علم امام رضا: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

[[پیامبر خدا]] {{صل}} می‌فرمایند: «[[علی بن موسی]] {{ع}} کسی است که به [[نور خدا]] می‌بیند و به تفهیم و [[تعلیم]] [[خدا]] می‌شنود، و به [[حکمت خدا]] سخن می‌گوید، نظر صائب او [[خطا]] ندارد و در [[علم]] و [[دانش]] او [[جهل]] راه ندارد. ظرفیت وجود او از [[حلم]] و علم پر شده است»<ref>عیون اخبار الرضا {{ع}}، ج۲، باب ۴، ص۳۵.</ref>.

[[امام صادق]] {{ع}} نیز بارها به فرزندشان [[موسی بن جعفر]] {{ع}} می‌فرمودند: «دانای [[خاندان پیامبر]] {{صل}} در [[نسل]] توست و ای کاش من او را [[درک]] کرده می‌دیدم»<ref>اعلام الوری، ص۳۱۵؛ اثبات الهداة، ج۶، ص۲۸.</ref> وقتی [[مأمون عباسی]]، به قصد [[تخریب]] [[امام رضا]] {{ع}} مجلس مناظره‌ای را ترتیب می‌داد و از مدعوین می‌خواست که در زمینه‌های مختلف از [[امام]] {{ع}} سؤالاتی را بپرسند امام رضا {{ع}} با [[توسل]] به [[آیات قرآن]] و [[احکام]] [[خداوند]]، به تمام سوالات پاسخی روشن و دندان شکن می‌دادند به طوری که اربابان [[ادیان]] و [[مذاهب]] دیگر در برابر علم و دانش امام {{ع}} سر [[تسلیم]] به زیر می‌آوردند<ref>کشف الغمه، ج۳، ص۱۵۷.</ref>. امام {{ع}} حتی با زبان کسانی که با ایشان [[مناظره]] می‌نمودند تکلم می‌نمودند و از همه مهم‌تر این که ایشان بر تمامی ادیان و مکاتب و فرق، [[آگاهی]] داشتند و به کتاب و گفتار مدعوین نیز [[استدلال]] می‌نمودند<ref>احتجاج، ج۲، ص۴۱۵.</ref>.

[[مأمون]] نیز نتوانسته بود این [[حقیقت]] [[انکار]] ناپذیر را [[کتمان]] کند و زبان به تقدیر از علم و دانش امام {{ع}} باز کرده بود<ref>عیون اخبار الرضا {{ع}}، ج۲، ص۲۳۹.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۲۹۷.</ref>