عمرو بن عبید بصری: تفاوت میان نسخهها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[عمرو بن عبید بصری در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[ابوعثمان عمرو بن عبید بن باب بصری معتزلی قدری تیمی]] در سال ۸۰ هـ <ref>الفهرست (الندیم) ۲۰۳.</ref> در بلخ به [[دنیا]] آمد<ref> معجم المفسرین ۱/۴۰۴.</ref> و ساکن [[بصره]]<ref>تاریخ الاسلام ۹/۲۴۲.</ref> بود. او از [[موالی]] [[بنی عدویه]]<ref>تنقیح المقال ۲/۳۳۴.</ref> و [[صحابی حضرت امام صادق]]{{ع}}بود.<ref>رجال الطوسی ۲۴۸.</ref> از [[امام باقر]] و [[امام صادق]]{{ع}}،<ref>مستدرکات علم رجال الحدیث ۶/۵۳.</ref> [[ابی العالیه]]، [[ابی قلابه]]، [[حسن بصری]]<ref>سیر اعلام النبلاء ۶/۱۰۴.</ref> و [[واصل بن عطاء]]<ref>تهذیب الکمال ۲۲/۱۳۱.</ref> استفاده کرده است. عدهای چون عبدالوارث، [[یحیی بن سعید]]، [[ابن عیینه]] و دیگران از او [[روایت]] کردهاند.<ref>سیر اعلام النبلاء ۶/۱۰۴.</ref> | [[ابوعثمان عمرو بن عبید بن باب بصری معتزلی قدری تیمی]] در سال ۸۰ هـ <ref>الفهرست (الندیم) ۲۰۳.</ref> در بلخ به [[دنیا]] آمد<ref> معجم المفسرین ۱/۴۰۴.</ref> و ساکن [[بصره]]<ref>تاریخ الاسلام ۹/۲۴۲.</ref> بود. او از [[موالی]] [[بنی عدویه]]<ref>تنقیح المقال ۲/۳۳۴.</ref> و [[صحابی حضرت امام صادق]] {{ع}}بود.<ref>رجال الطوسی ۲۴۸.</ref> از [[امام باقر]] و [[امام صادق]] {{ع}}،<ref>مستدرکات علم رجال الحدیث ۶/۵۳.</ref> [[ابی العالیه]]، [[ابی قلابه]]، [[حسن بصری]]<ref>سیر اعلام النبلاء ۶/۱۰۴.</ref> و [[واصل بن عطاء]]<ref>تهذیب الکمال ۲۲/۱۳۱.</ref> استفاده کرده است. عدهای چون عبدالوارث، [[یحیی بن سعید]]، [[ابن عیینه]] و دیگران از او [[روایت]] کردهاند.<ref>سیر اعلام النبلاء ۶/۱۰۴.</ref> | ||
او فردی [[متکلم]]، [[مفسر]]، [[محدث]] و فردی [[زاهد]] بود.<ref>کشف الظنون ۵/۸۰۲.</ref> برخی از رجالنویسان او را [[ضعیف]]<ref>سیر اعلام النبلاء ۶/۱۰۴.</ref>، و برخی دیگر او را [[متروک الحدیث]] یا [[دروغگو]] میدانند.<ref>میزان الاعتدال ۳/۲۷۴.</ref> ایشان به [[خلیفه]] [[عثمان]] [[تمایل]] داشت و [[ابوبکر]] [[خلیفه اول]] را بر علی{{ع}} ترجیح میداد.<ref>معجم المفسرین ۱/۴۰۴.</ref> با منصور [[خلیفه عباسی]] رابطه [[دوستی]] داشت و وی را [[موعظه]] میکرد و پس از مرگش منصور برای او گریست و مرثیهای خواند. | او فردی [[متکلم]]، [[مفسر]]، [[محدث]] و فردی [[زاهد]] بود.<ref>کشف الظنون ۵/۸۰۲.</ref> برخی از رجالنویسان او را [[ضعیف]]<ref>سیر اعلام النبلاء ۶/۱۰۴.</ref>، و برخی دیگر او را [[متروک الحدیث]] یا [[دروغگو]] میدانند.<ref>میزان الاعتدال ۳/۲۷۴.</ref> ایشان به [[خلیفه]] [[عثمان]] [[تمایل]] داشت و [[ابوبکر]] [[خلیفه اول]] را بر علی {{ع}} ترجیح میداد.<ref>معجم المفسرین ۱/۴۰۴.</ref> با منصور [[خلیفه عباسی]] رابطه [[دوستی]] داشت و وی را [[موعظه]] میکرد و پس از مرگش منصور برای او گریست و مرثیهای خواند. | ||
او به آرای دهریه، گروهی که به [[قدمت]] دهر معتقدند، [[معتقد]] بود<ref>معجم المفسرین ۱/۴۰۴.</ref> و با [[هشام بن حکم]] درباره [[امامت]] [[مناظره]] کرد. به سال ۱۴۴ هـ <ref>کشف الظنون ۵/۸۰۲.</ref> در ۶۴ سالگی<ref>معجم المفسرین ۱/۴۰۴.</ref> در حران، <ref>معجم المؤلفین ۸/۹.</ref> بین راه [[مکه]] و بصره از دنیا رفت.<ref>شذرات الذهب ۱/۲۱۰.</ref> آثار او عبارتاند: «الردّ علی القدریه»، «کتاب التفسیر»، «کتاب العدل و التوحید <ref>الفهرست (الندیم) ۲۰۳.</ref> [[دیوان]] [[شعر]] و خطب و رسائل<ref>هدیة العارفین ۱/۸۰۲.</ref>.<ref> [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگنامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۵۷۷-۵۷۸.</ref> | او به آرای دهریه، گروهی که به [[قدمت]] دهر معتقدند، [[معتقد]] بود<ref>معجم المفسرین ۱/۴۰۴.</ref> و با [[هشام بن حکم]] درباره [[امامت]] [[مناظره]] کرد. به سال ۱۴۴ هـ <ref>کشف الظنون ۵/۸۰۲.</ref> در ۶۴ سالگی<ref>معجم المفسرین ۱/۴۰۴.</ref> در حران، <ref>معجم المؤلفین ۸/۹.</ref> بین راه [[مکه]] و بصره از دنیا رفت.<ref>شذرات الذهب ۱/۲۱۰.</ref> آثار او عبارتاند: «الردّ علی القدریه»، «کتاب التفسیر»، «کتاب العدل و التوحید <ref>الفهرست (الندیم) ۲۰۳.</ref> [[دیوان]] [[شعر]] و خطب و رسائل<ref>هدیة العارفین ۱/۸۰۲.</ref>.<ref> [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگنامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۵۷۷-۵۷۸.</ref> | ||
برحسب [[روایات]]، [[پرسش]] [[تفسیری]] از [[امام صادق]]{{ع}} داشته است<ref>ر.ک: صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج۳، ص۴۱۹-۴۲۱، ح۱۷۴۶ (باب معرفة الکبائر...، ح۲). این حدیث را صدوق با سند خویش از عبد العظیم حسنی نقل نموده و طریق صدوق به عبد العظیم را آیتالله خویی صحیح توصیف کرده است. (ر.ک: خویی، معجم رجال الحدیث، ج۱۰، ص۴۹ و ۵۰).</ref>، ولی [[اعتقاد]] وی به [[امامت]] آن [[حضرت]] ثابت نیست<ref>ر.ک: خویی، معجم رجال الحدیث، ج۱۳، ص۱۱۲-۱۱۴، رقم ۸۹۳۶.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۲۳۷.</ref> | برحسب [[روایات]]، [[پرسش]] [[تفسیری]] از [[امام صادق]] {{ع}} داشته است<ref>ر. ک: صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج۳، ص۴۱۹-۴۲۱، ح۱۷۴۶ (باب معرفة الکبائر... ، ح۲). این حدیث را صدوق با سند خویش از عبد العظیم حسنی نقل نموده و طریق صدوق به عبد العظیم را آیتالله خویی صحیح توصیف کرده است. (ر. ک: خویی، معجم رجال الحدیث، ج۱۰، ص۴۹ و ۵۰).</ref>، ولی [[اعتقاد]] وی به [[امامت]] آن [[حضرت]] ثابت نیست<ref>ر. ک: خویی، معجم رجال الحدیث، ج۱۳، ص۱۱۲-۱۱۴، رقم ۸۹۳۶.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۲۳۷.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |