ولایت معنوی: تفاوت میان نسخه‌ها

در هر دوره‌ای یک [[انسان کامل]] که حامل [[معنویت]] کلی [[انسانیت]] است وجود دارد به قول [[مولوی]]: «پس به هر دوری ولیی [[قائم]] است» ما معتقدیم هیچ عصر و زمانی از یک انسان کامل خالی نیست و [[امام]]، یعنی انسان کامل و به تعبیر دیگر، [[حجت]] [[زمان]] است: {{متن حدیث|لَوْ بَقِيَتِ الْأَرْضُ بِغَيْرِ إِمَامٍ‌، لَسَاخَتْ‌}}<ref>اصول کافی، ج۱، ص۱۷۹، حدیث ۱۰؛ نعمانی، کتاب الغیبه نعمانی، ص۱۳۸، باب هشتم، حدیث ۸.</ref> هیچ وقت نبوده و نخواهد بود که [[زمین]] از [[حجت خدا]] و انسان کامل خالی باشد. امام به این معنا یعنی [[رهبری]] [[انسان‌ها]] و [[هدایت]] [[جامعه]] به سوی کمال چه از نظر [[اجتماعی]] و دنیابی و چه از نظر [[روحانی]] و [[معنوی]] و [[سلوک الی الله]]. امام به این معنا یعنی کسی که بر [[اعمال]] و [[رفتار]] ما [[شاهد]] و ناظر است. ما معتقدیم گر چه امام [[معصوم]] الان بر همه [[مردم]] حاضر و ناظر است و [[غافل]] نیست حتی معتقدیم که [[امامان]] از [[دنیا]] رفته‌اند ولی مثل خود [[پیغمبر]] ما را [[حس]] می‌کنند و در [[زیارت]] اکثر آنها به چنین [[ولایت]] و امامتی [[اقرار]] و اعتراف می‌کنیم: {{متن حدیث|أَشْهَدُ أَنَّكَ تَشَهَدُ مَقامي وَتَسْمَعُ كَلامِيْ وَتَرُدُّ سَلامي}}؛ «ای امام معصوم، ای حجت خدا! با آن‌که از [[دنیا]] رفته‌ای اما [[گواهی]] می‌دهم تو الان وجود مرا در این جا [[حس]] می‌کنی و می‌بینی، اعتراف می‌کنم که تو سخن مرا می‌شنوی، من [[شهادت]] می‌دهم سلامی که به تو می‌گویم به من جواب می‌دهی».