میمونه: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

او در خانه [[امام علی]] {{ع}} خدمت‌کار بود و از فرزندان [[امام]] نگه‌داری می‌کرد. زمانی که [[حضرت]] فاطمه {{س}} به [[شهادت]] رسید، او هم چنان در خدمت امام بود.

به گفته برخی از معاصران، پس از [[خروج امام حسین]] {{ع}} از [[مدینه]]، میمونه با فرزندش همراه آن حضرت شدند<ref>معالی السبطین، ج۲، ص۲۳۱.</ref>. پس از خروج امام از [[مکه]]، عبدالله بن یقطر به عنوان [[سفیر]] امام به [[کوفه]] اعزام شد. چون مسلم از [[مردم کوفه]] [[بیعت]] گرفت، نامه‌ای برای امام فرستاد و آن حضرت را به عزیمت به سوی کوفه [[ترغیب]] کرد. امام نیز در مکه پاسخی به [[نامه]] مسلم نوشت و آن را به عبدالله یقطر سپرد تا به مسلم برساند، اما او در [[قادسیه]] به دست [[حصین بن نمیر]] بازداشت شد<ref>برخی بر آناند که امام او را به همراه مسلم به کوفه فرستاد. هنگامی که مسلم بی‌وفایی کوفیان را دید، عبدالله را فرستاد تا امام را از ماجرا آگاه کند، اما او دستگیر شد. ابصارالعین، ص۹۴ ابن اعثم می‌گوید: هنگام دستگیری نامه‌ای از مسلم برای امام به همراه داشت که در آن، مسلم از بیعت مردم کوفه خبر داده و از ایشان برای آمدن به کوفه با شتاب دعوت کرده بود (الفتوح، ص۸۵۲).</ref> و به نزد [[عبیدالله بن زیاد]] فرستاده شد. او در باز‌جویی [[مقاومت]] کرد و چیزی نگفت. [[ابن زیاد]] از او خواست که بالای قصر رود و به [[امام حسین]] {{ع}} [[ناسزا]] بگوید. او از این [[فرصت]] استفاده کرد و به [[مردم]] گفت: ای مردم! من فرستاده حسین به سوی شما هستم. او را [[یاری]] کنید و با وی بر [[ضد]] پسر مرجانه و پسر [[سمیه]] [[حرام]] زاده همنوا شوید.