مصحف امام علی در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

[[قرآنی]] است که توسط‍‌ [[حضرت علی]] {{ع}} به همان نحو که در مدت بیست و سه سال نازل گردیده، جمع‌آوری شده است. [[قرآن]] فعلی که امروز در دست ماست، جمع‌آوری «[[عثمان بن عفان]]» است و با [[مصحف امیر المؤمنین]] {{ع}} از لحاظ‍‌ [[کلام الهی]]، کم‌وکاستی ندارد. حضرت علی {{ع}} آن [[مصحف]] را بر [[صحابه]] عرضه کرد، اما آنان نپذیرفتند. پس از آن، [[حضرت]] آن را مخفی کرد و تاکنون به حال خود باقی است و زمانی به [[دست حضرت مهدی]] {{ع}} ظاهر خواهد شد.  

[[امام صادق]] {{ع}} در مورد شیوه جدید [[نظم]] قرآنی می‌فرماید: «چون [[قائم]] {{ع}} [[قیام]] کند، کتاب [[خدای تبارک و تعالی]] را آن‌چنان‌که هست، [[تلاوت]] می‌کند و قرآنی را که [[امیر مؤمنان]] {{ع}} نوشته بیرون می‌آورد»<ref>اصول کافی، ج ۲، ص۶۳۳.</ref>. و درباره مصحف امیر المؤمنین {{ع}} می‌فرماید: «هنگامی که امیر مؤمنان {{ع}} از [[نوشتن]] قرآن فارغ شد، آن را بر [[مردم]] عرضه کرد و فرمود: این کتاب خدای تبارک و تعالی است، آن را از دو [[لوح]] آن‌چنان‌که خدایش بر محمد {{صل}} فروفرستاد، گرد آورده‌ام. مردم گفتند: ما مصحفی داریم که همه [[آیات قرآنی]] را دربر دارد، دیگر نیازی به قرآن شما نداریم. امیر مؤمنان {{ع}} فرمود: به [[خدا]] [[سوگند]]، دیگر پس از امروز آن را نخواهید دید! من [[وظیفه]] داشتم هنگامی که از نوشتن آن فارغ شدم، آن را بر شما عرضه کنم تا شما آن را بخوانید»<ref>اصول کافی، ج ۲، ص۶۳۳.</ref>. این مضمون از [[امام باقر]] {{ع}} نیز [[روایت]] شده است. این دو روایت و [[روایات]] دیگر، مشخص می‌کنند که قرآن امیر مؤمنان {{ع}} در محضر [[حضرت بقیة الله]] {{ع}} است و آن بر حسب [[نزول]] تنظیم شده و [[شأن نزول‌ها]] را دربر دارد، و [[حضرت مهدی]] {{ع}} آن را به [[هنگام ظهور]] عرضه می‌کند و معلمین قرآن در [[مسجد کوفه]] آن را [[آموزش]] می‌دهند<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۶۷.</ref>.