پرش به محتوا

منذر بن ابی حمیضه وداعی همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[منذر بن ابی حمیضه وداعی همدانی در تاریخ اسلامی]] - [[منذر بن ابی حمیضه وداعی همدانی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[منذر بن ابی حمیضه وداعی همدانی در تاریخ اسلامی]] - [[منذر بن ابی حمیضه وداعی همدانی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[منذر بن ابی حمیضه وداعی همدانی|منذر]] مردی شاعر و سواره نظامی [[شجاع]] از [[قبیله]] [[همدان]] بود، وی به [[نقلی]] موفق به [[دیدار]] [[رسول خدا]]{{صل}} شد<ref>الاصابه، ج۶، ص۳۱۴.</ref>. و در زمرۀ [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} درآمد، او از [[اصحاب]] و [[یاران امیرمؤمنان]]{{ع}} بود که در [[صفین]] [[مجاهدت]] کرد و [[حضرت]] را [[یاری]] نمود.
[[منذر بن ابی حمیضه وداعی همدانی|منذر]] مردی شاعر و سواره نظامی [[شجاع]] از [[قبیله]] [[همدان]] بود، وی به [[نقلی]] موفق به [[دیدار]] [[رسول خدا]] {{صل}} شد<ref>الاصابه، ج۶، ص۳۱۴.</ref>. و در زمرۀ [[اصحاب رسول خدا]] {{صل}} درآمد، او از [[اصحاب]] و [[یاران امیرمؤمنان]] {{ع}} بود که در [[صفین]] [[مجاهدت]] کرد و [[حضرت]] را [[یاری]] نمود.


[[نصر بن مزاحم]] [[نقل]] می‌کند: [[منذر]] روزی به محضر [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} آمد و عرض کرد: ای [[امیرمؤمنان]]! [[قبیله]] عکّ و اشعریان از [[معاویه]] تقاضای مقررّی و جایزه کرده‌اند و [[معاویه]] به درخواست آنها توجه کرده و [[هدایا]] و مقرری به آنها اعطا نموده است. آنان با این کارشان [[دین]] خود را به [[دنیا]] فروختند، ولی ما به جای [[دنیا]] به [[آخرت]] و به جای [[شام]] به [[عراق]] و به جای [[معاویه]] به شما [[راضی]] شدیم، به [[خدا]] [[سوگند]]، [[آخرت]] ما بهتر از دنیای آنها و [[عراق]] ما بهتر از [[شام]] آنان و [[امام]] ما [[هدایت]] کننده‌تر از [[امام]] آنهاست. بنابراین باب [[جنگ]] را بگشای و به [[یاری]] ما [[اعتماد]] کن و ما را به [[مرگ]] [[راهنمایی]] و [[هدایت]] نما. سپس قصیده‌ای در این باره سرود که چند [[بیت]] آن این است:
[[نصر بن مزاحم]] [[نقل]] می‌کند: [[منذر]] روزی به محضر [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} آمد و عرض کرد: ای [[امیرمؤمنان]]! [[قبیله]] عکّ و اشعریان از [[معاویه]] تقاضای مقررّی و جایزه کرده‌اند و [[معاویه]] به درخواست آنها توجه کرده و [[هدایا]] و مقرری به آنها اعطا نموده است. آنان با این کارشان [[دین]] خود را به [[دنیا]] فروختند، ولی ما به جای [[دنیا]] به [[آخرت]] و به جای [[شام]] به [[عراق]] و به جای [[معاویه]] به شما [[راضی]] شدیم، به [[خدا]] [[سوگند]]، [[آخرت]] ما بهتر از دنیای آنها و [[عراق]] ما بهتر از [[شام]] آنان و [[امام]] ما [[هدایت]] کننده‌تر از [[امام]] آنهاست. بنابراین باب [[جنگ]] را بگشای و به [[یاری]] ما [[اعتماد]] کن و ما را به [[مرگ]] [[راهنمایی]] و [[هدایت]] نما. سپس قصیده‌ای در این باره سرود که چند [[بیت]] آن این است:


- همانا [[طایفه]] عک و [[اشعری]] مقرری و جایزه‌ها [[طلب]] کردند.
- همانا [[طایفه]] عک و [[اشعری]] مقرری و جایزه‌ها [[طلب]] کردند.
خط ۱۴: خط ۱۴:
و سألنا [[حسن]] الثواب من اللـ *** ـه و صبرا [[علی]] الجهاد و نیة}}</ref>
و سألنا [[حسن]] الثواب من اللـ *** ـه و صبرا [[علی]] الجهاد و نیة}}</ref>


[[امیرمؤمنان]]{{ع}} در برابر سخنان گرم و نیز [[اعتقاد]]، [[ایمان]] و اشعار او فرمود: "بس است، [[خداوند]] تو را [[رحمت]] کند". سپس [[حضرت]] در [[حق]] وی و قومش [[دعای خیر]] کرد.
[[امیرمؤمنان]] {{ع}} در برابر سخنان گرم و نیز [[اعتقاد]]، [[ایمان]] و اشعار او فرمود: "بس است، [[خداوند]] تو را [[رحمت]] کند". سپس [[حضرت]] در [[حق]] وی و قومش [[دعای خیر]] کرد.


هنگامی که قصیده او به اطلاع [[معاویه]] رسید، گفت: به [[خدا]] قسم، افراد مورد [[اعتماد]] [[علی]] را با [[مال]] [[دنیا]] به خود متمایل می‌کنم و [[اموال]] و [[ثروت‌ها]] را میانشان تقسیم خواهم کرد تا دنیای مرا بر [[آخرت]] [[علی]] ترجیح دهند<ref>وقعة صفین، ص۴۳۵؛ اعیان الشیعه، ج۱۰، ص۱۳۷.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۳۴۸-۱۳۴۹.</ref>
هنگامی که قصیده او به اطلاع [[معاویه]] رسید، گفت: به [[خدا]] قسم، افراد مورد [[اعتماد]] [[علی]] را با [[مال]] [[دنیا]] به خود متمایل می‌کنم و [[اموال]] و [[ثروت‌ها]] را میانشان تقسیم خواهم کرد تا دنیای مرا بر [[آخرت]] [[علی]] ترجیح دهند<ref>وقعة صفین، ص۴۳۵؛ اعیان الشیعه، ج۱۰، ص۱۳۷.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۳۴۸-۱۳۴۹.</ref>
۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش