محمد بن ابی‌عمیر ازدی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[محمد بن ابی‌عمیر ازدی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[محمد بن ابی‌عمیر ازدی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[ابو احمد محمد بن ابی‌عمیر زیاد بن عیسی ازدی بغدادی]]، معروف به [[ابن ابی‌عمیر]] از بزرگان [[شیعه]] و [[شخصیت]] مورد [[اعتماد]] در میان [[راویان]] و مؤلفان [[امامیه]] است. [[نجاشی]] او را [[اهل بغداد]] و ساکن آنجا و مولای [[مهلب بن ابی‌صفره ازدی]] می‌‌داند و نظر برخی را که گفته‌اند: او [[موالی]] [[بنی امیه]] بوده، نمی‌پذیرد.<ref>رجال النجاشی ۲/۲۰۴.</ref> [[شیخ طوسی]] می‌‌گوید: ابن ابی‌عمیر [[امامان]] هفتم، هشتم و نهم{{ع}} را [[درک]] کرد، هر چند از [[امام کاظم]]{{ع}} روایتی ندارد،<ref>الفهرست (طوسی) ۱۴۲.</ref> لیکن نجاشی می‌‌گوید که از آن [[حضرت]] و [[امام رضا]]{{ع}} [[حدیث]] شنیده است.<ref>رجال النجاشی ۲/۲۰۴.</ref> | [[ابو احمد محمد بن ابی‌عمیر زیاد بن عیسی ازدی بغدادی]]، معروف به [[ابن ابی‌عمیر]] از بزرگان [[شیعه]] و [[شخصیت]] مورد [[اعتماد]] در میان [[راویان]] و مؤلفان [[امامیه]] است. [[نجاشی]] او را [[اهل بغداد]] و ساکن آنجا و مولای [[مهلب بن ابی‌صفره ازدی]] می‌‌داند و نظر برخی را که گفته‌اند: او [[موالی]] [[بنی امیه]] بوده، نمی‌پذیرد.<ref>رجال النجاشی ۲/۲۰۴.</ref> [[شیخ طوسی]] می‌‌گوید: ابن ابی‌عمیر [[امامان]] هفتم، هشتم و نهم {{ع}} را [[درک]] کرد، هر چند از [[امام کاظم]] {{ع}} روایتی ندارد،<ref>الفهرست (طوسی) ۱۴۲.</ref> لیکن نجاشی می‌‌گوید که از آن [[حضرت]] و [[امام رضا]] {{ع}} [[حدیث]] شنیده است.<ref>رجال النجاشی ۲/۲۰۴.</ref> | ||
ابن ابی‌عمیر را با تقواترین، موثق‌ترین و [[عابدترین]] [[مردم]] دانسته‌اند،<ref>الفهرست (طوسی) ۱۴۲.</ref> به گونه‌ای که گفته شده: اگر چشم کسی از طول [[سجده]] آسیب ببیند همانا آن شخص، ابن ابی‌عمیر است.<ref>اختیار معرفة الرجال ۲۱۱ و ۵۹۲.</ref> [[رجالیون]] از [[عظمت]] وی نزد شیعه و [[اهل سنت]] و از [[مقام]] و [[منزلت]] وی نزد افرادی چون [[جاحظ]] که گرایشات [[ضد]] [[شیعی]] او روشن است، [[سخن]] گفته‌اند.<ref>رجال النجاشی ۲/۲۰۴ و پاورقی الفهرست (طوسی) ۱۴۲.</ref> [[علی بن حسن بن فضال]]، [[ابن ابی‌عمیر]] را فاضل‌تر و فقیه‌تر از [[یونس بن عبدالرحمان]] دانسته و یونس او را دریایی از [[دانش]] معرفی کرده و [[فقهای شیعه]] او را از [[اصحاب اجماع]] دانسته‌اند.<ref>اختیار معرفة الرجال ۵۵۶، ۵۹۰ و ۵۹۱.</ref> | ابن ابی‌عمیر را با تقواترین، موثق‌ترین و [[عابدترین]] [[مردم]] دانسته‌اند،<ref>الفهرست (طوسی) ۱۴۲.</ref> به گونه‌ای که گفته شده: اگر چشم کسی از طول [[سجده]] آسیب ببیند همانا آن شخص، ابن ابی‌عمیر است.<ref>اختیار معرفة الرجال ۲۱۱ و ۵۹۲.</ref> [[رجالیون]] از [[عظمت]] وی نزد شیعه و [[اهل سنت]] و از [[مقام]] و [[منزلت]] وی نزد افرادی چون [[جاحظ]] که گرایشات [[ضد]] [[شیعی]] او روشن است، [[سخن]] گفته‌اند.<ref>رجال النجاشی ۲/۲۰۴ و پاورقی الفهرست (طوسی) ۱۴۲.</ref> [[علی بن حسن بن فضال]]، [[ابن ابی‌عمیر]] را فاضل‌تر و فقیه‌تر از [[یونس بن عبدالرحمان]] دانسته و یونس او را دریایی از [[دانش]] معرفی کرده و [[فقهای شیعه]] او را از [[اصحاب اجماع]] دانسته‌اند.<ref>اختیار معرفة الرجال ۵۵۶، ۵۹۰ و ۵۹۱.</ref> | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
