مأمول: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

*"مأمول" یعنی امید داشته شده، کسی که آرزوی او را دارند و آن‌چه یا آن‌که مایه امید باشد<ref>معارف و معاریف، ج ۹، ص ۵۲.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} بعد از ذکر بسیاری علامات، فرمود: "آن‌گاه قائم مأمول و امام مجهول برمی‌خیزد". در زیارات مأثوره آن حضرت است: {{عربی|"السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْإِمَامُ الْمَأْمُول‏"}}<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>. "مؤمل" که پیش‌تر از القاب حضرت شمرده شده، به همین معناست<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۱۰.</ref>.

* [[مدبر]]، [[مأمور]]، [[مقدرة]]، مأمول: یعنی تدبیرکننده (امور خلایق)، [[مأمور]] ([[الهی]])، نیرومند و قدرت‌مند، کسی که همگان [[انتظار]] آمدنش را دارند<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۹۹.</ref>.