سوره کوثر در علوم قرآنی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف'
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف') |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
[[میبدی]] در تأویل آن نوشته است: {{عربی|قوله تعالی: {{متن قرآن|إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ}} أَي أَعْطَيْنَاكَ الْخَيْرِ الْكَثِيرِ}}. ای مهتر [[کائنات]]، ای نقطه دائره حادثات، ما تو را [[نیکی]] فراوان دادیم که به [[فیض]] [[جود]] خود تو را در وجود آوردیم و سراپرده نیوت تو از قاف تا به قاف باز کشیدیم و تو را بر تخت [[بخت]] در صدر [[رسالت]] بنشاندیم. و تو را به محلی رسانیدیم که آب و باد و [[خاک]] و [[آتش]] از [[صفات کمال]] و [[جمال]] تو مدد گرفت. [[حلم]] تو خاک را [[ثبات]] افزود، [[طهارت]] تو آب را صفوت افزود، [[خلق]] تو باد را [[سخاوت]] افزود، قوت تو [[آتش]] را [[هیبت]] افزود. | [[میبدی]] در تأویل آن نوشته است: {{عربی|قوله تعالی: {{متن قرآن|إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ}} أَي أَعْطَيْنَاكَ الْخَيْرِ الْكَثِيرِ}}. ای مهتر [[کائنات]]، ای نقطه دائره حادثات، ما تو را [[نیکی]] فراوان دادیم که به [[فیض]] [[جود]] خود تو را در وجود آوردیم و سراپرده نیوت تو از قاف تا به قاف باز کشیدیم و تو را بر تخت [[بخت]] در صدر [[رسالت]] بنشاندیم. و تو را به محلی رسانیدیم که آب و باد و [[خاک]] و [[آتش]] از [[صفات کمال]] و [[جمال]] تو مدد گرفت. [[حلم]] تو خاک را [[ثبات]] افزود، [[طهارت]] تو آب را صفوت افزود، [[خلق]] تو باد را [[سخاوت]] افزود، قوت تو [[آتش]] را [[هیبت]] افزود. | ||
{{متن قرآن|إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ}} ای [[محمد]]! ما تو را نیکویی فراوان بخشیدیم که نام تو برداشتیم و آوای تو بلند کردیم. داغی از [[لطف]] خود بر جوهر [[فطرت]] تو نهادیم و نام تو شطر سطر [[توحید]] کردیم. ای محمد! جوهر فطرت تو از جوار [[قدس]] قدم هنوز قدم در [[طینت]] [[آدم]] ننهاده بود که ما [[مقربان]] [[حضرت]] را | {{متن قرآن|إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ}} ای [[محمد]]! ما تو را نیکویی فراوان بخشیدیم که نام تو برداشتیم و آوای تو بلند کردیم. داغی از [[لطف]] خود بر جوهر [[فطرت]] تو نهادیم و نام تو شطر سطر [[توحید]] کردیم. ای محمد! جوهر فطرت تو از جوار [[قدس]] قدم هنوز قدم در [[طینت]] [[آدم]] ننهاده بود که ما [[مقربان]] [[حضرت]] را وصف تو کردیم و [[فضائل]] و [[شمایل]] تو ایشان را گفتیم. تو پیغامبری [[امی]] نادییر هرگز به هیچ کتاب نرفته و هیچ [[معلم]] را ندیده و نه به هیچ کتاب نظر کرده، تو را [[علم]] اولین و آخرین در آموختیم. | ||
و [[شرایع]] [[دین]] و [[احکام اسلام]] و [[مکارم اخلاق]] تو را بیان کردیم. هر کس را معلمی بود، معلم تو ما بودیم. هر کس را مؤدبی بود، مؤدب تو ما بودیم. | و [[شرایع]] [[دین]] و [[احکام اسلام]] و [[مکارم اخلاق]] تو را بیان کردیم. هر کس را معلمی بود، معلم تو ما بودیم. هر کس را مؤدبی بود، مؤدب تو ما بودیم. | ||