جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==[[المعتز بالله]] (۲۵۲-۲۵۵ق)== | == [[المعتز بالله]] (۲۵۲-۲۵۵ق) == | ||
[[خلافت]] [[معتز]] با [[بیم]] و [[هراس]] آغاز گردید؛ زیرا پس از آنکه [[ترکان]] سه تن از خلفای پیش از وی را به [[قتل]] رساندند، [[مسند]] خلافت بهراستی [[ناامن]] گردید. هم بدین سبب بود که معتز از [[ترس]] ترکان هیچ گاه، حتی در [[خواب]]، [[سلاح]] از خود دور نمیکرد و با [[جامه]] خلافت میخوابید<ref>الکامل، ج۷، ص۱۸۷.</ref> و همواره میگفت: نمیدانم سرانجام، سر من در دست بُغا یا سر او در دست من خواهد بود و نیز میگفت: بیم آن دارم که بغا از [[آسمان]] یا از زیرزمین بر من درآید<ref>مروج الذهب، ج۴، ص۱۷۷؛ البدایة والنهایة، ج۱۱، ص۱۴.</ref>. | [[خلافت]] [[معتز]] با [[بیم]] و [[هراس]] آغاز گردید؛ زیرا پس از آنکه [[ترکان]] سه تن از خلفای پیش از وی را به [[قتل]] رساندند، [[مسند]] خلافت بهراستی [[ناامن]] گردید. هم بدین سبب بود که معتز از [[ترس]] ترکان هیچ گاه، حتی در [[خواب]]، [[سلاح]] از خود دور نمیکرد و با [[جامه]] خلافت میخوابید<ref>الکامل، ج۷، ص۱۸۷.</ref> و همواره میگفت: نمیدانم سرانجام، سر من در دست بُغا یا سر او در دست من خواهد بود و نیز میگفت: بیم آن دارم که بغا از [[آسمان]] یا از زیرزمین بر من درآید<ref>مروج الذهب، ج۴، ص۱۷۷؛ البدایة والنهایة، ج۱۱، ص۱۴.</ref>. | ||
این در حالی بود که [[سرداران]] ترک هرکدام [[صاحب اختیار]] شده بودند و برای خود [[پیروان]] و طرفدارانی داشتند و برای به دست آوردن [[قدرت]] همواره میجنگیدند و هر چند یک بار، به نام مطالبه مواجب و [[مستمری]]، بر [[وزیر]] و [[خزانه]] خالی [[هجوم]] میآوردند و اوضاع را بیش از پیش آشفته میکردند. معتز بر آن شد تا با استفاده از این اوضاع آشفته، خود را از [[سلطه ترکان]] [[نجات]] دهد؛ از اینرو به [[سپاهیان]] [[مغربی]]<ref>مغاربه گروهی از اعراب و بربران شمال افریقا بودند که از زمان معتصم به دربار عباسی راه یافتند و در عهد معتز نیروی قابل توجهی به شمار میآمدند.</ref> روی آورد، اما این [[کوشش]] نیز مانند کوششهای اسلاف او به نتیجه نرسید؛ لذا در صدد برآمد تا سران ترک را از میان بردارد. در این [[زمان]]، [[سپاه]] [[خلیفه]] بر وصیف ترک بشوریدند و او را به قتل رساندند و ولید مغربی به تحریک معتز، بغا را در [[سال ۲۵۴ ق]]. از پای درآورد<ref>تاریخ الطبری، ج۵، ص۴۲۵-۴۲۶.</ref>. وقتی ترکان چنین دیدند، بر [[خلع]] و قتل خلیفه همداستان شدند؛ پس بیاجازه وارد قصر او شدند و پایش را بگرفتند و تا در اتاق کشیدند و سر و تنش را با چماق فروکوفتند و پیراهنش را دریدند و در [[صحن]] [[خانه]]، در مقابل [[آفتاب]] نگه داشتند. [[گرما]] چنان بود که [[خلیفه]] بیچاره از تفتیدگی [[زمین]]، یک پا را بر زمین مینهاد و دیگری را بر میداشت و [[ترکان]] سیلیاش میزدند و او چهره خود را با دست میپوشاند؛ آنگاه سه [[روز]] آب و [[غذا]] را از او بازداشتند و سپس زنده به گورش کردند<ref>تاریخ الطبری، ج۵، ص۲۸۹؛ مروج الذهب، ج۴، ص۱۷۸.