قبر در معارف و سیره سجادی: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

[[قبر]] یا [[گور]] به معنای [[محل دفن]] [[انسان]] و جمع آن [[قبور]] است. [[قرآن کریم]] می‌فرماید: {{متن قرآن|وَأَنَّ اللَّهَ يَبْعَثُ مَنْ فِي الْقُبُورِ}}<ref>«و اینکه خداوند آن کسان را که در گورند برمی‌انگیزد» سوره حج، آیه ۷.</ref>. [[امام سجاد]] {{ع}} نیز در [[صحیفه]]، در دعای [[ختم قرآن]] درباره [[مرگ]] و [[منزل]] قبر، چنین به [[درگاه الهی]] [[دعا]] می‌کند: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ... وَ اجْعَلِ‏ الْقُبُورَ بَعْدَ فِرَاقِ‏ الدُّنْيَا خَيْرَ مَنَازِلِنَا...}}؛ «بار خدایا بر [[محمد]] و خاندانش [[درود]] بفرست... و پس از بیرون شدن ما از [[دنیا]] گورهای ما را [[بهترین]] منازل ما گردان و به [[فضل]] و [[رحمت]] خویش گورهای تنگ ما را فراخ ساز... ای [[خداوند]] زان پیش که از گورمان برانگیزی [[ظلمات]] گورهای ما به [[قرآن]] روشنی بخش و از [[اندوه]] [[روز حساب]] و لحظات هول‌انگیز [[قیامت]] [[رهایی]] ده»<ref>نیایش چهل‌و‌دوم.</ref>.

[[امام]] {{ع}} از [[خدا]] [[طلب]] [[زیارت]] [[حج]] و [[عمره]] و نیز زیارت [[قبر پیامبر]] {{صل}} و [[خاندان]] آن حضرت را می‌نماید: «ای خداوند بر من [[احسان]] نمای به اعطای [[نعمت]] ادای حج و عمره و زیارت قبر پیامبرت - [[صلوات]] تو و رحمت تو و [[برکات]] تو بر او و [[آل]] او باد - و زیارت خاندان پیامبرت - بر ایشان [[سلام]] باد - همواره تا هرگاه [[زندگی]] بخشیده‌ای در این سال و هر سال دیگر»<ref>نیایش بیست‌و‌سوم.</ref>. از [[دعای امام]] [[سجاد]] {{ع}} و [[سیره]] مستمره [[اهل بیت]] فهمیده می‌شود که [[زیارت قبور]] [[پیامبر]] و [[امامان]] {{عم}} امری [[پسندیده]] و موجب [[قرب الهی]] است. همچنین باید دانست قبرهای ما مأوای ما تا [[روز رستاخیز]] است<ref>نیایش چهل‌و‌دوم.</ref> و با دمیدن [[اسرافیل]] در صور، خفتگان گورها برانگیخته می‌شوند<ref>نیایش سوم.</ref>.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم؛ قاموس قرآن، سیدعلی‌اکبر قرشی، دارالکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۷۱، چاپ ششم.</ref>.<ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «قبر»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۳۵۷.</ref>