علم کامل در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

== دیدگاه [[عبدالله جوادی آملی|آیت الله جوادی]] درباره کامل یا ناقص بودن [[علم امام]] ==

از نظر [[علامه جوادی آملی]]، [[انسان کامل]] که [[مَثَل]] اعلایش [[اهل‌بیت]] [[عصمت]] و [[طهارت]] {{عم}} است، به جهت عدیل بودن با کتاب بی‌بدیل [[الهی]]، [[جامعیت]] عینی و علمی دارد؛ به این معنا که آن ذوات [[نورانی]]، هر کمال ممکنی را واجدند و از هر عیبی مصونند<ref>عبدالله جوادی آملی، جرعه‌ای از صهبای حج، ص۴۹۰.</ref>. بر این اساس، هیچ [[کمال حقیقی]] در حوزه [[آفرینش]] فرض نمی‌شود که امام معصوم فاقد آن باشد، چون تمام کمال‌های [[حقیقی]] به [[اسماء حسنای الهی]] بر می‌گردند و آگاهی بی‌واسطه [[اسماء]] نیز تنها بهره [[خلیفه]] حقیقی خداست<ref>عبدالله جوادی آملی، کوثر کربلا، ص۲۸.</ref>.

ایشان معرفت [[وحیانی]] امام معصوم را [[سلطان]] همه [[شناخت‌ها]] و [[ملکه]] تمام [[معرفت‌ها]] قلمداد می‌کند که هم به جزئی تعلق می‌گیرد و نیز به متن [[واقعیت]] اصابت دارد و از هر گونه آسیب و [[خطا]] مصون است<ref>عبدالله جوادی آملی، سروش هدایت، ج۱، ص۲۶۲.</ref>. وی در ادامه در راستای بیان [[ولایت]] [[رسول اکرم]] {{صل}} و اهل‌بیت عصمت و طهارت {{عم}} آنان را برخوردار از [[علم کامل]] و عصمت دانسته است که در [[مقام علم]] و عمل و [[اجرا]] به خطا نمی‌روند<ref>عبدالله جوادی آملی، نسیم اندیشه، دفتر سوم، ص۱۳۰؛ همو، ولایت فقیه، ص۴۲۵.</ref>. به [[باور]] علامه، کمال‌های علمی و عملی در انسان کامل معصوم متبلور است و چیزی خارج از [[جمال]] و جلال [[الهی]] که به صورت [[علم کامل]] سهوناپذیر است، در [[بنده]] [[مخلص]] او یافت نمی‌شود<ref>عبدالله جوادی آملی، سروش هدایت، ج۲، ص۲۴۳؛ همو، امام مهدی‌{{ع}} موجود موعود، ص۴۳.</ref>.<ref>[[زهرا یوسفی|یوسفی، زهرا]]، [[علم امام از دیدگاه شیخ مفید و آیت‌الله جوادی آملی (کتاب)|علم امام از دیدگاه شیخ مفید و آیت‌الله جوادی آملی]]، ص ۱۳۹.</ref>