پرش به محتوا

مصداق‌شناسی ذوی‌القربی در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «== احادیث اهل سنت == پیرامون مصداق ذوی‌القربی در کتب عامه نظرهای گوناگونی وارد شده. دراین میان، روایات متعددی وجود دارد که ذوی‌القربی را منحصر در خمسه طیبه‌{{عم}} معرفی می‌کند که حاکم حسکانی نیشابوری در تفسیر خود به برخی از آنها ا...» ایجاد کرد)
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
 
خط ۱: خط ۱:
== احادیث اهل سنت ==
== احادیث اهل سنت ==
پیرامون مصداق [[ذوی‌القربی]] در کتب [[عامه]] نظرهای گوناگونی وارد شده. دراین میان، [[روایات]] متعددی وجود دارد که ذوی‌القربی را منحصر در خمسه طیبه‌{{عم}} معرفی می‌کند که [[حاکم حسکانی]] [[نیشابوری]] در [[تفسیر]] خود به برخی از آنها اشاره کرده است. او در حاشیه، سایر مدارک [[اهل سنت]] را درباره [[آیه]] ذکر کرده که در اینجا به طور خلاصه به آنها اشاره می‌کنیم:
پیرامون مصداق [[ذوی‌القربی]] در کتب [[عامه]] نظرهای گوناگونی وارد شده. دراین میان، [[روایات]] متعددی وجود دارد که ذوی‌القربی را منحصر در خمسه طیبه‌{{عم}} معرفی می‌کند که [[حاکم حسکانی نیشابوری]] در [[تفسیر]] خود به برخی از آنها اشاره کرده است. او در حاشیه، سایر مدارک [[اهل سنت]] را درباره [[آیه]] ذکر کرده که در اینجا به طور خلاصه به آنها اشاره می‌کنیم:
# [[قاضی أبوبکر الحیري]] از [[أبوالعباس الصبغی]] و او با چند واسطه از [[سعید بن جبیر]] از [[ابن عباس]] [[روایت]] می‌کند که گفت: {{متن حدیث|لَمَّا نَزَلَتْ‏ {{متن قرآن|قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى}}‏ قَالُوا: يَا رَسُولَ اللَّهِ مَنْ هَؤُلَاءِ الَّذِينَ أَمَرَنَا اللَّهُ‏ بِمَوَدَّتِهِمْ‏ قَالَ: عَلِيٌّ وَ فَاطِمَةُ وَ وُلْدُهُمَا}}.
# [[قاضی أبوبکر الحیري]] از [[أبوالعباس الصبغی]] و او با چند واسطه از [[سعید بن جبیر]] از [[ابن عباس]] [[روایت]] می‌کند که گفت: {{متن حدیث|لَمَّا نَزَلَتْ‏ {{متن قرآن|قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى}}‏ قَالُوا: يَا رَسُولَ اللَّهِ مَنْ هَؤُلَاءِ الَّذِينَ أَمَرَنَا اللَّهُ‏ بِمَوَدَّتِهِمْ‏ قَالَ: عَلِيٌّ وَ فَاطِمَةُ وَ وُلْدُهُمَا}}.
# [[یحیی أبو نعیم]] در کتاب خود «[[ما نزل من القرآن فی علی (کتاب)|ما نزل من القرآن فی علی]]» می‌گوید: {{متن حدیث|حَدَّثَنَا أَبُو مُحَمَّدِ بْنُ حَیَّانَ...عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: لَمَّا نَزَلَ قَوْلُهُ تَعَالَى‏ {{متن قرآن|قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى}}‏‏ قَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ مَنْ‏ هَؤُلَاءِ الَّذِينَ‏ أَمَرَنَا اللَّهُ‏ بِمَوَدَّتِهِمْ قَالَ عَلِيٌّ وَ فَاطِمَةُ وَ ابْنَاهُمَا}}. همین بیان را [[محمّد بن سلیمان کوفی]] در عنوان: «باب ذکر ما أنزل فی عليّ من القرآن» در [[حدیث]] ۶۲ و ۶۹ از کتاب المناقب، صفحه ۲۹ چنین می‌گوید: {{متن حدیث| حَدَّثَنَا خَضرُ بْنُ أَبَانٍ... عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: لَمَّا نَزَلَتِ الْآيَةُ {{متن قرآن|قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى}}‏‏ ‏ قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَنْ قَرَابَتُكَ الَّذِينَ افْتَرَضَ‏ اللَّهُ‏ عَلَيْنَا مَوَدَّتَهُمْ‏ قَالَ عَلِيٌّ وَ فَاطِمَةُ وَ وُلْدُهُمَا َ يَقُولُهَا ثَلَاثَ مَرَّاتٍ}}. ناگفته نماند که این روایت از این طریق، یعنی سعید بن جبیر و ابن عباس، در اغلب [[تفاسیر اهل سنت]] ذکر شده است<ref>شواهد التنزیل (ط. وزارة الثقافة والإرشاد الإسلامی، ۱۴۱۱ ه. ق.)، ج۲، ص۱۹۰.</ref>.
# [[یحیی أبو نعیم]] در کتاب خود «[[ما نزل من القرآن فی علی (کتاب)|ما نزل من القرآن فی علی]]» می‌گوید: {{متن حدیث|حَدَّثَنَا أَبُو مُحَمَّدِ بْنُ حَیَّانَ...عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: لَمَّا نَزَلَ قَوْلُهُ تَعَالَى‏ {{متن قرآن|قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى}}‏‏ قَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ مَنْ‏ هَؤُلَاءِ الَّذِينَ‏ أَمَرَنَا اللَّهُ‏ بِمَوَدَّتِهِمْ قَالَ عَلِيٌّ وَ فَاطِمَةُ وَ ابْنَاهُمَا}}. همین بیان را [[محمّد بن سلیمان کوفی]] در عنوان: «باب ذکر ما أنزل فی عليّ من القرآن» در [[حدیث]] ۶۲ و ۶۹ از کتاب المناقب، صفحه ۲۹ چنین می‌گوید: {{متن حدیث| حَدَّثَنَا خَضرُ بْنُ أَبَانٍ... عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: لَمَّا نَزَلَتِ الْآيَةُ {{متن قرآن|قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى}}‏‏ ‏ قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَنْ قَرَابَتُكَ الَّذِينَ افْتَرَضَ‏ اللَّهُ‏ عَلَيْنَا مَوَدَّتَهُمْ‏ قَالَ عَلِيٌّ وَ فَاطِمَةُ وَ وُلْدُهُمَا َ يَقُولُهَا ثَلَاثَ مَرَّاتٍ}}. ناگفته نماند که این روایت از این طریق، یعنی سعید بن جبیر و ابن عباس، در اغلب [[تفاسیر اهل سنت]] ذکر شده است<ref>شواهد التنزیل (ط. وزارة الثقافة والإرشاد الإسلامی، ۱۴۱۱ ه. ق.)، ج۲، ص۱۹۰.</ref>.
۲۱۸٬۰۹۰

ویرایش