عجم در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

==مقدمه==

==نکات==

#بیان [[فصیح]] [[قرآن]] درزبان [[عربی]] گویاترین [[دلیل]] برالقا نشدن آن به‌وسیله فرد عجمی به [[پیامبر]]: {{متن قرآن|وَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّهُمْ يَقُولُونَ إِنَّمَا يُعَلِّمُهُ بَشَرٌ لِسَانُ الَّذِي يُلْحِدُونَ إِلَيْهِ أَعْجَمِيٌّ وَهَذَا لِسَانٌ عَرَبِيٌّ مُبِينٌ}}<ref>ابن عمر و سعید بن جبیر گفته‌اند {{عربی|آخَرِینَ مِنْهُمْ عجمها}} و هر کسی است که به لغت عرب سخن نگوید، زیرا پیامبر اسلام مبعوث به سوی مردمی که او را دیده و زمان او را درک کرده و به سوی تمام افرادی است که بعد از ایشان از عرب و عجم بیایند، و این از ابی جعفر{{ع}} هم روایت شده، و روایت شده که پیامبر{{صل}} این آیه را تلاوت فرمود پس به آن حضرت عرض شد کیانند اینها، پس دست مبارک خود را بر کتف و شانه سلمان گذارد، و فرمود: اگر ایمان در ستاره ثریّا باشد هر آینه به آن خواهند رسید. مجمع البیان ج۲۵، ص۹؛ مردانی، ترجمه.</ref>؛

# [[انتخاب]] [[زبان]] [[عربی]] برای [[قرآن]] [[دلیل]] بر [[فضیلت]] [[اعراب]] بر غیر آنها نیست، بلکه توجه داده که اگر [این کتاب را] غیر [[عربی]] گردانیده بودیم {{متن قرآن|وَلَوْ جَعَلْنَاهُ قُرْآنًا أَعْجَمِيًّا}} قطعاً می‌گفتند: چرا آیه‌های آن روشن بیان نشده‌؟{{متن قرآن|لَقَالُوا لَوْلَا فُصِّلَتْ آيَاتُهُ أَأَعْجَمِيٌّ وَعَرَبِيٌّ}} کتابی غیر [[عربی]] و [مخاطبِ آن] [[عرب]] زبان‌؟” لذا [[قرآن]] به [[پیامبر]] خطاب می‌کند بگو: این [کتاب] برای کسانی که [[ایمان]] آورده‌اند، چه [[عرب]] و چه [[غیر عرب]] رهنمود و درمانی است، {{متن قرآن|قُلْ هُوَ لِلَّذِينَ آمَنُوا هُدًى وَشِفَاءٌ}}دو کسانی که [[ایمان]] نمی‌آورند در گوشهای‌شان سنگینی است و [[قرآن]] بر ایشان نامفهوم است، و [گویی] آنان را از جایی دور ندا می‌دهند {{متن قرآن|وَلَوْ جَعَلْنَاهُ قُرْآنًا أَعْجَمِيًّا لَقَالُوا لَوْلَا فُصِّلَتْ آيَاتُهُ أَأَعْجَمِيٌّ وَعَرَبِيٌّ قُلْ هُوَ لِلَّذِينَ آمَنُوا هُدًى وَشِفَاءٌ وَالَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ فِي آذَانِهِمْ وَقْرٌ وَهُوَ عَلَيْهِمْ عَمًى أُولَئِكَ يُنَادَوْنَ مِنْ مَكَانٍ بَعِيدٍ}}؛

#معیار [[برتری]] [[معنوی]] پرواداری بیشتر است و گرنه همه [[انسان‌ها]] از هر نژاد و [[قبیله]] و [[زن]] و مرد یکسان [[آفریده]] شده و [[اختلاف]] آنها وسیله شناسایی آنهاست {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَأُنْثَى وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ}}؛

#شمول [[رسالت]] [[محمّد]] نسبت به عجم‌ها: {{متن قرآن|هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولًا مِنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ... * وَآخَرِينَ مِنْهُمْ لَمَّا يَلْحَقُوا بِهِمْ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ}}<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص ۲۰۴.</ref>.