خودمهارگری در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

* در هر فردی نیاز‌هایی وجود دارد که به شکل گیری [[عواطف]] منتهی می‌‌شود و [[مدیریت]] [[عواطف]] در زمان‌های مختلف برای او [[سرنوشت]] ساز و عامل مهمی در برقراری [[سلامت]] [[فکر]] و [[اندیشه]] است. [[انتظار]] [[منجی]] عدل‌گستر، از مؤلفه‌های محوری در شکل‌دهی [[عواطف]] [[جامعۀ منتظر]] و [[همگرایی]] قلبی آنان دارد و از انحرافاتی که مسیر [[احساسات]] [[انسان]] با آن مواجه می‌شود بر حذر می‌دارد. [[انتظار]] نوعی [[آمادگی]] در عاطفه و احساس است که هر روز بیش از گذشته شور طلب [[حضرت حجت]] {{ع}} و [[اشتیاق]] [[درک]] حضور را فزونی می‌بخشد. [[منتظر ظهور]]، خود را هر لحظه در محضر [[امام]] و پیشوای بر [[حق]] می‌بیند و این ذکر و یاد همیشگی، پیوند قلبی و ارتباط [[عاطفی]] او را با [[حضرت]] افزایش می‌دهد و بدین وسیله زمینۀ [[اصلاح]] و [[خودسازی]] و [[تقرب]] روحی به [[منجی موعود]] فراهم می‌گردد؛ زیرا در [[موالات]] [[پاکان]] و [[پاکی‌ها]]، همۀ [[مفاسد]] [[اصلاح]] می‌گردد: «به [[یمن]] [[دوستی]] شما [[خدا]] رموز دینمان را به ما آموخت، و آنچه را از دنیامان که [[فاسد]] شده بود به [[صلاح]] آورد»<ref>{{متن حدیث|بِمُوَالاتِکُمْ عَلَّمَنَا اللَّهُ مَعَالِمَ دِینِنَا وَ أَصْلَحَ مَا کَانَ فَسَدَ مِنْ دُنْیَانَا}}؛ ابن بابویه، محد بن علی، عیون اخبار الرضا، ج۲، ص۲۷۷.</ref>.<ref>ر. ک: [[نفیسه فقیهی مقدس|فقیهی مقدس، نفیسه]]، [[بررسی کارکرد آموزه انتظار در حوزه سلامت روان خانواده با تاکید بر روایات اسلامی (مقاله)|بررسی کارکرد آموزه انتظار در حوزه سلامت روان خانواده با تاکید بر روایات اسلامی]]، ص؟ ؟؛ [[محسن موحدی|موحدی، محسن]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>