پرش به محتوا

مصحف امام علی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' لیکن ' به ' لکن '
جز (جایگزینی متن - ' لیکن ' به ' لکن ')
خط ۳۶: خط ۳۶:
از [[ابن سیرین]] نیز نقل شده است: اگر آن کتاب به‌دست می‌آمد، [[علم]] زیادی در آن یافت می‌شد <ref>ابن عبد البرّ، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، در حاشیه ابن حجر عسقلانی؛ الاصابة فی تمییز الصحابة؛ ج۲، ص۲۵۳؛ شواهد التنزیل، ج۱، ص۳۸ ح۲۶.</ref>.
از [[ابن سیرین]] نیز نقل شده است: اگر آن کتاب به‌دست می‌آمد، [[علم]] زیادی در آن یافت می‌شد <ref>ابن عبد البرّ، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، در حاشیه ابن حجر عسقلانی؛ الاصابة فی تمییز الصحابة؛ ج۲، ص۲۵۳؛ شواهد التنزیل، ج۱، ص۳۸ ح۲۶.</ref>.


براساس روایات و اقوال یادشده می‌توان گفت: بخشی از [[آثار تفسیری عصر حضور]] [[امامان معصوم]] {{عم}}، تفسیر و تأویل‌هایی است که [[امام علی]] {{ع}} به املای [[رسول خدا]] {{صل}} در مصحف خود نوشته‌اند. آن مصحف گرچه اکنون در دسترس ما نیست، ولی از [[روایات]] استفاده می‌شود که از بین نرفته و به [[امامان]] دیگر، یکی پس از دیگری، منتقل شده و اینک نزد [[امام زمان]] {{ع}} است. «سالم» از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] کرده است که وقتی [[حضرت قائم]] {{ع}} [[قیام]] کند، مصحفی را که علی {{ع}} نوشته بود، بر [[مردم]] آشکار می‌کند<ref>ر. ک: کلینی، اصول الکافی، ج۲، ص۶۰۴ (کتاب فضل القرآن باب النوادر، ح۲۳)؛ صفّار؛ بصائر الدرجات؛ ص۱۹۳، جزء ۴، ب ۶، ح۳. درخور توجه اینکه سند این حدیث تا سالم معتبر است و بحثی در آن نیست، ولی سالم در کافی موجود با عنوان «سالم بن سلمه» ذکر شده که توثیق ندارد و مجهول است و گویا بر همین اساس مجلسی در مرآة العقول این حدیث را ضعیف معرفی کرده است، لیکن شیخ حرّ عاملی آن را با عنوان سالم ابی سلمه از کافی نقل کرده که معلوم می‌شود در کافی موجود در نزد ایشان سالم ابی سلمه بوده است و باتوجه به اینکه در این - حدیث عبد الرحمان بن ابی هاشم از سالم روایت کرده و با تتبّع در ابواب مختلف روایات فقه و رجال کشی و کامل الزیارات به‌دست آمده است که عبد الرحمان بن ابی هاشم روایت‌کننده از سالم ابو سلمه است، نقل شیخ حرّ عاملی تأیید شده و در نتیجه روایت تصحیح می‌شود؛ زیرا سالم ابو سلمه، سالم بن مکرم است که هرچند در وثاقت آن بحث است، ولی قول حق، وثاقت ایشان است؛ زیرا نجاشی درباره‌اش فرموده است: {{عربی|سالم بن مکرم بن عبد الله ابو خدیجة و یقال ابو سلمة الکناسی... یقال کنیته کانت ابا خدیجة و ان ابا عبد الله {{ع}} کنّاه ابا سلمه ثقة ثقة}} (نجاشی، رجال النجاشی، ص۱۳۴) و معارضه تضعیف شیخ با این توثیق در معجم رجال الحدیث، ج۸، ص۲۵ دفع شده است.</ref>.
براساس روایات و اقوال یادشده می‌توان گفت: بخشی از [[آثار تفسیری عصر حضور]] [[امامان معصوم]] {{عم}}، تفسیر و تأویل‌هایی است که [[امام علی]] {{ع}} به املای [[رسول خدا]] {{صل}} در مصحف خود نوشته‌اند. آن مصحف گرچه اکنون در دسترس ما نیست، ولی از [[روایات]] استفاده می‌شود که از بین نرفته و به [[امامان]] دیگر، یکی پس از دیگری، منتقل شده و اینک نزد [[امام زمان]] {{ع}} است. «سالم» از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] کرده است که وقتی [[حضرت قائم]] {{ع}} [[قیام]] کند، مصحفی را که علی {{ع}} نوشته بود، بر [[مردم]] آشکار می‌کند<ref>ر. ک: کلینی، اصول الکافی، ج۲، ص۶۰۴ (کتاب فضل القرآن باب النوادر، ح۲۳)؛ صفّار؛ بصائر الدرجات؛ ص۱۹۳، جزء ۴، ب ۶، ح۳. درخور توجه اینکه سند این حدیث تا سالم معتبر است و بحثی در آن نیست، ولی سالم در کافی موجود با عنوان «سالم بن سلمه» ذکر شده که توثیق ندارد و مجهول است و گویا بر همین اساس مجلسی در مرآة العقول این حدیث را ضعیف معرفی کرده است، لکن شیخ حرّ عاملی آن را با عنوان سالم ابی سلمه از کافی نقل کرده که معلوم می‌شود در کافی موجود در نزد ایشان سالم ابی سلمه بوده است و باتوجه به اینکه در این - حدیث عبد الرحمان بن ابی هاشم از سالم روایت کرده و با تتبّع در ابواب مختلف روایات فقه و رجال کشی و کامل الزیارات به‌دست آمده است که عبد الرحمان بن ابی هاشم روایت‌کننده از سالم ابو سلمه است، نقل شیخ حرّ عاملی تأیید شده و در نتیجه روایت تصحیح می‌شود؛ زیرا سالم ابو سلمه، سالم بن مکرم است که هرچند در وثاقت آن بحث است، ولی قول حق، وثاقت ایشان است؛ زیرا نجاشی درباره‌اش فرموده است: {{عربی|سالم بن مکرم بن عبد الله ابو خدیجة و یقال ابو سلمة الکناسی... یقال کنیته کانت ابا خدیجة و ان ابا عبد الله {{ع}} کنّاه ابا سلمه ثقة ثقة}} (نجاشی، رجال النجاشی، ص۱۳۴) و معارضه تضعیف شیخ با این توثیق در معجم رجال الحدیث، ج۸، ص۲۵ دفع شده است.</ref>.


در ادامه [[حدیثی]] که [[طلحه]] از [[مصحف امام علی]] {{ع}} سؤال می‌کند، چنین آمده است:
در ادامه [[حدیثی]] که [[طلحه]] از [[مصحف امام علی]] {{ع}} سؤال می‌کند، چنین آمده است:
۲۱۸٬۴۳۸

ویرایش