محمد بن ابراهیم علوی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
بدون خلاصۀ ویرایش |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = | | موضوع مرتبط = | ||
| خط ۷: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==نام و نسب== | == نام و نسب == | ||
محمد بن ابراهیم علوی - معروف به [[ابن‌طباطبا]] - از [[نوادگان]] [[حسن مثنی]] است. او فرزند [[ابراهیم بن اسماعیل بن ابراهیم بن حسن بن حسن بن علی بن ابی طالب]]{{ع}} است.<ref>[[علی نظری منفرد|نظری منفرد، علی]]، [[نهضت‌های پس از عاشورا (کتاب)|نهضت‌های پس از عاشورا]]، ص ۵۰۷.</ref> بنابر این، نسبش با چهار واسطه به [[امام حسن مجتبی]]{{ع}} می‌رسد. | محمد بن ابراهیم علوی - معروف به [[ابن‌طباطبا]] - از [[نوادگان]] [[حسن مثنی]] است. او فرزند [[ابراهیم بن اسماعیل بن ابراهیم بن حسن بن حسن بن علی بن ابی طالب]] {{ع}} است.<ref>[[علی نظری منفرد|نظری منفرد، علی]]، [[نهضت‌های پس از عاشورا (کتاب)|نهضت‌های پس از عاشورا]]، ص ۵۰۷.</ref> بنابر این، نسبش با چهار واسطه به [[امام حسن مجتبی]] {{ع}} می‌رسد. | ||
محمد بن ابراهیم از [[امیران]] [[هاشمی]] و از [[ائمه زیدیه]] مقیم [[مدینه]] است. وی در سال ۱۹۹ همراه [[ابوالسرایا]]، [[سری بن منصور]] در [[کوفه]] بر [[عباسیان]] خروج کرد و کوفه را به [[تصرف]] درآورد و لشکری که از [[بغداد]] به [[جنگ]] او گسیل شده بود را بشکست، اما ناگهان به [[بیماری]] [[سختی]] گرفتار شد و پس از نزدیک دو ماه درگذشت و گفته‌اند [[مسموم]] گردید<ref>خیرالدین زرکلی، الأعلام، ج۵، ص ۲۹۴.</ref>.<ref>[[سید غلام رضا تهامی|تهامی، سید غلام رضا]]، [[فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۱ (کتاب)|فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۱]] ص۱۹۲.</ref>. | محمد بن ابراهیم از [[امیران]] [[هاشمی]] و از [[ائمه زیدیه]] مقیم [[مدینه]] است. وی در سال ۱۹۹ همراه [[ابوالسرایا]]، [[سری بن منصور]] در [[کوفه]] بر [[عباسیان]] خروج کرد و کوفه را به [[تصرف]] درآورد و لشکری که از [[بغداد]] به [[جنگ]] او گسیل شده بود را بشکست، اما ناگهان به [[بیماری]] [[سختی]] گرفتار شد و پس از نزدیک دو ماه درگذشت و گفته‌اند [[مسموم]] گردید<ref>خیرالدین زرکلی، الأعلام، ج۵، ص ۲۹۴.</ref>.<ref>[[سید غلام رضا تهامی|تهامی، سید غلام رضا]]، [[فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۱ (کتاب)|فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۱]] ص۱۹۲.</ref>. | ||
==قیام ابن‌طباطبا== | == قیام ابن‌طباطبا == | ||
{{اصلی|قیام محمد بن ابراهیم}} | {{اصلی|قیام محمد بن ابراهیم}} | ||
گروهی از مردم [[عرب]] و [[علویان]] که از [[تمایلات]] [[ایرانی]] [[مأمون]] و [[کارگزاران]] ایرانی‌اش ناراضی بودند، به محمد بن ابراهیم پیوستند. وی [[دعوت]] را با [[شعار]] {{عربی|الرِّضَا مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ{{صل}}}} و عمل به [[کتاب و سنت]] در [[کوفه]] آغاز کرد و [[رهبری]] نظامی [[شورشیان]] را به [[سری بن منصور شیبانی]]، مشهور به ابوالسرایا<ref>تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۴۴۵.</ref> که سابقاً از طرفداران مأمون بود، سپرد<ref>الکامل، ج۶، ص۳۰۲.</ref>. ابوالسرایا به [[سال ۱۹۹ ق]]. در کوفه خروج کرد و بر [[یمن]] و [[بصره]] نیز دست یافت<ref>زین الاخبار، ص۱۷۱.</ref> <ref>تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۴۴۷.</ref><ref>[[سید احمد رضا خضری|خضری، سید احمد رضا]]، [[تاریخ خلافت عباسی از آغاز تا پایان آل بویه (کتاب)|تاریخ خلافت عباسی از آغاز تا پایان آل بویه]] ص ۶۸.</ref>. | گروهی از مردم [[عرب]] و [[علویان]] که از [[تمایلات]] [[ایرانی]] [[مأمون]] و [[کارگزاران]] ایرانی‌اش ناراضی بودند، به محمد بن ابراهیم پیوستند. وی [[دعوت]] را با [[شعار]] {{عربی|الرِّضَا مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ {{صل}}}} و عمل به [[کتاب و سنت]] در [[کوفه]] آغاز کرد و [[رهبری]] نظامی [[شورشیان]] را به [[سری بن منصور شیبانی]]، مشهور به ابوالسرایا<ref>تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۴۴۵.</ref> که سابقاً از طرفداران مأمون بود، سپرد<ref>الکامل، ج۶، ص۳۰۲.</ref>. ابوالسرایا به [[سال ۱۹۹ ق]]. در کوفه خروج کرد و بر [[یمن]] و [[بصره]] نیز دست یافت<ref>زین الاخبار، ص۱۷۱.</ref> <ref>تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۴۴۷.</ref><ref>[[سید احمد رضا خضری|خضری، سید احمد رضا]]، [[تاریخ خلافت عباسی از آغاز تا پایان آل بویه (کتاب)|تاریخ خلافت عباسی از آغاز تا پایان آل بویه]] ص ۶۸.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۶: | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||