ابن ابی‌عمیر علاوه بر [[امامان]] پیش گفته، از [[حماد بن عثمان]]، [[ابان بن عثمان]]، [[علی بن حنظله]]، [[علی بن ابی حمزه]] و دیگران روایت کرده و [[عبدالله بن احمد بن نهیک]]، [[ایوب بن نوح]]، [[ابراهیم بن هاشم]]، [[یعقوب بن یزید]] و دیگران از او روایت کرده‌اند.<ref>جامع الرواة ۲/۵۱ و ۵۲.</ref> | ابن ابی‌عمیر علاوه بر [[امامان]] پیش گفته، از [[حماد بن عثمان]]، [[ابان بن عثمان]]، [[علی بن حنظله]]، [[علی بن ابی حمزه]] و دیگران روایت کرده و [[عبدالله بن احمد بن نهیک]]، [[ایوب بن نوح]]، [[ابراهیم بن هاشم]]، [[یعقوب بن یزید]] و دیگران از او روایت کرده‌اند.<ref>جامع الرواة ۲/۵۱ و ۵۲.</ref> | ||
وی صاحب ۹۴ تألیف بوده ودر طریق ۱۰۰ روایت از [[راویان امام صادق]]{{ع}} واقع شده است.<ref>الفهرست (طوسی) ۱۴۲.</ref> محمد بن ابی‌عمیر با عنوان بیاع سابری نیز در روایت آمده است، <ref>معجم رجال الحدیث ۱۴/۲۸۵.</ref> اما با محمد بن ابی‌عمیر بزاز بیاع سابری که [[شیخ طوسی]] ذیل [[اصحاب امام صادق]]{{ع}}آورده<ref>رجال الطوسی ۴۱۲.</ref> [[متحد]] نیست؛ زیرا این شخص در [[زمان امام کاظم]]{{ع}} درگذشته،<ref>معجم رجال الحدیث ۱۴/۲۷۶.</ref> ولی محمد بن ابی‌عمیر مورد بحث در سال ۲۱۷هـ [[دنیا]] را بدرود گفته است.<ref>رجال النجاشی ۲/۲۰۸.</ref> | وی صاحب ۹۴ تألیف بوده ودر طریق ۱۰۰ روایت از [[راویان امام صادق]] {{ع}} واقع شده است.<ref>الفهرست (طوسی) ۱۴۲.</ref> محمد بن ابی‌عمیر با عنوان بیاع سابری نیز در روایت آمده است، <ref>معجم رجال الحدیث ۱۴/۲۸۵.</ref> اما با محمد بن ابی‌عمیر بزاز بیاع سابری که [[شیخ طوسی]] ذیل [[اصحاب امام صادق]] {{ع}}آورده<ref>رجال الطوسی ۴۱۲.</ref> [[متحد]] نیست؛ زیرا این شخص در [[زمان امام کاظم]] {{ع}} درگذشته،<ref>معجم رجال الحدیث ۱۴/۲۷۶.</ref> ولی محمد بن ابی‌عمیر مورد بحث در سال ۲۱۷هـ [[دنیا]] را بدرود گفته است.<ref>رجال النجاشی ۲/۲۰۸.</ref> | ||
آثار ابن ابی‌عمیر که در منابع از آنها یاد شده، عبارت‌اند از: کتاب‌های المغازی الکفر و الایمان البداء الاحتجاج فی الامامه الحج فضائل الحج المتعه الاستطاعه الملاحم یوم و لیله الصلاة مناسک الحج الصیام اختلاف الحدیث المعارف التوحید النکاح الطلاق الرضاع<ref>رجال النجاشی ۲/۲۰۶ و ۲۰۷.</ref> النوادر الافعال الرد علی اهل القدر و الجبر الامامه و پرسش‌هایی از [[امام رضا]]{{ع}}<ref>الفهرست (طوسی) ۱۴۲.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۶۴۵.</ref> | آثار ابن ابی‌عمیر که در منابع از آنها یاد شده، عبارت‌اند از: کتاب‌های المغازی الکفر و الایمان البداء الاحتجاج فی الامامه الحج فضائل الحج المتعه الاستطاعه الملاحم یوم و لیله الصلاة مناسک الحج الصیام اختلاف الحدیث المعارف التوحید النکاح الطلاق الرضاع<ref>رجال النجاشی ۲/۲۰۶ و ۲۰۷.</ref> النوادر الافعال الرد علی اهل القدر و الجبر الامامه و پرسش‌هایی از [[امام رضا]] {{ع}}<ref>الفهرست (طوسی) ۱۴۲.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۶۴۵.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||