عمیر بن مطاع: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

«عمیر» از [[یاران]] باوفای [[امام حسین]] {{ع}} است. وی در [[روز عاشورا]] پس از [[جون]]، [[غلام]] [[ابوذر غفاری]]، به میدان رفت و چنین [[رجز]] خواند:

{{ب|''دونَ الحسينِ الضربُ والصراعُ''|2=''صَلّي عليه المَلِكُ المُطاعُ''<ref>مقتل الحسین {{ع}}، ابی مخنف، ص۱۱۱؛ اسرار الشهادة، ج۲، ص۲۹۱ با اندکی تفاوت.</ref>}}

:من عمیرم و پدرم [[مطاع]] است؛ و در [دست] راستم شمشیری برّنده است؛ که از درخشندگی پرتوافکنی می‌کند، در این حال [[جنگیدن]] و ضربه خوردن و به [[زمین]] افکنده شدن در راه حسین {{ع}} برایمان گوارا است. [[درود]] خدای [[اطاعت]] شده بر او باد.

او با تمام توان و [[قدرت]] علیه [[سپاه]] [[یزید]] جنگید و سی سوار<ref>پنجاه سوار (اسرار الشهادة، ج۲، ص۱۹۱).</ref> را به [[هلاکت]] رساند و سرانجام به [[فیض]] [[شهادت]] نایل گشت <ref>مقتل الحسین {{ع}}، ابی مخنف، ص۱۱۱. ملا حبیب الله کاشانی پس از نقل مطالب ابی مخنف گفته است: «بعضی [به جای عمیر بن مطاع] عمرو ب مطاع جعفی نقل کردهاند». (تذکرة الشهداء، ص۱۳۳). </ref>.

[[امام حسین]] {{ع}}، آن‌گاه که در روز عاشورا به راست و چپ نگریست و هیچ یک از [[یاران]] خود را ندید صدا زد:{{متن حدیث| يا مُسْلِمِ بْنِ عَقِيلٍ . . . يا عُمَيْرِ بْنِ الْمُطَاعِ . . . يا أَ بَطَّالُ الصَّفَا، وَ يا فَرَسَانِ الْهَيْجَاءُ، مَالِي أُنَادِيكُمْ فَلَا تُجِيبُونِي، وَ أَدْعُوكُمْ فَلَا تَسْمَعُوني ؟!  

}}<ref>ناسخ التواریخ، ج۲، ص۳۷۷؛ موسوعة کلمات الامام الحسین {{ع}}، ص۴۸۴. ابی مخنف این جمله‌ها را از امام حسین {{ع}} نقل کرده ولی نامی از «عمیر بن مطاع» به میان نیاورده است. (مقتل الحسین {{ع}}، ابی مخنف، ص۱۳۳).</ref>