لعن: تفاوت میان نسخه‌ها

== معناشناسی ==

== متعلّقان لعن ==

== لعن در [[زیارتنامه‌ها]] ==

# در زیارتی که [[امام صادق]] {{ع}} به "[[یونس]] بن ظبیان" و... آموخته است، خطاب به [[امام حسین|سیدالشهدا]] {{ع}} می‌خوانیم: "... [[لعنت]] باد بر امتی که شما را کشتند و با شما به [[مخالفت]] برخاستند و [[ولایت]] شما را [[انکار]] کرده، بر شما تاختند و امتی که (در صحنه [[حق]] و [[یاری]] شما) [[شاهد]] بودند ولی به [[شهادت]] نرسیدند..."<ref>مفاتیح الجنان، زیارت اول از زیارت‌های مطلقه امام حسین {{ع}}.</ref>.  

# در [[زیارت]] دیگری که [[امام صادق]] {{ع}} به "حسن بن عطیه" آموخته است، می‌خوانیم: "... خدایا! [[لعنت]] کن کسانی را که فرستادگانت را [[تکذیب]] کردند، [[کعبه]] را ویران ساختند، [[کتابت]] را سوزاندند، خون‌های دودمان پیامبرت را ریختند، در سرزمین‌هایت [[فساد]] کردند و بندگانت را به [[ذلت]] نشاندند..."<ref>بحار الانوار، جلد ۹۸، ص ۱۵۰.</ref>.

# نمونه ای دیگر، از [[زیارت]] [[امام علی|امیرالمؤمنین]] که [[امام صادق]] {{ع}} به "یونس بن ظبیان" [[تعلیم]] کرد: "... [[خدا]] [[لعنت]] کند آن کس را که تو را کشت و آنکه را در پی کشتن تو بود و آنکه با تو [[مخالفت]] کرد و آنکه بر تو [[دروغ]] بست و بر تو [[ستم]] نمود. [[لعنت خدا]] بر آنکه [[حق]] تو را [[غصب]] کرد و بر آنکه این خبر به او رسید و به آن [[رضا]] داد... من از آنان به سوی [[خدا]] [[بیزاری]] می‌جویم. [[خدا]] [[لعنت]] کند امتی را که با تو [[مخالفت]] نمود و [[ولایت]] تو را [[انکار]] کرد و بر ضدّ تو [[بسیج]] شد و تو را کشت و [[خوار]] نمود و [[دشمنی]] کرد... خدایا! با همه لعنت‌های خویش، کشندگان پیامبرانت و اوصیای آنان را [[لعنت]] کن و سوزش [[آتش]] خود را به آنان بچشان، خدایا جِبت‌ها (قدرت‌های ضد [[الهی]])، [[طاغوت‌ها]]، فرعون‎ها، [[لات]] و عُزّی و هر قدرتی را که در مقابل تو به آن [[دعوت]] می‌شود، و هر نوآور بدعتگذار و مفتری را [[لعنت]] کن. خدایا، آنان و [[پیروان]] و هواداران و علاقمندان و هبستگان و [[یاران]] آنان را فراوان [[لعنت]] کن..."<ref>بحارالأنوار چاپ بیروت، جلد ۹۷، ص ۲۷۳.</ref>.

این [[برائت]] و [[بیزاری]] که در قالب لعن بروز می‌کند، با این [[زشتی‌ها]]، [[فسادها]]، [[تحریف‌ها]]، [[ستم‌ها]]، گردنکشی‌ها، [[صف‌آرایی]] در مقابل جناح [[حق]]، نپذیرفتن [[طاعت]] [[ائمه]] {{ع}} و [[مخالفت]] با این [[رهبران الهی]] آمیخته است. لعن آنان، طرد [[نمایندگان]] این خطّ در همیشه و همه جای [[تاریخ]] است. آنکه آنان را به این خاطر لعن می‌کند، طبعاً باید [[فکر]] و عمل خود، از این‌گونه کجی‌ها و [[فسادها]] [[پاک]] باشد. [[نفی]] موضع [[امویان]] و [[عباسیان]] در [[دشمنی]] با [[ائمه]] {{ع}} و راه درست آنان، رفض موضع عملی و [[فکری]] [[پیروان]] آنان در طول [[تاریخ]] است. می‌بینیم که حتی [[لعن بر دشمنان]] [[ائمه]] {{ع}} و [[مخالفان]] [[راه خدا]] و [[سنت]] [[رسول]] هم، برای [[پیروان]] [[راستین]] [[حق]] و طرفداران [[اهل بیت]] [[عصمت]] {{عم}} سازنده و خط دهنده است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت]]، ص۲۸۹-۲۹۳.</ref>.

  | نویسنده اصلی=<!--جوکار، پورانزاب،واثق، امینی،بهمنی-->

  | ارزیابی=<!--آماده، نشده، تمام-->

  | ارزیابی نهایی =<!--نشده، -،خیرآبادی، فرقانی،تمام توسط [[کاربر:خیرآبادی|خیرآبادی]]، تمام توسط [[کاربر:فرقانی|فرقانی]]-->

  | جعبه اطلاعات = <!--ندارد، -، دارد-->

  | عکس = <!-- ندارد، -، دارد-->

  | کپی‌کاری = <!--از چند منبع، از تک منبع، ندارد-->