مراد از واژه إنما در آیه ولایت چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

#فخر رازی بین مثَل حیات دنیا و خود حیات دنیا خلط کرده است. قرآن بر خلاف [[تصور]] فخر رازی، تنها یک [[مَثَل]] با دو بیان<ref>در سوره کهف آیه ۴۴ می‌فرماید: {{متن قرآن|وَاضْرِبْ لَهُمْ مَثَلَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا كَمَاءٍ أَنْزَلْنَاهُ مِنَ السَّمَاءِ...}} «و برای آنان زندگانی این جهان را مثل بزن که به آبی مانند است که آن را از آسمان فرو فرستیم»... سوره کهف، آیه ۴۵.</ref> درباره حیات دنیا زده و انحصار آن در این مَثَل باقی است. درباره حیات دنیا نیز وجه انحصار در زندگانی دنیاست نه در لهو و لعب؛ بنابراین، ظاهراً قرآن در صدد بیان این مطلب است که: {{عربی|ليس الحياة الدنيا إلا لهو و لعب}}؛ «حیات دنیا چیزی جز لهو و لعب نیست». نه آنکه لهو و لعب در غیر حیات دنیا وجود ندارد؛ پس انحصار بر [[حیات]] دنیاست نه بر [[لهو و لعب]] تا گفته شود این دو امر در غیر از [[زندگی دنیا]] نیز وجود دارد. افزون بر آن، [[فخر رازی]] در چند جای دیگر [[قرآن]] {{متن قرآن|إِنَّمَا}} را دال بر [[حصر]] دانسته است؛ از جمله در [[آیه]] ۲۰ [[سوره آل عمران]]. وی در این آیه بر انحصار {{متن قرآن|إِنَّمَا}} تأکید می‌کند و اشکال وارد بر آن را پاسخ می‌دهد<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ج۷، ص۲۱۳. </ref>.

#اگر از حصر [[چشم‌پوشی]] کنیم، باید ولایت غیر [[خدا]] و [[پیامبر]] و [[مؤمنان]] را بپذیریم، نه آنکه تنها مؤمنانی دیگر که آن اوصاف را ندارند، و مورد ادعای فخر رازی است، داخل در این ولایت باشند؛ زیرا حصر بر [[ولایت خدا]] و پیامبر و مؤمنان (با آن اوصاف) بر هر سه است.