عصمت امام در معارف و سیره امام کاظم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
بدون خلاصۀ ویرایش |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
پس از [[شهادت امام صادق]]{{ع}} در [[سال ۱۴۸ هجری]] قمری، [[امامت]] [[جامعه]] [[شیعی]] به [[امام]] [[موسی کاظم]]{{ع}} رسید، و ایشان تا [[سال ۱۸۳ هجری]] قمری به مدت ۳۵ سال به [[رهبری]] و امامت [[شیعیان]] مشغول بود<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۴۷۲-۴۷۶.</ref>. با وجود امامت طولانی آن امام، [[روایات]] زیادی از ایشان به دست ما نرسیده است، که می‌توان حضور طولانی ایشان در [[زندان]] و نیز معاصر بودن با [[خلیفه]] [[ظالم]] و مقتدری همچون [[هارون]] الرشید را از عوامل مهم این امر به شمار آورد. در مقوله [[عصمت]]، از [[امام کاظم]]{{ع}} تنها به دو [[روایت]] دست یافتیم که در [[حقیقت]] آن در گوشه‌ای از [[مناجات]] و دعای ایشان است. | پس از [[شهادت امام صادق]] {{ع}} در [[سال ۱۴۸ هجری]] قمری، [[امامت]] [[جامعه]] [[شیعی]] به [[امام]] [[موسی کاظم]] {{ع}} رسید، و ایشان تا [[سال ۱۸۳ هجری]] قمری به مدت ۳۵ سال به [[رهبری]] و امامت [[شیعیان]] مشغول بود<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۴۷۲-۴۷۶.</ref>. با وجود امامت طولانی آن امام، [[روایات]] زیادی از ایشان به دست ما نرسیده است، که می‌توان حضور طولانی ایشان در [[زندان]] و نیز معاصر بودن با [[خلیفه]] [[ظالم]] و مقتدری همچون [[هارون]] الرشید را از عوامل مهم این امر به شمار آورد. در مقوله [[عصمت]]، از [[امام کاظم]] {{ع}} تنها به دو [[روایت]] دست یافتیم که در [[حقیقت]] آن در گوشه‌ای از [[مناجات]] و دعای ایشان است. | ||
بر اساس یکی از این دو روایت، امام{{ع}} همچون [[امامان]] پیشین خود بر [[الهی]] بودن مقوله عصمت تأکید کرده است. [[علی بن حدید]] نقل می‌کند که امام کاظم{{ع}} پس از فراغ از [[نماز شب]] به [[سجده]] می‌رفت و دعایی را می‌خواند که بخشی از آن چنین است: «خدایا بر [[محمد و آل او]] از امامان [[درود]] فرست... و به وسیله آنان مرا از هر [[بدی]] نگه دار.»..<ref>{{متن حدیث|... اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الْأَئِمَّةِ... وَ اعْصِمْنِي بِهِمْ مِنْ كُلِّ سُوءٍ...}}؛ (محمد بن حسن طوسی، مصباح المتهجد، ص۷۹۸-۷۹۹).</ref>. | بر اساس یکی از این دو روایت، امام {{ع}} همچون [[امامان]] پیشین خود بر [[الهی]] بودن مقوله عصمت تأکید کرده است. [[علی بن حدید]] نقل می‌کند که امام کاظم {{ع}} پس از فراغ از [[نماز شب]] به [[سجده]] می‌رفت و دعایی را می‌خواند که بخشی از آن چنین است: «خدایا بر [[محمد و آل او]] از امامان [[درود]] فرست... و به وسیله آنان مرا از هر [[بدی]] نگه دار.»..<ref>{{متن حدیث|... اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الْأَئِمَّةِ... وَ اعْصِمْنِي بِهِمْ مِنْ كُلِّ سُوءٍ...}}؛ (محمد بن حسن طوسی، مصباح المتهجد، ص۷۹۸-۷۹۹).</ref>. | ||
امام کاظم{{ع}} همچون دیگر امامان پیش از خود، به [[آگاه کردن]] [[مردم]] درباره [[عصمت پیشوایان]] خود توجهی ویژه داشت؛ به گونه‌ای که در حالت [[دعا]] و [[زیارت]] نیز از این نکته [[غافل]] نبود. آن [[حضرت]] هنگام زیارت [[قبر]] جد خود، [[امام علی]]{{ع}}، با اشاره به [[پیشوایان]] و امامان [[دین]]، بر مطهَّر بودن آنها تأکید کرد<ref>{{متن حدیث|... اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ... الْمُطَهَّرِينَ الَّذِينَ ارْتَضَيْتَهُمْ أَنْصَاراً لِدِينِكَ وَ حَفَظَةً لِسِرِّكَ وَ شُهَدَاءَ عَلَى خَلْقِكَ وَ أَعْلَاماً لِعِبَادِكَ...}}؛ (جعفر بن محمد بن قولویه، کامل الزیارات، تحقیق جواد قیومی، ص۴۲-۴۴).</ref> و در بیانی دیگر، امامان [[پاک]]{{عم}} را [[معدن]] عصمت معرفی فرمود<ref>{{متن حدیث|... اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الْأَئِمَّةِ يَنَابِيعِ الْحِكْمَةِ وَ أُولِي النِّعْمَةِ وَ مَعَادِنِ الْعِصْمَةِ}}؛ (محمد بن حسن طوسی، مصباح المتهجد، ص۷۹۸-۷۹۹).</ref>.<ref>[[محمد حسین فاریاب|فاریاب، محمد حسین]]، [[عصمت امام (کتاب)|عصمت امام]]، ص ۱۷۶.</ref> | امام کاظم {{ع}} همچون دیگر امامان پیش از خود، به [[آگاه کردن]] [[مردم]] درباره [[عصمت پیشوایان]] خود توجهی ویژه داشت؛ به گونه‌ای که در حالت [[دعا]] و [[زیارت]] نیز از این نکته [[غافل]] نبود. آن [[حضرت]] هنگام زیارت [[قبر]] جد خود، [[امام علی]] {{ع}}، با اشاره به [[پیشوایان]] و امامان [[دین]]، بر مطهَّر بودن آنها تأکید کرد<ref>{{متن حدیث|... اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ... الْمُطَهَّرِينَ الَّذِينَ ارْتَضَيْتَهُمْ أَنْصَاراً لِدِينِكَ وَ حَفَظَةً لِسِرِّكَ وَ شُهَدَاءَ عَلَى خَلْقِكَ وَ أَعْلَاماً لِعِبَادِكَ...}}؛ (جعفر بن محمد بن قولویه، کامل الزیارات، تحقیق جواد قیومی، ص۴۲-۴۴).</ref> و در بیانی دیگر، امامان [[پاک]] {{عم}} را [[معدن]] عصمت معرفی فرمود<ref>{{متن حدیث|... اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الْأَئِمَّةِ يَنَابِيعِ الْحِكْمَةِ وَ أُولِي النِّعْمَةِ وَ مَعَادِنِ الْعِصْمَةِ}}؛ (محمد بن حسن طوسی، مصباح المتهجد، ص۷۹۸-۷۹۹).</ref>.<ref>[[محمد حسین فاریاب|فاریاب، محمد حسین]]، [[عصمت امام (کتاب)|عصمت امام]]، ص ۱۷۶.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||