پرش به محتوا

محفر بن ثعلبه عائذی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
 
خط ۳: خط ۳:
'''مُحَفِّر بن ثَعلبه عائذی'''، از [[رجال]] [[بنی امیه]] و از [[سرداران]] [[عبیدالله بن زیاد]] بود.
'''مُحَفِّر بن ثَعلبه عائذی'''، از [[رجال]] [[بنی امیه]] و از [[سرداران]] [[عبیدالله بن زیاد]] بود.


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[مُحَفِّر بن ثَعلبة بن مرة بن خالد]] از [[بنی عائذه]] از [[خزیمة بن لؤی]] است.<ref>اعلام الوری باعلام الهدی، طبرسی، ابوعلی فضل بن حسن، تحقیق سید محمد مهدی و سید حسن خرسان، تهران: انتشارات علمیه اسلامیه، ۱۳۳۸ قمری.، ج۵، ص۲۸۱.</ref> [[عبیدالله بن زیاد]] به [[یزید]] نامه‌ای نوشت و او را از [[شهادت امام حسین]]{{ع}} باخبر ساخت‌. یزید در جواب آن [[نامه]] به عبیدالله [[دستور]] داد که [[سر امام حسین]]{{ع}} و سرهای سایر [[شهدا]] را به همراه [[اسیران]] به [[شام]] گسیل دارد. عبیدالله بن زیاد مُحَفِّر بن ثَعلبه عائذی و [[شمر بن ذی الجوشن]] را خواست و سر [[مقدس]] [[امام حسین]]{{ع}} و سرهای دیگر [[شهدای کربلا]] و اسیران را تحویل آنان داد. مُحَفِّر بن ثَعلبه عائذی [[خاندان رسالت]] را همچون اسیران [[کفار]] که [[مردم]] [[شهر]] و دیار آنان را می‌دیدند، در کمال [[سختی]] به شام برد.<ref>انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۳، ص۲۱۴؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری، ج۴، ص۸۴.</ref> چون به درب [[خانه]] یزید رسید، گستاخانه سخنانی توهین‌آمیز نسبت به [[امام]] به زبان آورد. یزید گفت: «مادر مُحَفِّر، احمق و [[پست]] زاییده است».<ref>الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری، ج۴، ص۸۴.</ref>
[[مُحَفِّر بن ثَعلبة بن مرة بن خالد]] از [[بنی عائذه]] از [[خزیمة بن لؤی]] است.<ref>اعلام الوری باعلام الهدی، طبرسی، ابوعلی فضل بن حسن، تحقیق سید محمد مهدی و سید حسن خرسان، تهران: انتشارات علمیه اسلامیه، ۱۳۳۸ قمری. ، ج۵، ص۲۸۱.</ref> [[عبیدالله بن زیاد]] به [[یزید]] نامه‌ای نوشت و او را از [[شهادت امام حسین]] {{ع}} باخبر ساخت‌. یزید در جواب آن [[نامه]] به عبیدالله [[دستور]] داد که [[سر امام حسین]] {{ع}} و سرهای سایر [[شهدا]] را به همراه [[اسیران]] به [[شام]] گسیل دارد. عبیدالله بن زیاد مُحَفِّر بن ثَعلبه عائذی و [[شمر بن ذی الجوشن]] را خواست و سر [[مقدس]] [[امام حسین]] {{ع}} و سرهای دیگر [[شهدای کربلا]] و اسیران را تحویل آنان داد. مُحَفِّر بن ثَعلبه عائذی [[خاندان رسالت]] را همچون اسیران [[کفار]] که [[مردم]] [[شهر]] و دیار آنان را می‌دیدند، در کمال [[سختی]] به شام برد.<ref>انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی. ، ج۳، ص۲۱۴؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری، ج۴، ص۸۴.</ref> چون به درب [[خانه]] یزید رسید، گستاخانه سخنانی توهین‌آمیز نسبت به [[امام]] به زبان آورد. یزید گفت: «مادر مُحَفِّر، احمق و [[پست]] زاییده است».<ref>الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری، ج۴، ص۸۴.</ref>


درباره [[زمان]] [[مرگ]] او اطلاعی در دست نیست.<ref>[[مرضیه محمدزاده|محمدزاده، مرضیه]]، [[دوزخیان جاوید (کتاب)|دوزخیان جاوید]]، ص۲۸۶.</ref>
درباره [[زمان]] [[مرگ]] او اطلاعی در دست نیست.<ref>[[مرضیه محمدزاده|محمدزاده، مرضیه]]، [[دوزخیان جاوید (کتاب)|دوزخیان جاوید]]، ص۲۸۶.</ref>
۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش