منابع مالی دولت اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'تجدید' به 'تجدید'
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - 'تجدید' به 'تجدید') |
||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
[[فقهای شیعه]] منابع انفال را به موارد زیر اختصاص داده‌اند: | [[فقهای شیعه]] منابع انفال را به موارد زیر اختصاص داده‌اند: | ||
# کلیه اموالی که [[سپاه اسلام]] بدون استفاده از [[سلاح]] از [[کفار]] به دست آورده باشند چه آن اموال را رها نموده و کوچ نموده باشند و یا خود، آن اموال را به [[مسلمانان]] واگذار کرده باشند<ref>جواهر الکلام، ج۱۲، ص۱۱۶. در آیه {{متن قرآن|فَمَا أَوْجَفْتُمْ عَلَيْهِ مِنْ خَيْلٍ وَلَا رِكَابٍ}} [«چیزی نبود که شما برای (به دست آوردن) آن، اسبان و شترانی دوانده باشید» سوره حشر، آیه ۶] اشاره‌ای دقیق به فلسفه واگذاری به دولت (امامت) است.</ref>. گرچه برخی از [[فقها]]، این مورد را تحت عنوان زمین‌هایی که [[دشمن]] بدون [[جنگ]] واگذار نموده تعبیر نموده‌اند<ref>جواهر الکلام، ج۱۲، ص۱۱۶.</ref> و لکن ظاهراً ذکر [[زمین]] به عنوان مصداق بارز است نه خصوصیت. | # کلیه اموالی که [[سپاه اسلام]] بدون استفاده از [[سلاح]] از [[کفار]] به دست آورده باشند چه آن اموال را رها نموده و کوچ نموده باشند و یا خود، آن اموال را به [[مسلمانان]] واگذار کرده باشند<ref>جواهر الکلام، ج۱۲، ص۱۱۶. در آیه {{متن قرآن|فَمَا أَوْجَفْتُمْ عَلَيْهِ مِنْ خَيْلٍ وَلَا رِكَابٍ}} [«چیزی نبود که شما برای (به دست آوردن) آن، اسبان و شترانی دوانده باشید» سوره حشر، آیه ۶] اشاره‌ای دقیق به فلسفه واگذاری به دولت (امامت) است.</ref>. گرچه برخی از [[فقها]]، این مورد را تحت عنوان زمین‌هایی که [[دشمن]] بدون [[جنگ]] واگذار نموده تعبیر نموده‌اند<ref>جواهر الکلام، ج۱۲، ص۱۱۶.</ref> و لکن ظاهراً ذکر [[زمین]] به عنوان مصداق بارز است نه خصوصیت. | ||
# کلیه زمین‌هایی از [[دارالاسلام]] که موات مانده و یا قبلاً آباد بوده و به مرور تبدیل به موات گردیده است حتی اگر قبلاً در تملک اشخاص بوده و سپس حالت موات پیدا کرده و صاحبان آن، [[اعراض]] نموده و آن را به صورت متروکه رها کرده باشند<ref>جواهر الکلام، ج۱۲، ص۱۱۷؛ وسائل الشیعه، ج۶، ص۳۶۵.</ref>. اما [[اراضی موات]] شده‌ای که صاحبان آن، اعراض ننموده و صرفاً از | # کلیه زمین‌هایی از [[دارالاسلام]] که موات مانده و یا قبلاً آباد بوده و به مرور تبدیل به موات گردیده است حتی اگر قبلاً در تملک اشخاص بوده و سپس حالت موات پیدا کرده و صاحبان آن، [[اعراض]] نموده و آن را به صورت متروکه رها کرده باشند<ref>جواهر الکلام، ج۱۲، ص۱۱۷؛ وسائل الشیعه، ج۶، ص۳۶۵.</ref>. اما [[اراضی موات]] شده‌ای که صاحبان آن، اعراض ننموده و صرفاً از تجدید احیای آن خودداری کرده باشند (متروکه بودن اعراض) همچنان در تملک صاحبانشان باقی خواهد ماند<ref>جواهر الکلام، ج۱۲، ص۱۱۸. در چنین مواردی دولت اسلامی می‌تواند به صاحبان چنین زمین‌های موات شده اخطار نماید که یا آن را آباد و یا به فروش برسانند؛ ر. ک: میرزا علی احمدی میانجی، مالکیت خصوصی زمین، ص۱۷۹.</ref>. | ||
# ثروت‌های طبیعی مانند: قله کوه‌ها، دره‌ها، جنگل‌ها، نیزارها و مراتع طبیعی و همچنین معادنی که در این نوع منابع طبیعی یافت می‌شود<ref>ر. ک: جواهر الکلام، ج۱۲، ص۱۲۲، ۱۲۳ و ۱۲۹.</ref>. | # ثروت‌های طبیعی مانند: قله کوه‌ها، دره‌ها، جنگل‌ها، نیزارها و مراتع طبیعی و همچنین معادنی که در این نوع منابع طبیعی یافت می‌شود<ref>ر. ک: جواهر الکلام، ج۱۲، ص۱۲۲، ۱۲۳ و ۱۲۹.</ref>. | ||
# [[اموال]] اختصاصی (منقول و غیرمنقول) [[سلاطین]] و رؤسای [[دشمن]] که در جریان [[جهاد]] به دست [[مسلمانان]] می‌افتد و همچنین اموال خاصی از [[غنایم جنگی]] که به خاطر [[ارزشمند]] بودن و یا [[مفسده]] داشتن واگذاری آنها به افراد عادی به [[تصرف امام]] {{ع}} و [[دولت اسلامی]] در می‌آید<ref>جواهر الکلام، ج۱۲، ص۱۲۴-۱۲۵؛ وسائل الشیعه، ج۶، ص۳۶۹ و ۳۷۱.</ref>. | # [[اموال]] اختصاصی (منقول و غیرمنقول) [[سلاطین]] و رؤسای [[دشمن]] که در جریان [[جهاد]] به دست [[مسلمانان]] می‌افتد و همچنین اموال خاصی از [[غنایم جنگی]] که به خاطر [[ارزشمند]] بودن و یا [[مفسده]] داشتن واگذاری آنها به افراد عادی به [[تصرف امام]] {{ع}} و [[دولت اسلامی]] در می‌آید<ref>جواهر الکلام، ج۱۲، ص۱۲۴-۱۲۵؛ وسائل الشیعه، ج۶، ص۳۶۹ و ۳۷۱.</ref>. | ||