سقیفه بنی ساعده در معارف و سیره حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها

هواداران [[سقیفه]]، در [[سپاه کوفه]] بودند. [[امام حسین]] {{ع}} [[روز عاشورا]] با [[بدن]] مجروح، آنان را "[[شیعیان]] [[آل ابی سفیان]]" خطاب کرد که نه [[دین]] داشتند، نه حرّیت. [[ابن زیاد]] وقتی با سر بریدۀ [[حسین]] {{ع}} در طشت طلایی رو به رو شد، با چوبی که در [[دست]] داشت بر لب‌های آن سر [[مطهّر]] می‌زد و می‌گفت: {{عربی|یوم بیوم بدر}}<ref>بحارالأنوار، ج۴۵، ص۱۵۴.</ref>. [[یزید بن معاویه]] نیز پس از کشتن [[امام]] و سرمستی از [[پیروزی]] بر آن حضرت، در پیش چشم [[فرزندان]] او که به [[اسارت]] در کاخ او برده شده بودند، [[آرزو]] کرد که کاش نیاکان کشته شده‌اش در [[بدر]]، زنده بودند و به [[یزید]] می‌گفتند دستت درد نکند. کشتن [[حسین]] {{ع}} و یارانش را در مقابل کشته‌های [[بدر]] دانست، منکر [[وحی]] و [[نزول جبرئیل]] شد و گفت اگر از [[آل]] [[احمد]] [[انتقام]] نگیرم، از [[نسل]] خندف نیستم...<ref>بحارالأنوار، ج۴۵، ص۱۶۷؛ البدایه و النهایه، ج۸، ص۱۹۲ (لیت اشیاخی ببدر شهدوا...).</ref>. [[حضرت زینب]] {{س}} با خطاب "یابن الطلقاء" به [[یزید]]، اشاره به نیاکان [[مشرک]] او کرد که در [[فتح مکه]]، [[پیامبر]] آزادشان کرد، [[امام سجاد]] {{ع}} نیز به [[یزید]] گفت: جدّ من [[علی بن ابی طالب]] {{ع}}، در [[جنگ بدر]] و [[احد]] و [[احزاب]]، [[پرچمدار]] [[رسول الله]] بود، امّا [[پدر]] و جدّ تو، [[پرچمدار]] [[کفّار]] بودند<ref>بحارالأنوار، ج۴۵، ص۱۳۵.</ref>.  

تیری را که [[عمر سعد]]، [[صبح]] [[عاشورا]] به سوی اردوی [[حسینی]] ر‌ها می‌کند و تیری را که [[حرمله]] بر گلوی [[علی اصغر]] {{ع}} می‌زند، تیری نیست که در [[سقیفه]] ر‌ها شد و بر [[قلب]] [[پیامبر]] نشست؟ و آیا آن تیر، بر حنجره اصغر نشست یا بر جگر [[دین]] فرود آمد؟ چه خوب و عمیق دریافته و سروده است، اگر واقعۀ شوم [[سقیفه]] نبود، هرگز جنایت‌های بعدی که اوج آن در [[عاشورا]] بود، پیش نمی‌آمد و مسیر [[تاریخ اسلام]] و [[شیعه]] به گونۀ دیگری بود<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۱۱.</ref>.