یزید بن حصین همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[یزید بن حصین همدانی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}

== مقدمه ==

'''یزید بن حصین همدانی<ref>تنی چند از عالمان رجال و تاریخ، یزید بن حصین را بزبر بن خضیر دانسته‎اند. ر. ک: (ابصار العین، ص۱۲۵-۱۲۶؛ قاموس الرجال، ج۲، ص۲۹۳-۲۹۶؛ عبرات المصطفین، ج۲، ص۱۵۹).</ref>''' یکی از [[یاران]] [[شجاع]]، بزرگوار و پارسای [[امام حسین]] {{ع}} که [[روز عاشورا]] وقتی [[تشنگی]] بر [[امام]] و یارانش [[غلبه]] کرد، از [[امام]] اجازه خواست تا با [[کوفیان]] و [[عمر سعد]] صحبت کند. [[امام]] اجازه داد. وی نسبت به جلوگیری از استفادۀ [[امام]] از آب [[فرات]] با آنان صحبت و به آنان [[اعتراض]] کرد. اما به او پاسخ نامناسب دادند. بی‌نتیجه برگشت. آنگاه [[امام]]، دربارۀ [[سپاه]] [[دشمن]] فرمود: [[شیطان]] بر آنان چیره گشته است و [[حزب شیطان]] زیان کارانند<ref>موسوعة کلمات الامام الحسین، ص۴۲۵.</ref>. او در [[کوفه]] با [[مسلم بن عقیل]] نیز [[بیعت]] کرده بود و پس از [[شهادت]] [[مسلم]]، از [[کوفه]] خارج شد و به [[امام حسین]] {{ع}} پیوست<ref>تنقیح المقال، ج۳، ص۳۲۵.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۵۱۴.</ref>

[[روز عاشورا]]، در صف [[یاران امام حسین]] {{ع}}، به [[پیکار]] با [[دشمنان]] پرداخت و پیش از ظهر به [[شهادت]] رسید<ref>تنقیح المقال، ج۳، ص۳۲۵؛ نیز ر. ک: ذخیرة الدارین، ص۱۷۹؛ وسیلة الدارین، ص۲۱۳-۲۱۴. پاره‎‌ای مآخذ، سخنان یزید بن حصین با عمر سعد و لشکریان او را، درباره بستن آب، با تفصیل بیشتری نقل کردهاند. ر. ک: روضة الواعظین، ص۲۰۴-۲۰۵؛ کشف الغمة، ج۲، ص۲۵۹-۲۶۰؛ الفصول المهمة، ص۱۹۱-۱۹۲؛ نفس المهموم، ص۱۹۶-۱۹۷.</ref>. [[فاضل]] در بندی [[رجز]] زیر را به او نسبت داده است:

{{ب|''ضَرْبَ غُلامٍ ارْجَحِي بَطَلِ''|2=''حَتّی الاقِي یَوْمَ حَشْرِي عَمَليِ''<ref>اکسیر العبادات فی اسرار الشهادات، ج۲، ص۲۹۳؛ نیز ر. ک: دائرة المعارف الحسینیة، ج۶، ص۱۰۸.</ref>}}

:من یزیدم که هنگام [[جنگ]]، [[ترسو]] نیستم، همچون [[جوانی]] [[شجاع]] در [[دفاع]] از [[حسین بن علی]] {{ع}}، شما را با [[شمشیر]] می‌زنم، تا این که به [[روز رستخیز]] عمل خویش را [[دیدار]] کنم.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۴۰۰.</ref>