قبیله همدان در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

=مقدمه ==

"هَمْدان" قبیله‌ای است که برگ‌های درخشانی را در [[تاریخ اسلام]] و در [[روزگار]] [[حکومت]] [[علی بن ابی طالب]] {{ع}} به خود اختصاص داده است. افراد این [[قبیله]]، [[وزیران]] و دولتمردان [[حکومت]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} هستند<ref>عقد الدرر، ص ۹۷.</ref>.

همدان، قبیله‌ای بزرگ در [[یمن]] است. آنان پس از [[جنگ تبوک]]، نمایندگانی را به حضور [[پیامبر]] {{صل}} فرستادند و [[حضرت]] در سال نهم، [[امیر مؤمنان]] {{ع}} را به یمن فرستاد تا آنان را به [[اسلام]] [[دعوت]] کند. پس از [[قرائت]] [[پیام پیامبر]] {{صل}} همه آنان اسلام آوردند. [[علی]] {{ع}} در نامه‌ای خبر [[اسلام آوردن]] [[طایفه]] همدان را به پیامبر نوشت و در آن [[نامه]]، سه بار بر همدان [[درود]] فرستاد و پیامبر {{صل}} پس از [[خواندن]] نامه، به شکرانه این خبر، [[سجده شکر]] به‌جای آورد<ref>کامل ابن اثیر، ج ۱، ص ۲۶ و ۲۹ و ۳۰.</ref>. علی {{ع}} در [[مدح]] آنان چنین سروده است: "[[همدانیان]] صاحبان [[دین و اخلاق]] نیکند. دین‌شان، [[شجاعت]] آنان و قهرشان بر [[دشمنان]] به هنگام رویارویی، آنان را [[زینت]] بخشیده است. اگر من دربان [[بهشت]] می‌بودم، به همدانیان می‌گفتم: به [[سلامت]]، به آن وارد شوید"<ref>عقد الفرید، ج ۴، ص ۳۳۹.</ref>. طایفه همدان یکی از سه طایفه‌ای بود که بالاترین تعداد [[رزمندگان]] [[لشکر حضرت علی]] {{ع}} را تشکیل می‌دادند<ref>وقعة صفین، ص ۲۹۰.</ref> و هنگامی که با برافراشتن قرآن‌ها بر نیزه در میان [[لشکریان]] حضرت علی {{ع}} اختلاف‌نظر پدید آمد، [[فرمانده]] این قبیله به حضرت گفت: ما هیچ اعتراضی نداریم و هر دستوری بدهی، [[اجرا]] می‌کنیم<ref>وقعة صفین، ص ۴۳۴، ۴۳۶، ۴۳۷ و ۵۲۰.</ref>.

از [[حضرت رسول]] {{صل}} [[روایت]] است که فرمود: [[نیکو]] تیره‌ای است همدان؛ چه آنان سریع به [[یاری]] اسلام می‌شتابند و چه شکیبایند در [[مشکلات]]؛ و [[ابدال]] از این قبیله برمی‌خیزند و [[اوتاد]] در میان آنان است<ref>کنز العمال، حدیث ۳۴۰۳۰.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۷۵.</ref>