهُمَّ إِنِّي أُجَدِّدُ لَهُ فِي صَبِيحَةِ يَوْمِي هَذَا... اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي مِنْ أَنْصَارِهِ... وَ الْمُسْتَشْهَدِينَ بَيْنَ يَدَيْهِ... فَأَخْرِجْنِي مِنْ قَبْرِي مُؤْتَزِراً كَفَنِي شَاهِراً سَيْفِي..."}}<ref>همان، دعای عهد.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۴۰.</ref>.
-==پرسش مستقیم==
+== پرسش مستقیم ==
 * [[پاداش کشته شدن در رکاب امام مهدی چیست؟ (پرسش)]]