صاحب الامر: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

* یکی از لقب‌‏های [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}}‏ "صاحب الامر" است. [[امام صادق]] {{ع}} درباره اتفاقات [[هنگام ظهور]] می‌‏فرماید: "در این زمان، هر کس از [[فرزندان]] [[امام علی|علی]] {{ع}} که در [[مدینه]] است، به [[مکه]] می‌‏گریزد و به [[صاحب]] امر می‌‏پیوندد و او به سوی [[عراق]] روی می‌‏آورد"<ref> {{عربی|" يَوْمَئِذٍ مَنْ كَانَ بِالْمَدِينَةِ مِنْ وُلْدِ عَلِيٍّ {{ع}} إِلَى مَكَّةَ فَيَلْحَقُونَ بِصَاحِبِ الْأَمْرِ وَ يُقْبِلُ‏ صَاحِبُ‏ الْأَمْرِ نَحْوَ الْعِرَاقِ‏ ‏‏‏‏"}}، نعمانی، الغیبة، ص ۲۷۰، باب ۱۴، ح ۴۳</ref>

* همه [[امامان]] {{عم}} [[صاحب]] امر [[امامت]] بوده‌‏اند؛ ولی به سبب [[عظمت]] امر [[امامت]] و [[قیام]] آن حضرت، این [[لقب]] درباره [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}}‏ متداول‌‏تر است.

* [[ریان بن صلت]] گوید: به [[امام رضا]] {{ع}} گفتم: "آیا شما صاحب الامر هستید؟ فرمود: من صاحب الامر هستم؛ امّا نه آن کسی که [[زمین]] را از [[عدل]] آکنده سازد؛ همان‏گونه که پر از [[جور]] شده‏ باشد. چگونه او باشم؛ در حالی که سستی [[بدن]] مرا می‌‏بینی و [[قائم]] کسی است که در سن پیران و منظر [[جوانان]] [[قیام]] می‏‌کند<ref> {{عربی|" أَنَا صَاحِبُ‏ هَذَا الْأَمْرِ وَ لَكِنِّي‏ لَسْتُ‏ بِالَّذِي‏ أَمْلَأُهَا عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ كَيْفَ أَكُونُ ذَلِكَ عَلَى مَا تَرَى مِنْ ضَعْفِ بَدَنِي فَإِنَّ الْقَائِمَ هُوَ الَّذِي إِذَا خَرَجَ خَرَجَ فِي سِنِّ الشُّيُوخِ وَ مَنْظَرِ الشَّبَابِ‏ ‏‏‏‏"}}»، [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، باب ۳۵، ح ۸</ref>

* البته آنچه بیشتر در [[روایات]] آمده "[[صاحب هذا الامر]]» است؛ ولی رفته رفته این ترکیب به "صاحب الامر» تبدیل شده و یکی از [[القاب]] آن حضرت شمرده شده است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۲۸۳ - ۲۸۴.</ref>.

== صاحب الامر در موعودنامه ==

* از [[القاب]] متداوله حضرت است<ref>نجم الثاقب باب دوم.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۴۷.</ref>.