</ref>. از وقایع مهم دوران [[خلافت]] [[معتز]]، آغاز کار [[یعقوب بن لیث صقار]] در [[خراسان]] و سیستان و فراهم شدن مقدمات [[تأسیس دولت]] نیمه مستقل طولانی در شمال افریقاست.<ref>[[سید احمد رضا خضری|خضری، سید احمد رضا]]، [[تاریخ خلافت عباسی از آغاز تا پایان آل بویه (کتاب)|تاریخ خلافت عباسی از آغاز تا پایان آل بویه]] ص ۱۱۹.</ref>. | این در حالی بود که [[سرداران]] ترک هرکدام [[صاحب اختیار]] شده بودند و برای خود [[پیروان]] و طرفدارانی داشتند و برای به دست آوردن [[قدرت]] همواره میجنگیدند و هر چند یک بار، به نام مطالبه مواجب و [[مستمری]]، بر [[وزیر]] و [[خزانه]] خالی [[هجوم]] میآوردند و اوضاع را بیش از پیش آشفته میکردند. معتز بر آن شد تا با استفاده از این اوضاع آشفته، خود را از [[سلطه ترکان]] [[نجات]] دهد؛ از اینرو به [[سپاهیان]] [[مغربی]]<ref>مغاربه گروهی از اعراب و بربران شمال افریقا بودند که از زمان معتصم به دربار عباسی راه یافتند و در عهد معتز نیروی قابل توجهی به شمار میآمدند.</ref> روی آورد، اما این [[کوشش]] نیز مانند کوششهای اسلاف او به نتیجه نرسید؛ لذا در صدد برآمد تا سران ترک را از میان بردارد. در این [[زمان]]، [[سپاه]] [[خلیفه]] بر وصیف ترک بشوریدند و او را به قتل رساندند و ولید مغربی به تحریک معتز، بغا را در [[سال ۲۵۴ ق]]. از پای درآورد<ref>تاریخ الطبری، ج۵، ص۴۲۵-۴۲۶.</ref>. وقتی ترکان چنین دیدند، بر [[خلع]] و قتل خلیفه همداستان شدند؛ پس بیاجازه وارد قصر او شدند و پایش را بگرفتند و تا در اتاق کشیدند و سر و تنش را با چماق فروکوفتند و پیراهنش را دریدند و در [[صحن]] [[خانه]]، در مقابل [[آفتاب]] نگه داشتند. [[گرما]] چنان بود که [[خلیفه]] بیچاره از تفتیدگی [[زمین]]، یک پا را بر زمین مینهاد و دیگری را بر میداشت و [[ترکان]] سیلیاش میزدند و او چهره خود را با دست میپوشاند؛ آنگاه سه [[روز]] آب و [[غذا]] را از او بازداشتند و سپس زنده به گورش کردند<ref>تاریخ الطبری، ج۵، ص۲۸۹؛ مروج الذهب، ج۴، ص۱۷۸.</ref>. از وقایع مهم دوران [[خلافت]] [[معتز]]، آغاز کار [[یعقوب بن لیث صقار]] در [[خراسان]] و سیستان و فراهم شدن مقدمات [[تأسیس دولت]] نیمه مستقل طولانی در شمال افریقاست.<ref>[[سید احمد رضا خضری|خضری، سید احمد رضا]]، [[تاریخ خلافت عباسی از آغاز تا پایان آل بویه (کتاب)|تاریخ خلافت عباسی از آغاز تا پایان آل بویه]] ص ۱۱۹.</ref>. | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:IM009737.jpg|22px]] [[سید احمد رضا خضری|خضری، سید احمد رضا]]، [[تاریخ خلافت عباسی از آغاز تا پایان آل بویه (کتاب)|'''تاریخ خلافت عباسی از آغاز تا پایان آل بویه''']] | # [[پرونده:IM009737.jpg|22px]] [[سید احمد رضا خضری|خضری، سید احمد رضا]]، [[تاریخ خلافت عباسی از آغاز تا پایان آل بویه (کتاب)|'''تاریخ خلافت عباسی از آغاز تا پایان آل بویه''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:معتز عباسی]] | [[رده:معتز عباسی]] | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] |