عکرمة بن عبدالله بربری: تفاوت میان نسخه‌ها

عکرمة بن عبدالله بربری (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۶

۳ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲

جز

وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم

دیداریویکی‌متن

HeydariBot

۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[عکرمة بن عبدالله بربری در علوم قرآنی]]| پرسش مرتبط  = }}
-==مقدمه==
+== مقدمه ==
 [[ابوعبدالله عکرمه مدنی قرشی بربری]] به سال ۲۵ هـ به [[دنیا]] آمد<ref>تاریخ مدینة دمشق ۴۲/۱۲۴.</ref> و نیاکانش از بربرهای [[آفریقا]] بودند.<ref>تهذیب الکمال ۲۰/۲۶۵.</ref> [[عکرمه]] در آغاز از [[موالی]] [[حصین بن ابی حرّ عنبری]] به شمار می‌‌رفت، اما عنبری وی را به [[ابن عباس]] بخشید.<ref>تاریخ الاسلام ۷/۱۷۴.</ref> وی مسافرت‌های زیادی به بلاد مختلف کرد، ولی عمدتاً در [[مدینه]] و [[مکه]] اقامت داشت.<ref>تهذیب الکمال ۲۰/۲۷۰.</ref>
-عکرمه [[دانش]] خویش را از بزرگانی چون [[امام علی]] و [[امام حسن مجتبی]]{{ع}}، [[عائشه]]، [[ابن عباس]] و [[جابر بن عبدالله انصاری]] فرا گرفته و از ایشان [[روایت]] کرده است.<ref> تاریخ مدینة دمشق ۴۲/۷۲ و ۷۳.</ref> وی از [[شاگردان]] برجسته ابن عباس بود و از [[مفسران]] بنام [[روزگار]] خویش به شمار می‌‌رفت.<ref>سیر اعلام النبلاء ۵/۱۵.</ref> [[ابوحاتم رازی]] می‌‌نویسد که [[اصحاب]] ابن عباس همگی ریزه‌خوار دانش [[تفسیر]] عکرمه‌اند.<ref>الجرح و التعدیل ۷/۹.</ref> عکرمه دارای شاگردان بسیاری بوده که از وی بهره برده و تفسیر و [[حدیث]] آموخته‌اند. در برخی منابع بالغ بر سیصد نفر را از شاگردان او دانسته‌اند<ref>الاعلام ۴/۲۴۴.</ref> که از آن میان نام افرادی چون [[ایوب سختیانی]]، [[ثور بن یزید]]، [[خالد حذاء]] و [[عاصم احول]] به چشم می‌‌خورد.<ref>تاریخ مدینة دمشق ۴۲/۷۳.</ref>
+عکرمه [[دانش]] خویش را از بزرگانی چون [[امام علی]] و [[امام حسن مجتبی]] {{ع}}، [[عائشه]]، [[ابن عباس]] و [[جابر بن عبدالله انصاری]] فرا گرفته و از ایشان [[روایت]] کرده است.<ref> تاریخ مدینة دمشق ۴۲/۷۲ و ۷۳.</ref> وی از [[شاگردان]] برجسته ابن عباس بود و از [[مفسران]] بنام [[روزگار]] خویش به شمار می‌‌رفت.<ref>سیر اعلام النبلاء ۵/۱۵.</ref> [[ابوحاتم رازی]] می‌‌نویسد که [[اصحاب]] ابن عباس همگی ریزه‌خوار دانش [[تفسیر]] عکرمه‌اند.<ref>الجرح و التعدیل ۷/۹.</ref> عکرمه دارای شاگردان بسیاری بوده که از وی بهره برده و تفسیر و [[حدیث]] آموخته‌اند. در برخی منابع بالغ بر سیصد نفر را از شاگردان او دانسته‌اند<ref>الاعلام ۴/۲۴۴.</ref> که از آن میان نام افرادی چون [[ایوب سختیانی]]، [[ثور بن یزید]]، [[خالد حذاء]] و [[عاصم احول]] به چشم می‌‌خورد.<ref>تاریخ مدینة دمشق ۴۲/۷۳.</ref>
 عکرمه مسافرت‌های زیادی به [[سرزمین‌های اسلامی]] از جمله آفریقا، [[مصر]]، [[یمن]]، [[شام]] و [[خراسان]] داشته که در آنجا نیز به [[تبلیغ]] و [[تدریس]] [[فقه]]، [[حدیث]] و تفسیر پرداخته است.<ref> تاریخ الاسلام ۷/۱۷۹.</ref> گفته شده که وی [[آگاه‌ترین مردم]] [[زمان]] خویش به فقه، حدیث و [[قرآن]] بود،<ref>الثقات ۵/۲۳۰.</ref> ولی [[معتقد]] به آرای صفریّه، [[پیروان]] [[زیاد بن اصفر]] از فرق پانزده گانه [[خوارج]] بود و [[مردمان]] آفریقا که از پیروان این [[مذهب]] هستند، آن را از عکرمه که مسافرتی به آن ناحیه داشته، فراگرفته‌اند.<ref>تاریخ مدینة دمشق ۴۲/۱۲۱.</ref> از عکرمه اثری به نام تفسیر القرآن بر جای مانده است.<ref>المنتظم ۷/۱۰۲.</ref> مشهور آن است که وی در هشتاد سالگی به سال ۱۰۵ هـ در مدینه درگذشت.<ref>التاریخ الکبیر ۷/۴۹ العبر ۱/۱۰۰ تهذیب الکمال ۲۰/۲۹۲.</ref> تاریخ‌های دیگری نیز برای [[مرگ]] او ذکر شده است<ref> تاریخ مدینة دمشق ۴۲/۱۴۴ و ۱۴۵.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۵۱۹-۵۲۰.</ref>