== صاحب الامر در درسنامه ==

* یکی از لقب‌های [[حضرت مهدی]] {{ع}} "صاحب الامر" است. [[امام صادق]] {{ع}} درباره اتفاقات [[هنگام ظهور]] می‌فرماید: {{متن حدیث|"... يَوْمَئِذٍ مَنْ كَانَ بِالْمَدِينَةِ مِنْ وُلْدِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ إِلَى مَكَّةَ فَيَلْحَقُونَ بِصَاحِبِ اَلْأَمْرِ وَ يُقْبِلُ صَاحِبُ اَلْأَمْرِ نَحْوَ اَلْعِرَاقِ..."}}<ref>الغیبة، ص ۲۷۰، باب ۱۴، ح ۴۳.</ref>؛ "... در این زمان هرکس از [[فرزندان علی]] {{ع}} که در [[مدینه]] است، به [[مکه]] می‌گریزد و به [[صاحب]] امر می‌پیوندد و او به سوی [[عراق]] روی می‌آورد...". اگرچه همه [[امامان]] {{عم}} [[صاحب]] امر [[امامت]] بوده‌اند؛ ولی به جهت [[عظمت]] امر [[امامت]] و [[قیام]] آن [[حضرت]]، این [[لقب]] درباره [[حضرت مهدی]] {{ع}} متداول‌تر است. [[ریان بن صلت]] گوید: به [[امام رضا]] {{ع}} گفتم: آیا شما صاحب الامر هستید؟ فرمود: {{متن حدیث|"أَنَا صَاحِبُ هَذَا اَلْأَمْرِ وَ لَكِنِّي لَسْتُ بِالَّذِي أَمْلَؤُهَا عَدْلاً كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ كَيْفَ أَكُونُ ذَلِكَ عَلَى مَا تَرَى مِنْ ضَعْفِ بَدَنِي وَ إِنَّ اَلْقَائِمَ هُوَ اَلَّذِي إِذَا خَرَجَ كَانَ فِي سِنِّ اَلشُّيُوخِ وَ مَنْظَرِ اَلشَّبَابِ..."}}<ref>کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، باب ۳۵، ح ۸.</ref>؛ "من صاحب الامر هستم؛ اما نه آن کسی که [[زمین]] را از [[عدل]] آکنده سازد، همان‌گونه که پر از [[جور]] شده باشد و چگونه او باشم، در حالی‌که [[ضعف]] [[بدن]] مرا می‌بینی و [[قائم]] کسی است که در سن [[پیران]] و منظر [[جوانان]] [[قیام]] می‌کند...". البته آنچه بیشتر در [[روایات]] آمده "[[صاحب هذا الامر]]" است؛ ولی رفته‌رفته این ترکیب به "صاحب الامر" تبدیل شده و به عنوان یکی از [[القاب]] آن [[حضرت]] درآمده است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ص۲۲۳، ۲۲۴.</ref>.

== صاحب الامر در فرهنگنامه آخرالزمان ==

* در [[احادیث]] متعددی از [[امام زمان]] {{ع}} به "[[صاحب]]" یاد شده است. این [[اسامی]] با‌ عبارات "[[صاحب]] امر" "[[صاحب شما]]" در [[روایات]] آمده است. در زمان [[ائمه]] {{عم}} گروهی با‌ [[پندار]] این که [[ظهور]] [[آخرالزمان]] به دست یکی از [[امامان]]، غیر از [[حضرت مهدی]] {{ع}} است، ‌ از [[اهل بیت]] توقع [[قیام جهانی]] و [[قیام]] [[آخرالزمان]] را داشتند؛ اما [[ائمه]] {{عم}} در پاسخ به این‌ گونه افراد می‌‌فرمودند که [[مهدی]] [[امام دوازدهم]] است و او کسی است که [[صاحب]] و‌ دارنده و برپاکننده آن [[قیام جهانی]] است، همان قیامی که شما در پی آن هستید.  

* شخصی به [[امام باقر]] {{ع}} عرض کرد: شما در [[عراق]] [[شیعیان]] بسیاری دارید، به خدا‌ قسم در میان [[خاندان رسول خدا]] {{صل}} شخصی مانند شما در ([[شأن]] و [[منزلت]]) یافت‌ نمی‌شود، پس چرا [[قیام]] نمی‌کنید؟ [[حضرت]] به او فرمود: آیا به سخن نادانان گوش‌ فراداده‌ای؟! [[سوگند]] به [[خدا]] که من [[صاحب شما]] نیستم (یعنی من آن [[مهدی]] آخرالزمان‌ که [[قیام جهانی]] می‌‌نماید نیستم). [[راوی]] سؤال کرد: پس [[صاحب]] ما (که [[قیام]] نموده و‌ [[جهان]] را پر از [[عدل و داد]] می‌‌نماید) کیست؟ [[حضرت]] فرمود: [[صاحب شما]] کسی است‌ که [[دشمنان اهل بیت]] از به [[دنیا]] آمدن او با خبر نخواهند شد، زیرا هر کدام از [[ائمه]] {{عم}} که در منظر خلق ظاهر شود و در دسترس [[مردم]] قرار گیرد یا کشته شده و یا مسموم‌ می‌‌گردد<ref>غیبت نعمانی: ص ۱۶۷ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۱۹۷.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۳۹۳.</ref>.

* صاحب الامر، یکی از [[القاب]] مشهور [[حضرت مهدی]] {{ع}} است و به معنی عهده‌دار امر [[امامت الهی]] و دارنده [[مقام]] خلیفة اللهی است<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۹۱.</ref>.