قربانی در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
منظور آن دسته از آیاتی است که به [[قربانی]] کردن گوسفند و شتر (نحر) یکی از [[مناسک]] مذهبی در همة [[ادیان]] اشاره دارد و به [[پیامبر]] نیز [[فرمان]] رسیده و خصوصیات آن در [[ادیان الهی]] متفاوت بوده و به تعبیری آمده: {{متن قرآن|لِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنْسَكًا}}<ref>«و برای هر امتی آیینی نهاده‌ایم» سوره حج، آیه ۳۴.</ref>. یا داستانی از [[قربانی]] [[فرزندان آدم]] اشاره می‌گردد تا درسی [[اخلاقی]]: [[نفی]] [[انتقام‌گیری]] و [[پیشگیری]] از جنایت بدهد: {{متن قرآن|لَئِنْ بَسَطْتَ إِلَيَّ يَدَكَ لِتَقْتُلَنِي مَا أَنَا بِبَاسِطٍ يَدِيَ إِلَيْكَ لِأَقْتُلَكَ}}<ref>«اگر به سوی من دست دراز کنی تا مرا بکشی، من به سوی تو دست دراز نمی‌کنم تا تو را بکشم» سوره مائده، آیه ۲۸.</ref> یا یکی از شواهد [[رسالت]] در [[ادیان پیشین]] و [[معجزات]] آنان [[آتش]] گرفتن [[قربانی]] را یادآور می‌شود. | منظور آن دسته از آیاتی است که به [[قربانی]] کردن گوسفند و شتر (نحر) یکی از [[مناسک]] مذهبی در همة [[ادیان]] اشاره دارد و به [[پیامبر]] نیز [[فرمان]] رسیده و خصوصیات آن در [[ادیان الهی]] متفاوت بوده و به تعبیری آمده: {{متن قرآن|لِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنْسَكًا}}<ref>«و برای هر امتی آیینی نهاده‌ایم» سوره حج، آیه ۳۴.</ref>. یا داستانی از [[قربانی]] [[فرزندان آدم]] اشاره می‌گردد تا درسی [[اخلاقی]]: [[نفی]] [[انتقام‌گیری]] و [[پیشگیری]] از جنایت بدهد: {{متن قرآن|لَئِنْ بَسَطْتَ إِلَيَّ يَدَكَ لِتَقْتُلَنِي مَا أَنَا بِبَاسِطٍ يَدِيَ إِلَيْكَ لِأَقْتُلَكَ}}<ref>«اگر به سوی من دست دراز کنی تا مرا بکشی، من به سوی تو دست دراز نمی‌کنم تا تو را بکشم» سوره مائده، آیه ۲۸.</ref> یا یکی از شواهد [[رسالت]] در [[ادیان پیشین]] و [[معجزات]] آنان [[آتش]] گرفتن [[قربانی]] را یادآور می‌شود. | ||
#{{متن قرآن|إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ * فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ}}<ref>«ما به تو “کوثر” دادیم * پس برای پروردگارت نماز بگزار و قربانی کن!» سوره کوثر، آیه ۱-۲.</ref> | #{{متن قرآن|إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ * فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ}}<ref>«ما به تو “کوثر” دادیم * پس برای پروردگارت نماز بگزار و قربانی کن!» سوره کوثر، آیه ۱-۲.</ref> | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
# [[پیامبر]] [[مأمور]] به انجام [[قربانی]] و [[اخلاص]] در آن در پی اعطای [[کوثر]] به آن [[حضرت]]: {{متن قرآن|إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ * فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ}}؛ | # [[پیامبر]] [[مأمور]] به انجام [[قربانی]] و [[اخلاص]] در آن در پی اعطای [[کوثر]] به آن [[حضرت]]: {{متن قرآن|إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ * فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ}}؛ | ||
# [[پیامبر]] [[مأمور]] [[نقل]] صحیح داستان [[قربانی]] [[فرزندان آدم]] برای [[اهل کتاب]]: {{متن قرآن|وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ ابْنَيْ آدَمَ بِالْحَقِّ إِذْ قَرَّبَا قُرْبَانًا فَتُقُبِّلَ مِنْ أَحَدِهِمَا وَلَمْ يُتَقَبَّلْ مِنَ الْآخَرِ}} و توجه به نتیجه [[تربیتی]] و [[اخلاقی]] آن است؛ | # [[پیامبر]] [[مأمور]] [[نقل]] صحیح داستان [[قربانی]] [[فرزندان آدم]] برای [[اهل کتاب]]: {{متن قرآن|وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ ابْنَيْ آدَمَ بِالْحَقِّ إِذْ قَرَّبَا قُرْبَانًا فَتُقُبِّلَ مِنْ أَحَدِهِمَا وَلَمْ يُتَقَبَّلْ مِنَ الْآخَرِ}} و توجه به نتیجه [[تربیتی]] و [[اخلاقی]] آن است؛ | ||
#قرار دادن مکان خاص، جهت اجرای [[قربانی]] برای همة [[امت‌ها]]، از سوی [[خداوند]] و برحذر داشتن [[مشرکان]] از [[منازعه]] با [[پیامبر]] درباره [[قربانی]]، از [[ناحیه]] [[خداوند]]: {{متن قرآن|لِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنْسَكًا<ref>مناسک حج هم جاهایی است که محل پرستش خداست، مجاهد و قتاده گویند: یعنی برای هر کدام محلی - مثل منی یا جاهای دیگر - قرار داده‌ایم که در آنجا قربانی کنند. {{متن قرآن|فَلَا يُنَازِعُنَّكَ فِي الْأَمْرِ}} آنها باید با تو در امر قربانی نزاع نکنند. تو هم باید با آنها نزاع نکنی (معنی باب مفاعله) نزاع آنها این بود که می‌گفتند: آیا کشته خود را می‌خورید ولی کشته خدا را نمی‌خورید؟ یعنی چرا میته را نمی‌خورید؟ پس حق ندارند در این‌باره با پیامبر خدا خصومت کنند. (ترجمه مجمع البیان، ج۱۷، ص۱۸) {{متن قرآن|مَعْكُوفًا أَنْ يَبْلُغَ مَحِلَّهُ}}.</ref> هُمْ نَاسِكُوهُ فَلَا يُنَازِعُنَّكَ فِي الْأَمْرِ}}؛ | # قرار دادن مکان خاص، جهت اجرای [[قربانی]] برای همة [[امت‌ها]]، از سوی [[خداوند]] و برحذر داشتن [[مشرکان]] از [[منازعه]] با [[پیامبر]] درباره [[قربانی]]، از [[ناحیه]] [[خداوند]]: {{متن قرآن|لِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنْسَكًا<ref>مناسک حج هم جاهایی است که محل پرستش خداست، مجاهد و قتاده گویند: یعنی برای هر کدام محلی - مثل منی یا جاهای دیگر - قرار داده‌ایم که در آنجا قربانی کنند. {{متن قرآن|فَلَا يُنَازِعُنَّكَ فِي الْأَمْرِ}} آنها باید با تو در امر قربانی نزاع نکنند. تو هم باید با آنها نزاع نکنی (معنی باب مفاعله) نزاع آنها این بود که می‌گفتند: آیا کشته خود را می‌خورید ولی کشته خدا را نمی‌خورید؟ یعنی چرا میته را نمی‌خورید؟ پس حق ندارند در این‌باره با پیامبر خدا خصومت کنند. (ترجمه مجمع البیان، ج۱۷، ص۱۸) {{متن قرآن|مَعْكُوفًا أَنْ يَبْلُغَ مَحِلَّهُ}}.</ref> هُمْ نَاسِكُوهُ فَلَا يُنَازِعُنَّكَ فِي الْأَمْرِ}}؛ | ||
#به همراه داشتن تعدادی [[قربانی]] از سوی [[پیامبر]] و [[مؤمنان]] در [[عمره]] [[حدیبیه]]: {{متن قرآن|هُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَالْهَدْيَ مَعْكُوفًا أَنْ يَبْلُغَ مَحِلَّهُ}}<ref>{{متن قرآن|وَالْهَدْيَ مَعْكُوفًا أَنْ يَبْلُغَ مَحِلَّهُ}} یعنی: مانع شدند قربانی پیامبر و آن شترانی همراه حضرت بود که هفتاد شتر قربانی بود تا آن‌که به محلی به نام ذی الحلیفه رسیدند، حضرت کوهان شتران خود را به علامت قربانی زخم کرده احرام عمره بست تا اینکه وارد حدیبیه شدند، و آنجا بود که مشرکین مانع رفتن آنان به‌طرف مکه شده، قرارداد صلح را بستند، پس از پایان قرارداد صلح شتران قربانی را همان‌جا نحر کردند، و این است معنی معکوفا یعنی: قربانیان شما را حبس کرده نگذاشتند به محل قربانگاه خود که مکه است برسند، زیرا قربانی عمره جز در مکه ذبح نخواهد شد، همان‌گونه که قربانی حج در منی در جای دیگر ذبح نمی‌شود. (ترجمه مجمع البیان، ج۲۳، ص۱۶۲). </ref>؛ | # به همراه داشتن تعدادی [[قربانی]] از سوی [[پیامبر]] و [[مؤمنان]] در [[عمره]] [[حدیبیه]]: {{متن قرآن|هُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَالْهَدْيَ مَعْكُوفًا أَنْ يَبْلُغَ مَحِلَّهُ}}<ref>{{متن قرآن|وَالْهَدْيَ مَعْكُوفًا أَنْ يَبْلُغَ مَحِلَّهُ}} یعنی: مانع شدند قربانی پیامبر و آن شترانی همراه حضرت بود که هفتاد شتر قربانی بود تا آن‌که به محلی به نام ذی الحلیفه رسیدند، حضرت کوهان شتران خود را به علامت قربانی زخم کرده احرام عمره بست تا اینکه وارد حدیبیه شدند، و آنجا بود که مشرکین مانع رفتن آنان به‌طرف مکه شده، قرارداد صلح را بستند، پس از پایان قرارداد صلح شتران قربانی را همان‌جا نحر کردند، و این است معنی معکوفا یعنی: قربانیان شما را حبس کرده نگذاشتند به محل قربانگاه خود که مکه است برسند، زیرا قربانی عمره جز در مکه ذبح نخواهد شد، همان‌گونه که قربانی حج در منی در جای دیگر ذبح نمی‌شود. (ترجمه مجمع البیان، ج۲۳، ص۱۶۲). </ref>؛ | ||
#در [[آتش]] سوختن [[قربانی]] شرط [[یهود]] برای [[ایمان آوردن]] به [[پیامبر]] {{متن قرآن|الَّذِينَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ عَهِدَ إِلَيْنَا أَلَّا نُؤْمِنَ لِرَسُولٍ حَتَّى يَأْتِيَنَا بِقُرْبَانٍ تَأْكُلُهُ النَّارُ}} و [[دستور خداوند]] به پیامبرش که به آنها بگو گروهی از [[پیامبران بنی‌اسرائیل]] پیش از من آمدند {{متن قرآن|قُلْ قَدْ جَاءَكُمْ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِي}} و نشانه‌های روشنی با خود آوردند {{متن قرآن|بِالْبَيِّنَاتِ}}و حتی چنین [[قربانی]] برای شما آوردند {{متن قرآن|وَبِالَّذِي قُلْتُمْ}} اگر راست می‌گوئید چرا به آنها [[ایمان]] نیاوردید و چرا آنها را کشتید {{متن قرآن|فَلِمَ قَتَلْتُمُوهُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ}}<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص ۴۳۵.</ref>. | # در [[آتش]] سوختن [[قربانی]] شرط [[یهود]] برای [[ایمان آوردن]] به [[پیامبر]] {{متن قرآن|الَّذِينَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ عَهِدَ إِلَيْنَا أَلَّا نُؤْمِنَ لِرَسُولٍ حَتَّى يَأْتِيَنَا بِقُرْبَانٍ تَأْكُلُهُ النَّارُ}} و [[دستور خداوند]] به پیامبرش که به آنها بگو گروهی از [[پیامبران بنی‌اسرائیل]] پیش از من آمدند {{متن قرآن|قُلْ قَدْ جَاءَكُمْ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِي}} و نشانه‌های روشنی با خود آوردند {{متن قرآن|بِالْبَيِّنَاتِ}}و حتی چنین [[قربانی]] برای شما آوردند {{متن قرآن|وَبِالَّذِي قُلْتُمْ}} اگر راست می‌گوئید چرا به آنها [[ایمان]] نیاوردید و چرا آنها را کشتید {{متن قرآن|فَلِمَ قَتَلْتُمُوهُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ}}<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص ۴۳۵.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||